Με την 1512/2016 απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, η οποία δημοσιεύθηκε στις 6-7-2016, επί της από 23-12-2015 εφέσεώς μας υπέρ του νόμου, κατά της 1759/2013 αποφάσεως του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών (ακυρωτικού σχηματισμού) κρίθηκε ότι «προκειμένου περί διαγωνισμού ανάθεσης δημόσιας προμήθειας που διέπεται από τις διατάξεις του π.δ. 118/2007, χωρίς να εμπίπτει, λόγω του ύψους της προϋπολογιζόμενης δαπάνης της, στο πεδίο εφαρμογής της Οδηγίας 2004/18/ΕΚ και, περαιτέρω, του ν. 3886/2010, σε περίπτωση που με πράξη του αρμόδιου διοικητικού οργάνου αποκλεισθεί από το διαγωνισμό ορισμένος προμηθευτής, λόγω απόκλισης των ειδών που αυτός προσφέρει από τεχνικές προδιαγραφές της διακήρυξης, αλλά στη συνέχεια, κατόπιν άσκησης εκ μέρους του ενδικοφανούς προσφυγής (έστω κατ΄ εσφαλμένη επίκληση του άρθρου 4 του ν. 3886/2010, που προβλέπει ενδικοφανή προσφυγή στις διαγωνιστικές διαδικασίες ανάθεσης δημοσίων συμβάσεων προμηθειών οι οποίες διέπονται από την Οδηγία 2004/18/ΕΚ), ακυρωθεί η εν λόγω πράξη και γίνει δεκτή η τεχνική προσφορά του, με απόφαση της αναθέτουσας αρχής, που δέχεται κατ΄ ουσίαν την προσφυγή του, πληρούται κατ΄ αρχήν ο προαναφερόμενος νομοθετικός σκοπός της ενδικοφανούς προσφυγής που προβλέπει το άρθρο 15 του π.δ. 118/2007 και, συνεπώς, για την παραδεκτή άσκηση από άλλον προσφέροντα αιτήσεως ακυρώσεως της τελευταίας απόφασης, δεν απαιτείται η προηγούμενη άσκηση εκ μέρους του ενδικοφανούς προσφυγής κατά της απόφασης αυτής, σύμφωνα με την εν λόγω διάταξη του π.δ. 118/2007, παρά μόνον εάν (και στο μέτρο που) αμφισβητείται η αποδοχή της επίμαχης προσφοράς του ανταγωνιστή του για άλλους λόγους, διαφορετικούς από εκείνους βάσει των οποίων εχώρησε ο αρχικός αποκλεισμός του, οι οποίοι δεν αποτέλεσαν αντικείμενο της ανωτέρω ενδικοφανούς διαδικασίας (πρβλ. ΕΑ 5/2014, 423/2011)».
Δείτε περισσότερα σε https://geedd.blogspot.gr/