Δέσμευση της οικίας του προσφεύγοντος από το κράτος και χρήση της για στέγαση προσφύγων, κατά τη διάρκεια της οποίας προκλήθηκαν ζημιές στην οικία και κλάπηκαν αντικείμενα. Δικαίωμα σε ειρηνική απόλαυση της περιουσίας.
Ο προσφεύγων άσκησε αγωγή κατά του κράτους ζητώντας αποζημίωση για τις ζημιές που του προκλήθηκαν από τους πρόσφυγες που διέμεναν στην οικία του. Το δευτεροβάθμιο δικαστήριο ουσίας του επιδίκασε ποσό 18.905 HRK ως αποζημίωση.
Στις 31 Αυγούστου 2011, το Ανώτατο δικαστήριο ανέτρεψε την εφετειακή απόφαση. Έκρινε ότι, σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία, ούτε οι τοπικές αρχές ούτε το κράτος θα μπορούσε να θεωρηθεί υπεύθυνο για ζημίες που προκλήθηκαν σε δεσμευθέντα περιουσιακά στοιχεία από τρίτους, συμπεριλαμβανομένων των προσωρινών ενοίκων.
Στις 9 Ιανουαρίου 2014, το Συνταγματικό Δικαστήριο της Κροατίας απέρριψε την προσφυγή του προσφεύγοντος για παραβίαση του 1ου ΠΠΠ της ΕΣΔΑ και συγκεκριμένα του δικαιώματος της ειρηνικής απόλαυσης της Περιουσίας του.
Το ΕΔΔΑ επισήμανε επίσης ότι βάσει της εγχώριας νομοθεσίας για την προσωρινή δέσμευση της περιουσίας ήταν και η προστασία και η διατήρησή της. Το Κράτος ήταν εκείνο που αρχικά δέσμευσε την οικία του προσφεύγοντος για τις δικές του ανάγκες σχετικά με την παροχή στέγης σε πρόσφυγες. Το Δημόσιο παραχώρησε την κατασχεθείσα περιουσία του προσφεύγοντος χωρίς τη συγκατάθεσή του για προσωρινή χρήση σε πρόσφυγες οι οποίοι την λεηλάτησαν και της προκάλεσαν ζημιές. Έτσι οι εν λόγω ζημίες και λεηλασίες δεν μπορούσαν να αποσυνδεθούν από την κρατική παρέμβαση, δηλαδή από την αρχική δέσμευση της περιουσίας του προσφεύγοντος.
Κατά το Δικαστήριο όταν οι αρχές δεσμεύουν περιουσία, αναλαμβάνουν επίσης καθήκον φροντίδας για αυτήν και ευθύνονται για τις ζημίες ή / και την απώλεια περιουσιακών στοιχείων. Κατά την δέσμευση περιουσιακών στοιχείων, οι αρχές οφείλουν όχι μόνο να λαμβάνουν τα εύλογα μέτρα που απαιτούνται για τη συντήρησή τους, αλλά και η εθνική νομοθεσία πρέπει επίσης να προβλέπει δυνατότητα να κινηθεί διαδικασία κατά του κράτους προκειμένου να αποζημιωθεί ο ιδιοκτήτης για τη ζημία που υπέστη.
Το ΕΔΔΑ διαπίστωσε παραβίαση της ειρηνικής απόλαυσης της περιουσίας του προσφεύγοντος (άρθρο 1 ΠΠΠ) και επιδίκασε ποσό 3.200 ευρώ για ηθική βλάβη και τα δικαστικά έξοδα.