Αποφάσεις Β τμήματος ΣτΕ Χρηματοδοτική μίσθωση-πράξη μεταγραφής // Ανταποδοτικό τέλος καθαριότητας και φωτισμού

ΣτΕ 454/2016 Με τον θεσμό της χρηματοδοτικής μίσθωσης, όπως αυτός περιγράφεται στον προαναφερθέντα νόμο 1665/1986, ο νομοθέτης επιδιώκει να πραγματοποιηθούν επενδύσεις, οι οποίες έχουν ιδιαίτερη σημασία για την εθνική οικονομία. Για τον σκοπό αυτό, θέσπισε ως κίνητρο την πλήρη απαλλαγή των εν λόγω μισθωτικών συμβάσεων από κάθε φόρο, τέλος, δικαίωμα, εκτός από τον φόρο εισοδήματος και τον φόρο προστιθέμενης αξίας. Εν όψει δε του ότι, κατά τον ορισμό της «σύμβασης χρηματοδοτικής μίσθωσης», η οποία δίδει το δικαίωμα (option) στον μισθωτή, κατά την λήξη της, να ζητήσει την επ’ ονόματί του μεταβίβαση της κυριότητας του πράγματος, παρέπεται ότι, ειδικά όσον αφορά τις χρηματοδοτικές συμβάσεις μίσθωσης ακινήτων, στην έννοια της «απαλλασσόμενης από φόρους, τέλη κλπ. σύμβασης» θα πρέπει να θεωρηθεί ότι εντάσσεται και η πράξη μεταγραφής του ακινήτου, δεδομένου ότι η πράξη αυτή, σύμφωνα και με τις κοινές περί εμπραγμάτου δικαίου διατάξεις, αποτελεί αναγκαίο συστατικό τύπο για την τελείωση κάθε σύμβασης μεταβίβασης κυριότητας επί ακινήτων.
Η κρίση της αναιρεσιβαλλομένης απόφασης, κατά το μέρος που αφορά την νομιμοποίηση του Δημοσίου, είναι νόμιμη, διότι, το επίμαχο αναλογικό δικαίωμα συνιστά έσοδο ειδικού λογαριασμού που τηρείται στην Κεντρική Υπηρεσία του Υπουργείου Δικαιοσύνης, εισπράττεται από όργανα του Δημοσίου, ήτοι τους έμμισθους υποθηκοφύλακες, και, εν τέλει, αποδίδεται στο ΤΑ.Χ.ΔΙ.Κ.

 

ΣτΕ 550/2016.Σύμφωνα με το καθιερωθέν με το ν. 25/1975 σύστημα υπολογισμού, το συνολικό ποσό της δαπάνης των δημοτικών υπηρεσιών καθαριότητας και φωτισμού, για την κάλυψη των οποίων επιβάλλεται το επίμαχο τέλος, επιμερίζεται μεταξύ των υποχρέων όχι κατόπιν βεβαιώσεως ως προς έναν έκαστο του βαθμού της υπ’ αυτού χρήσεως των παρεχομένων υπηρεσιών, αλλά με έμμεσο τρόπο επί τη βάσει, προκειμένου περί στεγασμένων χώρων, της επιφανείας του εξυπηρετουμένου ακινήτου σε συνδυασμό με συντελεστή, ο οποίος καθορίζεται, κατ’ εξουσιοδότηση του ιδίου νόμου, με απόφαση του οικείου δημοτικού ή κοινοτικού συμβουλίου αναλόγως, κατ’ αρχήν, της χρήσεως των εξυπηρετουμένων ακινήτων, ενώ περαιτέρω παρέχεται η δυνατότητα προσδιορισμού μειωμένου εμβαδού δια την πέραν των 1000 τετραγωνικών μέτρων επιφανείας και επιβάλλεται ηλαττωμένος συντελεστής για το πέραν των 6000 τετραγωνικών μέτρων εμβαδόν – Η ως άνω ρύθμιση του νόμου αναφορικά με τον επιμερισμό της συνολικής δαπάνης μεταξύ των υποχρέων δεν παραβιάζει την αρχή της ανταποδοτικότητας και της ίσης μεταχειρίσεως, διότι (α) το επίμαχο τέλος καταβάλλεται κατά νόμο για την κάλυψη όχι μόνον της δαπάνης αποκομιδής των απορριμμάτων που παράγουν οι κατοικίες και οι επιχειρήσεις, αλλά και των δαπανών για την εν γένει καθαριότητα, καθώς και τον φωτισμό των κοινοχρήστων χώρων των δήμων, δηλαδή για υπηρεσίες οι οποίες, πέραν των κατοικιών που κείνται στην περιφέρεια του οικείου δήμου, εξυπηρετούν και την λειτουργία των εγκατεστημένων στην ίδια περιοχή επιχειρήσεων και των προσώπων (προσωπικό, συνεργάτες, πελάτες) που αυτές συγκεντρώνουν, και (β) τα θεσπισθέντα ως άνω από το ν. 25/1975 κριτήρια κατανομής της ανωτέρω συνολικής δαπάνης μεταξύ των υποχρέων, ήτοι, κατ’ αρχήν, το εμβαδόν και το είδος της χρήσεως των ακινήτων, είναι αντικειμενικά και συναρτώνται, κατά κοινή πείρα, προς την έκταση της χρήσεως, μικρής ή μεγάλης, των σχετικών δημοτικών υπηρεσιών – Εν προκειμένω, δεν προβάλλονται ειδικότερες αιτιάσεις ως προς το ύψος καθεαυτό των επί μέρους (μειωμένων σε σχέση με τα λοιπά επαγγελματικά κτίρια) συντελεστών που προβλέφθηκαν ειδικώς για τους στεγασμένους σταθμούς αυτοκινήτων, η λειτουργία των οποίων, προκαλούσα την συγκέντρωση τροχοφόρων και των χρησιμοποιούντων αυτά, συνεπάγεται, κατά κοινή πείρα, σημαντική χρήση των δημοτικών υπηρεσιών (πηγή www.humanrightscaselaw.gr)

 

Total
0
Shares
Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *