Πηγή: http://www.dsanet.gr
ΤΡΑΠΕΖΑ ΝΟΜΙΚΩΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ «ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ»
ΤρΔΕφΠατρών 69/2019
Πράξη προσδιορισμού φόρου κληρονομίας – Βοσκότοποι – Αγροί μονοετούς καλλιέργειας -.
Αντικειμενικό σύστημα προσδιορισμού της φορολογητέας αξίας των ακινήτων. Εφαρμόζεται για τον προσδιορισμό της υποκείμενης σε φόρο κληρονομιών αξίας των ακινήτων που μεταβιβάζονται αιτία θανάτου, ως προς τα οποία η φορολογική υποχρέωση γεννήθηκε μετά την έναρξη ισχύος του άρθρου 41 του ν. 1249/1982. Αν ο φορολογούμενος αμφισβητεί τον, κατά το άρθρο αυτό και τις οικείες κανονιστικές αποφάσεις, προσδιορισμό βάσει αντικειμενικών κριτηρίων της φορολογητέας αξίας του ακινήτου, υποστηρίζοντας ότι αυτός δεν μπορεί να αποδώσει την αγοραία αξία του και ζητεί τον προσδιορισμό της τελευταίας με την άσκηση προσφυγής από το Δικαστήριο, οφείλει να ασκήσει την προσφυγή αυτή εντός προθεσμίας είκοσι ημερών από την υποβολή της δήλωσης φόρου κληρονομίας. Κρίθηκε ότι το επίδικο κληρονομιαίο αγροτικό ακίνητο βρίσκεται εντός ευρύτερης αγροτικής περιοχής μεταξύ όμορων καλλιεργημένων εκτάσεων και δεν δύναται να χαρακτηρισθεί ως βοσκότοπος. Εκτάσεις που βρίσκονται εντός καλλιεργούμενων περιοχών, δηλαδή περιοχών που μπορούν να αποδοθούν σε καλλιέργεια, αλλά έχουν παραμείνει ακαλλιέργητες, χαρακτηρίζονται ως «αγροί μονοετούς καλλιέργειας» και εφαρμόζονται οι προβλεπόμενοι γι’ αυτό το είδος ακινήτων συντελεστές.
Αριθμός απόφασης Α69/2019
ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΑΤΡΩΝ
Τμήμα Β’ Τριμελές
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριο του Δικαστηρίου (αίθουσα Κακουργιοδικείου Δικαστικού Μεγάρου Πατρών, οδ. Γούναρη αρ. 30) στις 21 Σεπτεμβρίου 2018, ημέρα Παρασκευή και ώρα 12.00′, με δικαστές τους: Δημήτριο Καπαρό, Πρόεδρο Εφετών Δ.Δ., Ανδρέα Σταυρόπουλο και Ευαγγελία Ρούτουλα (Εισηγήτρια), Εφέτες Δ.Δ. και γραμματέα την Φιλομήλα Φούρα, δικαστική υπάλληλο,
για να δικάσει την με χρονολογία κατάθεσης 18.5.2015 (ΕΦ 69/18.5.2015 Διοικητικού Πρωτοδικείου Πατρών και Α.Β.Ε.Μ. ΕΦ 23/21.5.2015 Διοικητικού Εφετείου Πατρών) έφεση,
του …, κατοίκου Λουρδάτων Κεφαλληνίας, ο οποίος απεβίωσε και τη δίκη συνεχίζουν οι εκ διαθήκης κληρονόμοι του … και …, κάτοικοι Λουρδάτων Κεφαλληνίας, οι οποίοι παραστάθηκαν δια των πληρεξουσίων δικηγόρων Κωνσταντίνου Χαλιώτη(Κεφαλληνίας) και Βασιλείου Γαλανόπουλου (Πατρών)
κατά του Ελληνικού Δημοσίου, νομίμως εκπροσωπουμένου από τον Προϊστάμενο της Α’ Δημόσιας Οικονομικής Υπηρεσίας (Δ.Ο.Υ.) Πατρών, ο οποίος παραστάθηκε δια της νομίμως εξουσιοδοτημένης υπαλλήλου της ίδιας ως άνω Δ.Ο.Υ. Βασιλικής Πελέκη, σύμφωνα με την από 16.7.2018 έγγραφη δήλωση του άρθρου 133 παρ. 2 του Κ.Δ.Δ.,
κ α τ ά της 2413/2014 αποφάσεως του Τριμελούς Διοικητικού Πρωτοδικείου Πατρών.
Κατά τη συζήτηση στο ακροατήριο, οι διάδικοι ανέπτυξαν τους ισχυρισμούς τους και ζήτησαν όσα αναφέρονται στα πρακτικά.
Μετά τη συνεδρίαση, το Δικαστήριο συνήλθε σε διάσκεψη.
Η κρίση του είναι η εξής:
1. Επειδή, με την κρινόμενη έφεση, η οποία νομίμως εισάγεται σε περαιτέρω συζήτηση μετά την έκδοση της 957/2017 προδικαστικής αποφάσεως του Δικαστηρίου τούτου και την εκτέλεση των με αυτήν διαταχθέντων, ζητείται παραδεκτώς η εξαφάνιση της 2413/2014 αποφάσεως του Τριμελούς Διοικητικού Πρωτοδικείου Πατρών. Με την εκκαλουμένη απόφαση απορρίφθηκε η με χρονολογία κατάθεσης 29.11.2011 προσφυγή του αποβιώσαντος εκκαλούντος κατά της ./8.12.2011 πράξεως προσδιορισμού φόρου κληρονομιάς του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. Αργοστολίου, με την οποία καταλογίσθηκαν σε βάρος του διαφορά κύριου φόρου κληρονομιάς ύψους 6.948.061 δρχ. και ήδη 20.390,50 ευρώ καθώς και πρόσθετος φόρος σε ποσοστό 120% επί της καταλογισθείσας διαφοράς, ύψους 8.337.673 δρχ. και ήδη 24.468,59 ευρώ, συνολικώς δε το ποσό των 44.859,09 ευρώ. Εξάλλου, μετά την άσκηση (στις 18.5.2015) της κρινόμενης έφεσης και την έκδοση της 957/2017 προδικαστικής απόφασης, ο εκκαλών απεβίωσε στις 24.3.2018 (σχ. το από υπ’ αριθμ. πρωτ. ./11.7.2018 απόσπασμα ληξιαρχικής πράξης θανάτου της Ληξιάρχου Δ.Ε. Αργοστολίου), εγκατέστησε δε με διαθήκη κληρονόμους του τους υιούς του … (σχ. το ./2.4.2018 Πρακτικό δημοσίευσης διαθήκης του Ειρηνοδικείου Αργοστολίου, τα υπ’ αριθμ. ./19.4.2018 και ./19.4.2018 πιστοποιητικά της Γραμματέως του Ειρηνοδικείου Αργοστολίου περί μη δημοσιεύσεως άλλης διαθήκης και περί μη αποποιήσεως της κληρονομιάς του εκκαλούντος από τους ανωτέρω κληρονόμους, αντιστοίχως, καθώς και το υπ’ αριθμ. ./2018 πιστοποιητικό της Γραμματέως του Πρωτοδικείου Κεφαλληνίας περί μη προσβολής του κληρονομικού δικαιώματος αυτών). Ενόψει τούτων, οι … νομίμως συνεχίζουν την βιαίως, λόγω του θανάτου του εκκαλούντος, διακοπείσα δίκη κατόπιν σχετικής δηλώσεως των πληρεξουσίων τους δικηγόρων στο ακροατήριο (βλ. σχ. Πρακτικά συνεδριάσεως).
2. Επειδή, στο Ν.Δ. 118/1973 «περί Κωδικός Φορολογίας Κληρονομιών…» (ΦΕΚ Α’ 202), όπως ίσχυε πριν το ν. 2961/2001 (ΦΕΚ 266 Α’), ορίζεται στο άρθρο 6 παρ. 1 ότι: «Η φορολογική υποχρέωσις γεννάται κατά τον χρόνον θανάτου του κληρονομουμένου» και στο άρθρο 7 ότι: «Κατ’ εξαίρεσιν, η φορολογική υποχρέωσις γεννάται : α)…, β)…, γ) Κατά τον χρόνον της καθ’ οιονδήποτε τρόπον λήξεως της επιδικίας, όταν το δικαίωμα του κληρονόμου ή του κληροδόχου κατέστη συνεπεία αμφισβητήσεως του παρ’ οιουδήποτε ενδιαφερομένου επίδικον, ο δε κληρονόμος ή κληροδόχος δεν ευρίσκεται εν τη νομή των αντικειμένων της κτήσεως. Εάν τα αντικείμενα περιέλθωσιν εις την νομήν του αξιούντος δικαίωμα κληρονόμου ή κληροδόχου, η φορολογική υποχρέωσις γεννάται κατά τον χρόνον τούτον, δ)… κ.λ.π.». Περαιτέρω, στο άρθρο 8 του ίδιου Ν.Δ/τος ορίζεται ότι: «1. Η φορολογική υποχρέωσις δι‘ άπαντα ή τινά των περιουσιακών στοιχείων δύναται να μετατίθηται εις μεταγενέστερον χρόνον του οριζομένου εν άρθροις 6 και 7, δι’ αποφάσεως του οικονομικού εφόρου εις τας ακολούθους περιπτώσεις: α) Εάν τα αντικείμενα της κτήσεως κατέστησαν επίδικα ή …. και εφ’ όσον εις τας περιπτώσεις ταύτας ο εις φόρονυπόχρεως δεν ευρίσκεται εις την νομήν ή εάν τα αντικείμενα της κτήσεως κατέστησαν επίδικα προ ή μετά τον θάνατον του κληρονομουμένου ή … και εφ’ όσον εις τας περιπτώσεις ταύτας ο εις φόρον υπόχρεως ευρίσκεται μεν εις την νομήν των αντικειμένων, αλλά λόγω του απροσόδου ή της μικράς προσόδου τούτων αδυνατεί να καταβάλη τον φόρον…. β)…… γ) ….. 2. Η κατά τας διατάξεις της προηγουμένης παραγράφου μετάθεσις του χρόνου γενέσεως της φορολογικής υποχρεώσεως χωρεί αιτήσει του εις φόρον υπόχρεου, υποβαλλομένη προ της λήξεως του συνιστώντας την μετάθεσιν λόγου και εντός πενταετίας αρχομένης από της λήξεως της προς δήλωσιν προθεσμίας, εν πάση δε περιπτώσει προ της κοινοποιήσεως πράξεως επιβολής του φόρου. 3. Η κατά την παράγραφον 2 μετάθεσις του χρόνου γενέσεως της φορολογικής υποχρεώσεως δεν δύναται να χωρήση εις χρόνον καθ’ ον δεν υφίσταται ο δικαιολογών την μετάθεσιν λόγος. 4. Κατά της αποφάσεως του αρμοδίου οικονομικού εφόρου περί μεταθέσεως ή μη του χρόνου γενέσεως της φορολογικής υποχρεώσεως, επιτρέπεται προσφυγή ενώπιον των Φορολογικών Δικαστηρίων». Από τις ανωτέρω διατάξεις συνάγεται, ότι η φορολογική υποχρέωση γεννάται κατ’ αρχήν κατά το χρόνο του θανάτου του κληρονομουμένου. Κατ’ εξαίρεση της γενικής αυτής αρχής σε ορισμένες περιπτώσεις, από λόγους φορολογικής σκοπιμότητας, ο νόμος μεταθέτει το χρόνο γένεσης της φορολογικής ενοχής σε χρονικό σημείο μεταγενέστερο του θανάτου του κληρονομούμενου. Τις εξαιρετικές αυτές περιπτώσεις τις διακρίνει σε δύο κατηγορίες: α) σε εκείνες που η μετάθεση επέρχεται αυτοδικαίως από το νόμο, εφόσον συντρέχουν οι προϋποθέσεις του άρθρου 7 του Ν.Δ 118/1973 ήτοι μεταξύ άλλων και σε περίπτωση επιδικίας περί το κληρονομικό δικαίωμα, ήτοι επιδικίας περί το υποκείμενο του κληρονομικού δικαιώματος (περ. γ’) συντρέχει δε η περίπτωση αυτή οσάκις αμφισβητείται είτε η ιδιότητα ορισμένου προσώπου ως κληρονόμου (ή ως κληροδόχου) είτε η έκταση του κληρονομικού δικαιώματος και β) σε εκείνες που λόγω συνδρομής ορισμένων πραγματικών και νομικών δεδομένων, που ορίζονται στο άρθρο 8 του Ν.Δ 118/1973, είναι δυνατή η μετάθεση του χρόνου αυτού με απόφαση του Προϊσταμένου της αρμόδιας ΔΟΥ, ο οποίος θα εκτιμήσει τα πραγματικά και νομικά δεδομένα και αιτιολογημένα θα αποφασίσει τη μετάθεση του χρόνου τούτου, μετά πάντοτε από αίτηση του υπόχρεου κληρονόμου. Μεταξύ άλλων περιπτώσεων το άρθρο 8 προβλέπει την κατ’ εξαίρεση μετάθεση του χρόνου γενέσεως της φορολογικής υποχρεώσεως, σε περίπτωση που τα αντικείμενα της κτήσεως κατέστησαν επίδικα μετά το χρόνο θανάτου του κληρονομουμένου και εφόσον ο κληρονομούμενος δεν ευρίσκεται στη νομή αυτών.
3. Επειδή, εξάλλου, στο άρθρο 61 του Ν.Δ. 118/1973, ορίζεται ότι: «1. Ο κατά το άρθρον 5, υπόχρεως εις φόρον …. υποχρεούται εις δήλωσιν δια την παρ” αυτού κτωμένην αιτία θανάτου περιουσίαν» και στο άρθρο 63 ότι: «1. Αι υπό των διατάξεων του παρόντος προβλεπόμενα! προθεσμίαι υπολογίζονται κατά τας διατάξεις των άρθρων 241 έως και 246 του Αστικού Κωδικός. 2. Η προς δήλωσιν προθεσμία άρχεται: α)….. β) Από της δημοσιεύσεως της διαθήκης δια τους εκ διαθήκης κληρονόμους ή κληροδόχους. γ) Από του εκάστοτε εν άρθροις 7 και 8 οριζομένου χρόνου, δ) ….. ». Τέλος, στο άρθρο 102 του ν. 118/1973 και στο ταυτόσημο άρθρο 102 του ν. 2961/2001 “Φορολογία κληρονομιών, δωρεών κλπ”, ορίζεται ότι: «Παραγραφή δικαιώματος επιβολής φόρου και προστίμου. 1. Το Δημόσιο εκπίπτει του δικαιώματος του για την κοινοποίηση πράξης επιβολής φόρου και προστίμου προκειμένου: α) β) για παράλειψη δήλωσης ολόκληρης ή μέρους της περιουσίας που αποκτήθηκε ή εικονικότητας του συμβολαίου, μετά δεκαπενταετία από το τέλος του έτους, μέσα στο οποίο έληξε η προθεσμία για υποβολή της δήλωσης…. 5. Το δικαίωμα του Δημοσίου για την επιβολή και είσπραξη των φόρων, που προκύπτουν από την εφαρμογή των διατάξεων του παρόντος, σε υποθέσεις για τις οποίες η φορολογική υποχρέωση γεννήθηκε μέχρι και την 31 η Δεκεμβρίου 1989 έχει παραγραφεί….”(όπως το άρθρο αυτό τροποποιήθηκε με την παρ. 15 του άρθρου 20 του ν.3427/2005 – ΦΕΚ Α’ 312/27.12.2005)».
4. Επειδή, περαιτέρω, με το άρθρο 41 του ν. 1249/1982 (ΦΕΚ Α’ 43), όπως οι διατάξεις αυτού ισχύουν μετά την τροποποίηση τους με τα άρθρα 14 του ν. 1473/1984 (ΦΕΚ Α’ 127) και 24 παρ. 8 του ν. 1828/1989, ορίσθηκαν τα εξής: «1. Για τον προσδιορισμό της φορολογητέας αξίας των ακινήτων που μεταβιβάζονται … αιτία θανάτου … λαμβάνονται υπόψη οι τιμές εκκίνησης, που είναι καθορισμένες από πριν κατά ζώνες ή οικοδομικά τετράγωνα και κατ’ είδος ακινήτου, όπως αστικό ακίνητο, μονοκατοικία, διαμέρισμα, κατάστημα, αγρόκτημα και άλλα. Οι τιμές εκκίνησης αυξάνονται ή μειώνονται ποσοστιαία ανάλογα με τους παράγοντες που επηρεάζουν αυξητικά ή μειωτικά την αξία των ακινήτων, όπως ….. για τα αγροκτήματα η καλλιεργητική αξία, η τουριστική ή παραθεριστική σημασία και άλλα. Οι τιμές εκκίνησης και οι συντελεστές αυξομείωσής τους θα καθορίζονται με αποφάσεις του Υπουργού των Οικονομικών … Με αποφάσεις του Υπουργού των Οικονομικών καθορίζονται: α) η καταχώριση των τιμών εκκίνησης και των συντελεστών αυξομείωσης τους σε πίνακες και η συσχέτιση τους με διαγράμματα που καταρτίζονται με βάση χάρτες, β) κάθε άλλη αναγκαία λεπτομέρεια σχετική με την εφαρμογή των διατάξεων του παρόντος άρθρου… Με αποφάσεις του Υπουργού Οικονομικών, καθορίζεται ο χρόνος έναρξης ισχύος των διατάξεων του παρόντος άρθρου σε ολόκληρη της χώρα ή ορισμένες περιοχές αυτής ή πόλεις και για όλα τα ακίνητα ή για ορισμένη κατηγορία τούτων … 3. Κάθε άλλη διάταξη η οποία ρυθμίζει διαφορετικά τη φορολογητέα αξία των ακινήτων που μεταβιβάζονται … αιτία θανάτου… και τον τρόπο προσδιορισμού της, εξακολουθεί να εφαρμόζεται και μετά την έναρξη ισχύος των προεδρικών διαταγμάτων της προηγούμενης παραγράφου μόνο στις περιπτώσεις που ο φορολογούμενος αμφισβητήσει τις προκαθορισμένες τιμές με προσφυγή του ενώπιον των διοικητικών δικαστηρίων …. 6. Σε περίπτωση μεταβίβασης ακινήτων …. αιτία θανάτου…. ο φορολογούμενος αναγράφει στη φορολογική δήλωση την κατά τις παραγράφους 1 και 2 του παρόντος άρθρου οριζόμενη αξία τους με βάση την οποία βεβαιώνεται ο φόρος που αναλογεί. Αν ο υπόχρεος σε φόρο θεωρεί την προκαθορισμένη αξία μεγαλύτερη από την αγοραία έχει δικαίωμα, μέσα σε προθεσμία είκοσι ημερών από την υποβολή της δήλωσής του, να ζητήσει με προσφυγή τον προσδιορισμό της αξίας από το αρμόδιο διοικητικό πρωτοδικείο. Αν ασκηθεί προσφυγή ο Οικονομικός Έφορος διενεργεί έλεγχο για τον προσδιορισμό της αγοραίας αξίας του ακινήτου και συντάσσει σχετική έκθεση, αντίγραφο της οποίας κοινοποιεί στο φορολογούμενο είκοσι τουλάχιστον ημέρες πριν από τη δικάσιμο. Η έκθεση αυτή επισυνάπτεται στη έκθεση του άρθρου 82 του Κώδικα Φορολογικής Δικονομίας (ήδη άρθρο 129 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας) στην οποία περιλαμβάνεται και αίτημα προς το διοικητικό δικαστήριο για προσδιορισμό της αγοραίας αξίας του ακινήτου. Εφόσον το διοικητικό δικαστήριο προσδιορίσει αξία του ακινήτου μεγαλύτερη από την προκαθορισμένη, επιβάλλεται εκτός από τον κύριο φόρο την πληρωμή του οποίου θα διέφευγε ο υπόχρεος και πρόσθετος φόρος ίσος με ποσοστό 60% της διαφοράς του φόρου…… Κατ’ εξουσιοδότηση των διατάξεων των άρθρων 41 του ν. 1249/1982 και 10 του ν. 2386/1996, εκδόθηκε η υπ’ αριθμ. 1144814/26361/ ΠΟΛ.1310/30.12.1998 απόφαση του Υπουργού Οικονομικών “Προσδιορισμός της αξίας γης εκτός σχεδίου πόλης και οικισμών που δεν έχουν ειδικούς όρους δόμησης με το σύστημα αντικειμενικού προσδιορισμού” (ΦΕΚ Β’ 1328), η οποία, όπως ισχύει μετά την τροποποίησή της με την ΥΑ 1059122/2815/ΔΟΟΤ.Υ7ΠΟΛ.1135/15.6.1999 (ΦΕΚ Β’ 1321/25.6.1999) και την 1107354/5683/ΔΟΟΤΥ/ΠΟΛ. 1218/16.11.1999 (ΦΕΚ Β’ 2080/1999) απόφαση του ίδιου Υπουργού, ορίζονται τα εξής: «1. Αρχική Βασική Αξία Γης (Α.Β.Α.) και Ειδική Βασική Αξία Γης (Ε.Β.Α.). Αρχική Βασική Αξία (Α.Β.Α.) είναι η ανά τετραγωνικό μέτρο αξία αγροτικής γης, μη αρδευόμενης, με μονοετή καλλιέργεια, που δεν έχει πρόσωπο σε Εθνικό, Επαρχιακό, Δημοτικό ή Κοινοτικό δρόμο και απέχει από τη θάλασσα απόσταση μεγαλύτερη από 800 μ. Η Αρχική Βασική Αξία ορίζεται και αναπροσαρμόζεται για κάθε Δήμο ή Δημοτικό Διαμέρισμα ή Κοινότητα της χώρας με αποφάσεις του Υπουργού Οικονομικών, μετά από εισήγηση των αρμόδιων Επιτροπών του άρθρου 41 του ν. 1249/1982. Για ορισμένους Δήμους ή Δημοτικά Διαμερίσματα ή Κοινότητες, μπορεί να ορίζεται, πρόσθετα της Α.Β.Α, μετά από εισήγηση της αρμόδιας Επιτροπής του άρθρου 41 του ν. 1249/1982, Ειδική Βασική Αξία Γης (Ε.Β.Α. – Γης). Η Ειδική Βασική Αξία – Γης (Ε.Β.Α. – Γης) είναι η ανά τετραγωνικό μέτρο αξία αγροτικής γης, μη αρδευόμενης, με μονοετή καλλιέργεια και λαμβάνεται υπόψη μόνο για εδαφικές εκτάσεις που έχουν πρόσωπο σε Εθνικό ή Επαρχιακό δρόμο ή βρίσκονται σε ζώνη πλάτους μέχρι 800 μ. από τη θάλασσα. Η Αρχική Βασική Αξία (Α.Β.Α.) ορίζεται για κάθε Δήμο ή Δημοτικό Διαμέρισμα, Κοινότητα ή Κοινοτικό Διαμέρισμα ή για επί μέρους εδαφικές εκτάσεις που τα όριά τους περιγράφονται και προσδιορίζονται με σαφήνεια. Η Ειδική Βασική Αξία (Ε.Β.Α.) ορίζεται για εδαφικές εκτάσεις που έχουν πρόσωπο σε οδό ή απέχουν μέχρι και 800μ. από τη θάλασσα. Η Αρχική Βασική Αξία (Α.Β.Α.) και η Ειδική Βασική Αξία (Ε.Β.Α.) ορίζονται και αναπροσαρμόζονται με αποφάσεις του Υπουργού Οικονομίας και Οικονομικών μετά από εισήγηση των αρμόδιων επιτροπών του αρθρ. 41 Ν. 1249/82. 2. Αρχική Οικοπεδική Αξία (Τ.Ο’. Αρχ.)… 3. Τεκμαρτή Τιμή Ζώνης (Τ.Ζ’.)…», άρθρο 2: «1. Για τον προσδιορισμό της αντικειμενικής αξίας της γης που βρίσκεται εκτός σχεδίου πόλης και οικισμών και δεν έχει ειδικούς όρους δόμησης, συμπληρώνεται ειδικό έντυπο ΑΑ-ΓΗΣ. Με το έντυπο αυτό υπολογίζεται η Συνολική Αντικειμενικά Αξία της Γης ως άθροισμα τριών συστατικών: Α) Της Βασικής Αξίας Γης (Β.Α.), που υπολογίζεται πάντοτε για κάθε εδαφική έκταση. Β) Της Οικοπεδικής Αξίας Γης (Α.Οικ.) που υπολογίζεται μόνο για όσες εδαφικές εκτάσεις που έχουν κτίσμα με επιφάνεια μεγαλύτερη από 15 τ.μ. και βρίσκονται: … Γ) Της Αξίας Δυνατότητας περαιτέρω αξιοποίησης (ΑΔ), που υπολογίζεται μόνο για όσες εκτάσεις βρίσκονται: Π) Μέσα σε Γενικά Πολεοδομικά Σχέδια (ΓΠΣ) και Οικισμούς για τους οποίους δεν έχουν ορισθεί όροι δόμησης και Γ2) Εκτός Γενικών Πολεοδομικών Σχεδίων (Γ.Π.Σ.) και οικισμών για τους οποίους δεν έχουν ορισθεί όροι δόμησης αλλά έχουν πρόσωπο είτε σε Εθνική ή Επαρχιακή οδό, ή είναι σε ζώνη πλάτους μέχρι και 800 μ. από τη θάλασσα, εκτός αν στις πιο πάνω περιπτώσεις δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί η προβλεπόμενη από τις πολεοδομικές διατάξεις δόμηση εν όλω ή εν μέρει, λόγω απαγόρευσης οποιασδήποτε δόμησης σε ολόκληρη την εδαφική έκταση ή σε τμήμα της, οπότε η Αξία Δυνατότητας περαιτέρω αξιοποίησης υπολογίζεται για επιφάνεια εδαφικής έκτασης ανάλογης με το ποσοστό της δόμησης που μπορεί να πραγματοποιηθεί. Η αδυναμία δόμησης εν όλω ή εν μέρει καθώς και το σχετικό ποσοστό δόμησης που μπορεί να πραγματοποιηθεί αποδεικνύεται με βεβαίωση μηχανικού, θεωρημένη από την αρμόδια Πολεοδομική Υπηρεσία. Το παραπάνω άθροισμα πολλαπλασιάζεται επί ορισμένους αυξομειωτικούς συντελεστές, σε περίπτωση που συντρέχει κάποιος από τους παρακάτω παράγοντες: … β. Εάν η εδαφική έκταση έχει πρόσωπο σε οδό: α. … β2. Δημοτική ή Κοινοτική ή κοινόχρηστο χώρο αιγιαλού ή παραλίας, εφαρμόζεται συντελεστής 1,10…….Σε περίπτωση που η εδαφική έκταση δεν έχει πρόσωπο σε οδό ή κοινόχρηστο χώρο (δηλαδή είναι τυφλή), εφαρμόζεται συντελεστής 0,90… γ. Εάν η εδαφική έκταση απέχει από τη θάλασσα απόσταση: γ1) Μέχρι και 100 μ., εφαρμόζεται συντελεστής 1,80…… Η απόσταση από τη θάλασσα είναι η ελάχιστη ευθεία οριζόντια απόσταση ανάμεσα στην εδαφική έκταση και στη γραμμή αιγιαλού, δηλαδή η απόσταση του πλησιέστερου σημείου του γηπέδου προς και από το όριο του χειμέριου κύματος, είτε αυτό έχει χαραχθεί επίσημα, είτε όχι. Την απόσταση αυτή μπορεί ο δηλών να διαπιστώσει από το τυχόν υπάρχον τοπογραφικό της εδαφικής του έκτασης ή με την πραγματοποίηση μέτρησης… 2. Αγροί μονοετούς καλλιέργειας είναι οι εκτάσεις που καλλιεργούνται με ετήσια φυτά, καθώς και εκείνες που καλλιεργούνται με τριφύλλι, φράουλες, αγκινάρες και σπαράγγια. Στην κατηγορία αυτή υπάγονται και οι τεχνητοί (δηλαδή χωρίς φυσική – αυτοφυή βλάστηση, αλλά καλλιεργούμενοι με σπορά νομευτικών φυτών) βοσκότοποι, καθώς και οι εκτάσεις που βρίσκονται εντός καλλιεργούμενων περιοχών, αλλά έχουν παραμείνει ακαλλιέργητες… 5. Βοσκότοπος είναι η έκταση που, κατά το μεγαλύτερο μέρος, τα χαρακτηριστικά της δείχνουν ότι δεν καλλιεργήθηκε ποτέ, που μπορεί να περιλαμβάνει και πολύ επικλινή – βραχώδη εδάφη και καλύπτεται από φυσική βλάστηση βοσκοφυτών ή νομευτικών φυτών. Στους βοσκότοπους υπάγονται και τα χέρσα, δηλαδή εκτάσεις επικλινείς, βραχώδεις, διαβρωμένες, με ή χωρίς θαμνώδη βλάστηση, που δεν μπορούν να αποδοθούν στην καλλιέργεια, καθώς επίσης και οι χωματερές απόθεσης απορριμμάτων…», άρθρο 3. «… Ανάλογα με τη χρήση της εδαφικής έκτασης εφαρμόζεται αντίστοιχος συντελεστής. Έτσι, αν η χρήση είναι: … Βοσκότοπος, κατά την έννοια της παρ. 5 του άρθρου 2, εφαρμόζεται συντελεστής 0,25». Τέλος, με τις διατάξεις της ΥΠΟΙΚ 1121210/6271/ΔΤΥ/ΠΟΛ.1266/27.12.1999 απόφασης του Υπουργού Οικονομικών (ΦΕΚ Β’ 2260/1999), στο άρθρο μόνο της οποίας ορίζεται ότι: «Επεκτείνουμε από 31.12.1999 την εφαρμογή των διατάξεων της υπ’ αριθ. 1144814/26361/ΠΟΛ.1310/30.11.1998 (ΦΕΚ 1328 Β731.12.1998) απόφασης μας, όπως αυτή σήμερα ισχύει για τον προσδιορισμό με το σύστημα του αντικειμενικού προσδιορισμού της αξίας γης, εκτός σχεδίου πόλης και οικισμών, που δεν έχει ειδικούς όρους δόμησης και στις εκτός σχεδίου περιοχές των Νομών; Δράμας ….. Κεφαλληνίας, Κυκλάδων……..», υπήχθησαν στις διατάξεις προσδιορισμού της φορολογητέας αξίας κατά το αντικειμενικό σύστημα, μεταξύ άλλων, και τα μεταβιβαζόμενα αιτία θανάτου εκτός σχεδίου ακίνητα του Δήμου Κεφαλληνίας, καθορίσθηκαν δε και οι τιμές της Αρχικής Βασικής Αξίας – Γης (Α.Β.Α.), της Ειδικής Βασικής Αξίας – Γης (Ε.Β.Α.) και της Αρχικής Οικοπεδικής Αξίας (ΤΟʼρχ)με την αναγραφή των τιμών αυτών για κάθε Δήμο και Δημοτικό Διαμέρισμα του νομού σε ειδικούς πίνακες που επισυνάπτονται στην απόφαση αυτή. Ειδικότερα, για το Δημοτικό Διαμέρισμα Λουρδάτων του Δήμου Λειβαθούς: Α) η Ε.Β.Α. προσδιορίσθηκε για τις εδαφικές εκτάσεις που απέχουν: α) μέχρι και 100 μ. από την παραλία (από αγροτικό δρόμο προς Λιθερό μέχρι αγροτικό δρόμο προς παλιό Φούρνο) σε 2.000 δρχ./τ.μ. και για μέχρι και 100 μ. από την «υπόλοιπη θάλασσα» (κρημνώδη και αμμώδη ακτή) σε 1.100 δρχ./τ.μ. και Β) η ΤΟ Αρχ προσδιορίσθηκε σε 8000 δρχ/τ.μ. …».Κατά την έννοια των ανωτέρω διατάξεων, το προβλεπόμενο από το άρθρο 41 του ν. 1249/1982 αντικειμενικό σύστημα προσδιορισμού τηςφορολογητέας αξίας των ακινήτων εφαρμόζεται για τον προσδιορισμό της υποκείμενης σε φόρο κληρονομιών αξίας των ακινήτων που μεταβιβάζονται αιτία θανάτου, ως προς τα οποία η φορολογική υποχρέωση γεννήθηκε (σύμφωνα με τα οριζόμενα στο άρθρο 6 του ν.δ. 118/1973) μετά την έναρξη ισχύος του άρθρου 41 του ν. 1249/1982. Επομένως, στην περίπτωση αυτή, αν ο φορολογούμενος αμφισβητεί τον κατά το άρθρο αυτό και τις οικείες κανονιστικές αποφάσεις προσδιορισμό βάσει αντικειμενικών κριτηρίων της φορολογητέας αξίας του ακινήτου, υποστηρίζοντας ότι αυτός δεν μπορεί να αποδώσει την αγοραία αξία του και ζητεί τον προσδιορισμό της τελευταίας με την άσκηση προσφυγής από τα Δικαστήριο, οφείλει να ασκήσει την προσφυγή αυτή εντός προθεσμίας είκοσι ημερών από την υποβολή της δήλωσης φόρου κληρονομιάς (πρβλ. ΣτΕ 3479/2008).
5. Επειδή, στην προκειμένη περίπτωση, από την επανεκτίμηση των στοιχείων της δικογραφίας, μεταξύ των οποίων και η από 10.6.2011 έκθεση ελέγχου της ελεγκτή υπαλλήλου της Δημόσιας Οικονομικής Υπηρεσίας (Δ.Ο.Υ.) Αργοστολίου .., προκύπτουν τα εξής: Στις 21.2.1983 απεβίωσε στην Πάτρα η .., κάτοικος Λουρδάτων Κεφαλληνίας, η οποία, με την ./1977 δημόσια διαθήκη, δημοσιευθείσα με το υπ’ αριθμ. ./1989 Πρακτικό συνεδρίασης του Πρωτοδικείου Κεφαλληνίας, εγκατέστησε μοναδικό κληρονόμο της τον ήδη εκκαλούντα, ανηψιό της, κληρονομιά την οποία αυτός αποδέχθηκε με την …/3.5.1995 πράξη αποδοχής κληρονομιάς. Ο εν λόγω υπέβαλε προς τον Προϊστάμενο της Δ.Ο.Υ. Αργοστολίου την ./2.5.1995 «δήλωση φόρου κληρονομιάς» με την οποία δήλωσε ότι περιήλθε σ’ αυτόν ένα παραθαλάσσιο αγροτεμάχιο 12 περίπου στρεμμάτων, κείμενο στη θέση Ακρωτήρι Λουρδάτων Κεφαλληνίας, το οποίο όμως βρισκόταν σε επιδικία, η δε αξία του ακινήτου αυτού δηλώθηκε στο ποσό των 2.000.000 δραχμών. Συνυπέβαλε δε και α) ληξιαρχική πράξη θανάτου της κληρονομουμένης, β) την ./1977 δημόσια διαθήκη της, γ) το ./2.5.1995 πιστοποιητικό περί μη δημοσίευσης άλλης διαθήκης και δ) αντίγραφο της ./7.12.1994 αναγνωριστικής αγωγής κυριότητας ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Κεφαλλονιάς, με την οποία αιτείτο να αναγνωρισθεί κύριος, νομέας και κάτοχος του ως άνω αγροτεμαχίου. Στον εκκαλούντα χορηγήθηκε το ./7.3.1996 πιστοποιητικό της Δ.Ο.Υ. Αργοστολίου, με το οποίο εβεβαιώνετο ότι υπεβλήθη η ως άνω δήλωση φόρου κληρονομιάς, με την οποία αυτός δήλωσε ως επίδικο το κληρονομούμενο αγροτεμάχιο και δεν προέκυψε φόρος λόγω της επιδικίας αυτής και μέχρι τη λήξη της, αναβαλλόμενης της φορολόγησης μέχρι τότε. Ήδη, πριν την υποβολή της ως άνω δήλωσης, ο εκκαλών είχε ασκήσει ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Κεφαλληνίας, την προαναφερόμενη ./7.12.1994 αναγνωριστική της κυριότητας του αγωγή κατά των …, για το λόγο ότι ο …, ισχυρίζετο ότι το επίδικο ακίνητο δεν ανήκε ουδέποτε στην κληρονομούμενη θεία του εκκαλούντος αλλά στον ίδιο και στην οικογένειά του, δυνάμει της δημόσιας διαθήκης του πατέρα του …. Επί της αγωγής αυτής, εκδόθηκε η 78/1996 απόφαση, η οποία δέχθηκε την αγωγή ως προς τους δεύτερη έως και έκτη των εναγομένων, και διέταξε εξέταση μαρτύρων για τον πρώτο, εξαιτίας όμως του θανάτου αυτού η δίκη διεκόπη βιαίως και δεν είχε εκδοθεί απόφαση, όπως προκύπτει από το από 19.6.2012 πιστοποιητικό της Γραμματέως του Πρωτοδικείου Κεφαλληνίας.
Παράλληλα, ο εκκαλών άσκησε και δεύτερη αναγνωριστική της κυριότητας αγωγή, ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Κεφαλληνίας, με αριθμό κατάθεσης 29/30.1.1996, κατά του …, για ένα τμήμα του επίμαχου ακινήτου, 700 περίπου τ.μ. για το λόγο ότι ο εναγόμενος ισχυριζόταν ότι ανήκε στον πατέρα του. Επί της αγωγής αυτής εκδόθηκε η 60/2004 απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Κεφαλληνίας, με την οποία απορρίφθηκε η αγωγή και έγινε δεκτό ότι το επίμαχο κομμάτι του αγροτεμαχίου δεν ανήκε στην κληρονομούμενη θεία του. Έφεση του εκκαλούντος κατά της απόφασης αυτής απορρίφθηκε με την 1460/2006 απόφαση του Εφετείου Πατρών καθώς και αίτηση αναίρεσης κατά της τελευταίας, με την 495/2009 απόφαση του Αρείου Πάγου. Ο εκκαλών, εν τω μεταξύ, αφού έλαβε κατόπιν αιτήσεως του το ./23.6.2000 πιστοποιητικό του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. Αργοστολίου (με το οποίο βεβαιώνεται ότι το ακίνητο βρίσκεται σε επιδικία, αναβαλλόμενης της φορολογίας μέχρι λήξης αυτής), με το ./24.6.2000 συμβόλαιο πώλησης αγροτικού ακινήτου της Συμβολαιογράφου Ληξουρίου …, πώλησε το κληρονομούμενο ακίνητο στην ανώνυμη εταιρεία «ΕΥΡΩΓΡΑΦΟΤΕΧΝΙΚΗ ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΗ – ΕΜΠΟΡΙΚΗ Α.Ε. Εμπορία Χάρτου», η οποία εδρεύει στον Ταύρο Αττικής, αντί του ποσού των 18.000.000 δρχ., με την επισημείωση ότι το ακίνητο είναι επίδικο, λόγω της άσκησης των ως άνω αναγνωριστικών αγωγών και τη δήλωση της αγοράστριας ότι έχει λάβει γνώση αυτών και αποδέχεται την πώληση. Υπεβλήθη δε και από τους δύο συμβαλλομένους η ./22.6.2000 κοινή δήλωση φόρου μεταβιβάσεως ακινήτου, με βάση την οποία η αξία της πλήρους κυριότητας δηλώθηκε από αυτούς στο ποσό των 18.000.000 δρχ ενώ εκτιμήθηκε από τη Δ.Ο.Υ. Αργοστολίου με το σύστημα του αντικειμενικού προσδιορισμού της φορολογητέας αξίας των ακινήτων σε 23.641.200 δρχ. Κατόπιν της ως άνω μεταβιβάσεως η Δ.Ο.Υ. Αργοστολίου κοινοποίησε στον εκκαλούντα την ./12.1.2001 πράξη προσδιορισμού φόρου κληρονομιάς για το εν λόγω ακίνητο και την ./12.1.2001 πράξη επιβολής προστίμου, λόγω διαφοράς μεταξύ της πραγματικής αξίας του ακινήτου και αυτής που δηλώθηκε. Όμως, στις 19.2.2002, οι πράξεις αυτές ακυρώθηκαν από τον Προϊστάμενο της Δ.Ο.Υ. «μέχρι τη λήξη της επιδικίας», όπως αναγράφεται επί του σώματος αυτών. Τέλος, η Δ.Ο.Υ. Αργοστολίου, αφού υπολόγισε την αξία του ως άνω δηλωθέντος ακινήτου κατά το προβλεπόμενο από το άρθρο 41 του ν. 1249/1982 αντικειμενικό σύστημα καθορισμού της φορολογητέας αξίας, όπως προκύπτει από το επισυναπτόμενο στο διοικητικό φάκελο έντυπο προσδιορισμού της αντικειμενικής αξίας της γης εκτός σχεδίου πόλης (ΑΑ – ΓΗΣ), στο ποσό των 43.433.280 δρχ., εξέδωσε την ./8.12.2011 πράξη προσδιορισμού Φόρου Κληρονομιάς με την οποία: α) προσδιόρισε τη συνολική αξία της κληρονομιαίας περιουσίας της αποβιωσάσης …, κατά το έτος 2000, σε 47.630.056 δραχμές και ήδη 139.780,06 ευρώ (43.433.280 δρχ. η συνολική αξία του ακινήτου + 1.447.776 αξία σκευών και επίπλων = 44.881.056 δρχ., καθώς και την αξία των προγενέστερων δηλώσεων 2.749.000 δρχ.) και β) καταλόγισε σε βάρος του εκκαλούντος διαφορά κύριου φόρου ύψους 6.948.061 δρχ. και ήδη 20.390,50 ευρώ καθώς και πρόσθετο φόρο ύψους 8.337.673 δρχ. και ήδη 24.468,59 ευρώ, συνολικώς δε το ποσό των 44.859,09 ευρώ, με την αιτιολογία ότι δεν υπέβαλε δήλωση για τη φορολόγηση του ακινήτου κατά το χρόνο της μεταβίβασης του το έτος 2000. Προσφυγή του εκκαλούντος κατά της ./8.12.2011 πράξης απορρίφθηκε με την εκκαλουμένη απόφαση, με την αιτιολογία ότι η «δήλωση» την οποία υπέβαλε ο προσφεύγων προς τον Προϊστάμενο της Δ.Ο.Υ. Αργοστολίου στις 2.5.1995, δεν ήταν στην πραγματικότητα δήλωση φόρου κληρονομιάς, αλλά αίτηση του άρθρου 8 παρ. 2 του ν.δ. 118/1973, με την οποία ζήτησε την μετάθεση του χρόνου της φορολογικής υποχρέωσης. Κατά δε το έτος 2000, οπότε ο προσφεύγων μεταβίβασε το επίμαχο ακίνητο, έπαυσε η επιδικία και γεννήθηκε η φορολογική του υποχρέωση, σύμφωνα με τα οριζόμενα στο άρθρο 7 εδ. γ’ του Ν.Δ. 118/1973, αφού δήλωσε στο ως άνω πωλητήριο συμβόλαιο ότι έχει στην αποκλειστική του νομή το αγροτεμάχιο, επιφυλασσόμενος μόνο αναφορικά με την κατοχή αυτού και, επομένως, η υποχρέωση του προς υποβολή δήλωσης φόρου κληρονομιάς γεννήθηκε κατά τον χρόνο μεταβίβασης του ακινήτου και, συνεπώς, δεν είχε παραγραφεί το δικαίωμα του Δημοσίου προς επιβολή του ένδικου φόρου, καθώς σε περιπτώσεις μη υποβολής δήλωσης, όπως εν προκειμένω, παραγράφεται μετά την πάροδο δεκαπενταετίας από το τέλος του έτους εντός του οποίου έληξε η προθεσμία προς υποβολή της δήλωσης, ήτοι την 31.12.2015. Περαιτέρω, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο απέρριψε ως αβάσιμο και τον λόγο της προσφυγής περί εσφαλμένου υπολογισμού της αξίας του επιδίκου ακινήτου σε 43.433.280 δρχ. αντί του ποσού των 23.641.200 δρχ., στο οποίο την είχε προσδιορίσει η φορολογική αρχή, επίσης σύμφωνα με το αντικειμενικό σύστημα, κατά το έτος 2000, οπότε και, ως προεκτίθεται, το επώλησε.
6. Επειδή, με την κρινόμενη έφεση, όπως αυτή αναπτύσσεται με το κατατεθέν στις 29.9.2017 υπόμνημα, ο εκκαλών αμφισβητεί την ορθότητα των κρίσεων της εκκαλουμένης και ζητά την εξαφάνιση της, υποστηρίζοντας, κατ’ αρχάς, ότι το δικαίωμα του Δημοσίου για έκδοση και κοινοποίηση της 35/8.12.2011 πράξης είχε υποκύψει στην δεκαετή παραγραφή του άρθρου 102 παρ. 5 του ν. 2961/2001 από το χρόνο υποβολής της ./1995 δήλωσής του. Επίσης, υποστηρίζει ότι εσφαλμένως δέχθηκε το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο ότι ο υπολογισμός της αξίας του επίμαχου ακινήτου ορθώς ανήλθε, σύμφωνα με το αντικειμενικό σύστημα προσδιορισμού, στις 43.433.280 δραχμές, απορρίπτοντας σιγή τον ισχυρισμό του ότι η ίδια Δ.Ο.Υ. είχε προσδιορίσει, επίσης κατ’ εφαρμογήν του ίδιου (αντικειμενικού) συστήματος και για μεταβίβαση κατά τον ίδιο κρίσιμο χρόνο (2000) την αξία του ίδιου ακινήτου πολύ χαμηλότερα (23.641.200 δρχ.), κατά την υποβολή της ./22.6.2000 δήλωσης φόρου μεταβίβασης του εν λόγω ακινήτου, η οποία έλαβε χώρα, ως προεκτέθη, με το ./24.6.2000 συμβόλαιο αγοραπωλησίας της συμβ/φου Ληξουρίου ., δεδομένου ότι δεν προβλέπεται διαφοροποίηση για τον προσδιορισμό της αντικειμενικής αξίας μεταξύ διαφορετικών φορολογιών. Με την 957/2017 απόφαση του Δικαστηρίου τούτου, η οποία περιλαμβάνει οριστική κρίση επί του ανωτέρω πρώτου λόγου εφέσεως, απερρίφθη αυτός ως αβάσιμος. Με την ίδια απόφαση, το Δικαστήριο, εξετάζοντας τον δεύτερο λόγο της κρινόμενης έφεσης, ανέβαλε την οριστική του κρίση, λόγω της ανακύψασας στο Δικαστήριο αμφιβολίας αναφορικώς με το ύψος της αντικειμενικής αξίας του ένδικου ακινήτου, καθώς προσδιορίσθηκε από τον ίδιο Προϊστάμενο Δ.Ο.Υ. και για τον ίδιο χρόνο φορολογίας (έτος 2000) σε διαφορετικό ύψος, υποχρέωσε δε τον Προϊστάμενο της Δ.Ο.Υ. Αργοστολίου να διενεργήσει επανέλεγχο για το κρινόμενο εν προκειμένω κληρονομιαίο ακίνητο και να προσκομισθούν στη Γραμματεία του παρόντος Δικαστηρίου «Α) έκθεση επανελέγχου αναφορικά με το κληρονομιαίο ακίνητο στην οποία να παρατίθενται και τα συγκεκριμένα έντυπα αντικειμενικού προσδιορισμού της αξίας του εν λόγω ακινήτου τα οποία έλαβε υπόψη της η φορολογική αρχή για την έκδοση της 35/2011 πράξης προσδιορισμού φόρου κληρονομιάς. Επίσης να εκτίθενται, παραθέτοντας και σχετική προς τούτο αιτιολογία, ποια προσδιοριστικά στοιχεία του εν λόγω ακινήτου και ποιους συντελεστές αμφισβήτησε η φορολογική Αρχή και προσδιόρισε την αξία του εν λόγω ακινήτου στο ποσό των 43.433.280 δρχ., αντί του ποσού των 23.641.200 δρχ. το οποίο είχε η ίδια Δ.Ο.Υ προσδιορίσει κατά την πώληση του ακινήτου με το ./24.6.2000 συμβόλαιο, δεδομένου ότι ο υπολογισμός του ακινήτου έγινε με το αντικειμενικό σύστημα και στις δύο περιπτώσεις με χρονολογία φορολογίας το ίδιο έτος 2000, Β) με αυτήν την έκθεση επανελέγχου να προσκομισθούν και τα συγκεκριμένα έντυπα υπολογισμού της αξίας του εν λόγω ακινήτου, με τα οποία η Δ.Ο.Υ. προέβη σε διαφορετικό υπολογισμό της αξίας του ακινήτου στις ως άνω δύο περιπτώσεις. Εξ άλλου, ο εκκαλών εντός της ίδιας ως άνω προθεσμίας από την κοινοποίηση σ’ αυτόν της παρούσας απόφασης υποχρεούται σε περίπτωση που η φορολογική Αρχή δεν προσκομίσει τα έντυπα υπολογισμού της αξίας του κληρονομιαίου ακινήτου, να τα προσκομίσει ο ίδιος και εντός της ίδιας προθεσμίας δύναται να προσκομίσει νόμιμα αποδεικτικά στοιχεία προς ανταπόδειξη όλων όσων θα εκθέσει η φορολογική αρχή κατά τα διατασσόμενα με την παρούσα απόφαση».
7. Επειδή, σε εκτέλεση των ανωτέρω διαταχθέντων με την 957/2017 απόφαση, προσκομίσθηκαν στο Δικαστήριο από την Α’ Δ.Ο.Υ. Πατρών η από 6.3.2018 έκθεση επανελέγχου φόρου κληρονομιάς της ελεγκτού …, η οποία, υιοθετώντας το περιεχόμενο του υπ’ αριθμ. πρωτ. ./2018 Σημειώματος διαπιστώσεων του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. Αργοστολίου, εκθέτει σε αυτήν τα εξής κατά λέξη: «…Στις 10/6/2011 από τη Δ.Ο.Υ. Αργοστολίου εκδόθηκε η αριθμ. ./2011 πράξη προσδιορισμού φόρου κληρονομιάς στην οποία περιλαμβάνονταν και το ανωτέρω ένδικο ακίνητο. Η αξία του ακινήτου αυτού προσδιορίσθηκε από τον έλεγχο με το αντικειμενικό σύστημα που ίσχυε κατά το έτος μεταβίβασης και το σχετικό έντυπο ΑΑ-ΓΗΣ που επισυνάπτεται και υπολογίσθηκε στο ποσό των 43.433.280 δρχ. Για τον προσδιορισμό της αξίας του εν λόγω ακινήτου ο έλεγχος έλαβε υπόψη τον χαρακτηρισμό του ως αγροτεμάχιο, όπως περιγράφονταν στο αρ. ./2000 μεταβιβαστικό συμβόλαιο της Συμ/φου Παλλικής … (από τον κληρονόμο … στην ΕΥΡΩΓΡΑΦΟΤΕΧΝΙΚΗ ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΗ – ΕΜΠΟΡΙΚΗ Α.Ε.) το οποίο και επισυνάπτεται, καθώς και την περιγραφή του ακινήτου στην 112/1995 δήλωση φόρου κληρονομιάς που υπέβαλε στη Δ.Ο.Υ. Αργοστολίου ο κληρονόμος … και η οποία επισυνάπτεται. Σχετικά με την αριθ. ./2000 δήλωση ΦΜΑ η οποία υποβλήθηκε στη Δ.Ο.Υ. Αργοστολίου για την μεταβίβαση του εν λόγω ακινήτου από τον κληρονόμο … στην ΕΥΡΩΓΡΑΦΟΤΕΧΝΙΚΗ ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΗ – ΕΜΠΟΡΙΚΗ Α.Ε. θα πρέπει να σημειωθεί ότι κατά δήλωση των συμβαλλομένων δηλώθηκε ως βοσκότοπος, με αποτέλεσμα κατά τον υπολογισμό της αξίας του με το έντυπο ΑΑ-ΓΗΣ να εφαρμοστεί μειωτικός συντελεστής 0,25 και έτσι η αξία να ανέλθει τελικά σε 23.641.200 δρχ. Βέβαια στη συνέχεια επακολούθησε το αριθ. ./2000 μεταβιβαστικό συμβόλαιο (που συντάχθηκε με βάση τη δήλωση ΦΜΑ ./2000) όπου το ακίνητο περιγράφεται ως αγροτεμάχιο και όχι ως βοσκότοπος…». Σύμφωνα δε με το προσκομιζόμενο, συνοδεύον την από 10.6.2011 έκθεση ελέγχου, επί της οποίας στηρίχθηκε η έκδοση της 35/2011 πράξης προσδιορισμού φόρου κληρονομιάς σε βάρος του εκκαλούντος, «Έντυπο (ΑΑ – ΓΗΣ) για τον προσδιορισμό της αντικειμενικής αξίας της γης εκτός σχεδίου πόλης ή οικισμών που δεν έχει ειδικούς όρους δόμησης», για τον προσδιορισμό της αντικειμενικής αξίας του κληρονομιαίου ακινήτου στο ύψος των 43.433.280 δραχμών, ελήφθη υπόψη ότι πρόκειται για «αγροτεμάχιο 12.000 τ.μ. στη θέση «Ακρωτήρι» του οικισμού Λουρδάτων εφαπτόμενο θαλάσσης», με βάση δε αυτά τα προσδιοριστικά στοιχεία του κληρονομιαίου ακινήτου, η φορολογική αρχή έλαβε υπόψη της α) ως Ε.Β.Α. την καθορισθείσα με την ΥΠΟΙΚ 1121210/6271/ΔΤΥ/ΠΟΛ.1266/27.12.1999 για τις απέχουσες μέχρι και 100 μ. εκτάσεις που βρίσκονται στο Δ.Δ. Λουρδάτων στην κρημνώδη και αμμώδη ακτή, ήτοι στην υπόλοιπη θάλασσα, πλην της παραλίας που ορίζεται μεταξύ αγροτικού δρόμου προς Λιθερό και αγροτικού δρόμου προς παλιό Φούρνο Ε.ΒΑ, ύψους 1.100 δραχμών/τ.μ., β) ότι για τον προσδιορισμό της συνολικής αντικειμενικής αξίας πρέπει να συνυπολογισθεί, λόγω του ότι η έκταση απέχει μέχρι 800 μ. από τη θάλασσα, και η «Αξία δυνατότητας περαιτέρω αξιοποίησης (Α.Δ.)» που ανέρχεται σε 8.736.200 δραχμές (δηλαδή, επιφάνεια εδαφικής έκτασης 12.000 τ.μ. Χ συντελεστή θέσης 0,10 Χ συντελεστή μεγέθους 0,91 Χ ΤΟ Αρχ 8.000) και γ) ότι το άθροισμα των ενλόγω υπό στοιχείο α και β αξιών πρέπει να πολλαπλασιαστεί με τους εξής συντελεστές αυξομείωσης: 1,10 που αντιστοιχεί στο συντελεστή που χρησιμοποιείται όταν η εδαφική έκταση έχει πρόσωπο, μεταξύ άλλων και, σε κοινόχρηστο χώρο αιγιαλού ή παραλίας και 1,80 λόγω του ότι η εδαφική έκταση απέχει από τη θάλασσα μέχρι 100 μέτρα. Εξάλλου, οι συνεχίζοντες τη δίκη καθολικοί διάδοχοι του εκκαλούντος, με το νομίμως κατατεθέν στις 19.9.2018 συμπληρωματικό υπόμνημα τους αντικρούουν τα ανωτέρω υποστηριζόμενα στην έκθεση επανελέγχου της διάδικης Δ.Ο.Υ., προβάλλοντας ότι δεν πρόκειται για αγρόκτημα αλλά για βοσκότοπο, μη έχοντα πρόσβαση στην αμμώδη ακτή της θάλασσας, διότι έχει υψομετρική διαφορά από αυτήν, ότι δεν βρίσκεται στην παραλία Λούρδα, δηλαδή στο τμήμα μεταξύ αγροτικού δρόμου προς Λιθερό και αγροτικού δρόμου προς παλιό Φούρνο αλλά στην περιοχή, η οποία στην ανωτέρω ΥΠΟΙΚ 1121210/6271/ΔΤΥ/ΠΟΛ.1266/27.12.1999 χαρακτηρίζεται ως ΥΠΟΛΟΙΠΗ ΘΑΛΑΣΣΑ (ΚΡΗΜΝΩΔΗΣ ΚΑΙ ΑΜΜΩΔΗΣ ΑΚΤΗ) και γι’ αυτό έπρεπε ο έλεγχος να λάβει υπόψη του αυτής της περιοχής την αξία (Ε.Β.Α.), ότι πρόκειται για μη αρδευόμενο και τυφλό ακίνητο καθώς στερείται πρόσβασης σε οδικό δίκτυο, όλα δε αυτά συνιστούν προσδιοριστικούς παράγοντες, που συνεπάγονται την εφαρμογή μειωτικών συντελεστών κατά τον προσδιορισμό της αντικειμενικής αξίας του, μη ληφθέντες υπόψη από τη διάδικο αρχή. Προς απόδειξη των ισχυρισμών τους προσκομίζουν και επικαλούνται την από 14.9.2018 τεχνική έκθεση του διπλωματούχου αρχιτέκτονος – μηχανικού …, ο οποίος μετά από επίσκεψη στο κληρονομιαίο ακίνητο, στις 10.8.2018, και μελέτη του σχετικού φακέλου, δηλώνει ότι «…έχω να παρατηρήσω τα παρακάτω: 1) Πρόκειται για βοσκότοπο αγροτική γη η οποία δεν καλλιεργήθηκε ποτέ και η οποία καλύπτεται αποκλειστικά από αυτοφυή βλάστηση. 2) Δεν υπάρχει δρόμος ούτε καν αγροτικός στον οποίο να βλέπει το ακίνητο, η πρόσβαση γίνεται μόνο με τα πόδια από δίοδο. 3) Δεν υπάρχει νερό στο ακίνητο και η ευρύτερη περιοχή δεν έχει δυνατότητες ύδρευσης. 4) Η παραλία στην οποία βλέπει το ακίνητο δεν έχει οδικό δίκτυο πρόσβασης και η πρόσβαση στην παραλία από το ακίνητο είναι προβληματική λόγω του βραχώδη χαρακτήρα και της μεγάλης υψομετρικής διαφοράς. Συνημμένα καταθέτω αεροφωτογραφίες από τις οποίες φαίνεται ο χαρακτήρας του ακινήτου και η έλλειψη πρόσβασης». Πρόκειται για μία εκτύπωση, στις 6.9.2018, αποσπάσματος αεροφωτογραφίας από το Ελληνικό Κτηματολόγιο και μία μεγέθυνση αυτής στη θέση του επιδίκου, μονογραμμένες από τον εν λόγω μηχανικό, στην πρώτη από τις οποίες αποτυπώνεται με κίτρινη διαγράμμιση το επίμαχο ακίνητο εντός της ευρύτερης περιοχής, όπου αυτό κείται, και η οποία, σημειωτέον, (ευρύτερη περιοχή) φαίνεται, σε αμφότερες, καλλιεργημένη – οργωμένη στη μεγαλύτερη έκταση της, μεταξύ των οποίων και τμήματα των όμορων του επιδίκου ιδιοκτησιών, όπως ομοίως εμφαίνεται και στις 20 προσκομιζόμενες από τους ήδη εκκαλούντες πρόσφατες φωτογραφίες του επιδίκου και των όμορων ιδοκτησιών.
8. Επειδή, σύμφωνα με τα ανωτέρω, ο αρχικός εκκαλών, με την απορριφθείσα από το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο προσφυγή του, αμφισβήτησε, μεταξύ άλλων, την ορθότητα του προσδιορισμού της αντικειμενικής αξίας του κληρονομιαίου ακινήτου, ισχυριζόμενος ότι είναι αγροτεμάχιο – βοσκότοπος μηδέποτε καλλιεργηθέν και ανεπίδεκτο οποιασδήποτε εκμετάλλευσης και, επίσης, τυφλό, χωρίς πρόσβαση ούτε καν σε αγροτική οδό (βλ. σελ. 10 της προσφυγής). Ο λόγος αυτός της προσφυγής του απερρίφθη με την εκκαλουμένη απόφαση, καθ’ ό μέρος μεν εξελήφθη ως ισχυρισμός περί του ότι η αντικειμενικώς προσδιορισθείσα αξία υπελείπετο της πραγματικής, προεχόντως ως αναπόδεικτος, σιγή δε απερρίφθη ο ειδικότερος ισχυρισμός του ότι, εφόσον η ίδια Δ.Ο.Υ. είχε προσδιορίσει, επίσης κατ’ εφαρμογήν του ίδιου (αντικειμενικού) συστήματος και για μεταβίβαση (κατά την υποβολή της ./22.6.2000 δήλωσης ΦΜΑ) κατά τον ίδιο κρίσιμο χρόνο (2000) την αξία του ίδιου ακινήτου πολύ χαμηλότερα (23.641.200 δρχ.) και αφού δεν προβλέπεται διαφοροποίηση για τον προσδιορισμό της αντικειμενικής αξίας μεταξύ διαφορετικών φορολογιών, πρόκειται για εσφαλμένο, κατά το ισχύον αντικειμενικό σύστημα, προσδιορισμό της αξίας. Με τον σχετικώς προβαλλόμενο, με την κρινόμενη έφεση, λόγο προβάλλεται μόνον, ότι εσφαλμένως απέρριψε το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο τον ανωτέρω λόγο της προσφυγής του για πλημμέλειες κατά την εφαρμογή του αντικειμενικού προσδιορισμού της αξίας του κληρονομιαίου ακινήτου, δεχθέν ότι ο, με κρίσιμο χρόνο φορολογίας το έτος 2000, υπολογισμός της αξίας του κατ’ εφαρμογήν του ισχύοντος τότε αντικειμενικού συστήματος, στο ύψος των 43.433.280 δραχμών διενεργήθηκε ορθώς. Οι συνεχίζοντες δε τη δίκη καθολικοί διάδοχοι του αρχικού εκκαλούντος αναπτύσσουν, με το από 19.9.2018 κατατεθέν υπόμνημα τους, ότι εσφαλμένως η διάδικη αρχή δεν έλαβε υπόψη της τους προσιδιάζοντες στα προσδιοριστικά στοιχεία του επίχαχουακινήτου μειωτικούς συντελεστές, προσκομίζοντας, κατόπιν της δυνατότητας που τους εδόθη με την 957/2017 απόφαση του παρόντος Δικαστηρίου, τα προαναφερθέντα έγγραφα.
9. Επειδή, υπό τα ανωτέρω δεδομένα και σύμφωνα με τις παρατεθείσες στη μείζονα σκέψη διατάξεις, ο προσδιορισμός της αξίας του ως άνω ακινήτου διενεργήθηκε με το σύστημα του αντικειμενικού προσδιορισμού, βάσει της 1144814/26361/ΠΟΛ.1310/30.12.1998 απόφασης του Υπουργού Οικονομικών, η οποία αφορά στα εκτός σχεδίου πόλης ακίνητα του Ν. Κεφαλληνίας, με τα συγκεκριμένα κριτήρια που τίθενται σε αυτή και δεν ήταν δυνατόν να ληφθούν υπόψη άλλα στοιχεία πέραν αυτών, όπως, και αληθές υποτιθέμενο, το γεγονός ότι η πρόσβαση στο κληρονομιαίο ακίνητο γίνεται μόνο πεζή. Ομοίως, βάσει των διατάξεων της πιο πάνω Υ.Α, δεν είχε ευχέρεια η διάδικη αρχή και το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο να λάβουν υπόψη, για τον υπολογισμό είτε της Β.Α. είτε της Α.Δ. του ένδικου ακινήτου, το γεγονός ότι μεταξύ του αιγιαλού και της ένδικης έκτασης μεσολαβεί πρανές (γκρεμός) σημαντικού ύψους, αλλά μόνο την ελάχιστη ευθεία οριζόντια απόσταση ανάμεσα στην εδαφική έκταση και στη γραμμή του αιγιαλού, η οποία, πάντως, δεν αμφισβητείται ότι είναι μέχρι 100 μ. και, ορθώς, συνεπάγεται την εφαρμογή του αυξητικού συντελεστή 1,80. Επίσης, το εν λόγω ακίνητο έχει, όπως ομοίως δεν αμφισβητείται, πρόσωπο σε κοινόχρηστο χώρο αιγιαλού και παραλίας, ιδιότητα που προβλέπεται, βάσει των διατάξεων της πιο πάνω Υ.Α, ότι επιφέρει την εφαρμογή του αυξητικού συντελεστή 1,10 (ο οποίος και εφαρμόσθηκε) για τον καθορισμό της συνολικής αντικειμενικής αξίας γης και αποκλείει να θεωρηθεί το ακίνητο ως τυφλό, υπό την έννοια των διατάξεων της εφαρμοσθείσας Υ.Α., οι οποίες απαιτούν πρόσωπο και όχι πρόσβαση, όπως αβασίμως προβάλλεται, στον εν λόγω κοινόχρηστο χώρο. Εξάλλου, όπως προκύπτει από το συναφές έντυπο ΑΑ – ΓΗΣ, η διάδικη αρχή νομίμως έχει λάβει υπόψη ως Ε.Β.Α. την προβλεπόμενη από την ΥΠΟΙΚ 1121210/6271/ΔΤΥ/ΠΟΛ.1266/27.12.1999 για τα ακίνητα της χαρακτηριζόμενης ως «ΥΠΟΛΟΙΠΗ ΘΑΛΑΣΣΑ (ΚΡΗΜΝΩΔΗΣ ΚΑΙ ΑΜΜΩΔΗΣ ΑΚΤΗ)» περιοχής του Δ.Δ. Λουρδάτων, όπως είναι το εκτιμώμενο, ήτοι το ποσό των 1.100 δραχμών/τ.μ. και όχι, όπως εσφαλμένως υπολαμβάνουν οι εκκαλούντες, την αυξημένη αξία, που προβλέπεται από τις ίδιες διατάξεις για τα ακίνητα της περιοχής της παραλίας. Αλυσιτελώς, άλλωστε, προβάλλεται ότι δεν πρόκειται για αρδευόμενο / ακίνητο, διότι, όπως προκύπτει από το συναφές έντυπο ΑΑ – ΓΗΣ, δεν έχει ληφθεί υπόψη, εν προκειμένω, ο προβλεπόμενος για τον προσδιορισμό της Β.Α. τέτοιου είδους ακινήτων αυξητικός συντελεστής. Τέλος, ο ισχυρισμός ότι το κληρονομιαίο ακίνητο είναι βοσκότοπος και έπρεπε να εφαρμοσθεί ο προβλεπόμενος γι’ αυτού του είδους τα ακίνητα μειωτικός συντελεστής 0,25, όπως είχε (εκ πλάνης, σύμφωνα με την έκθεση επανελέγχου) συμβεί κατά τον υπολογισμό της αξίας του με την ./2000 δήλωση ΦΜΑ, που υπεβλήθη για την ακολουθήσασα σύνταξη του ./2000 συμβολαίου πώλησης αγροτικού ακινήτου, ιδιότητα που αμφισβητείται από τη διάδικη αρχή, είναι απορριπτέος προεχόντως ως αναπόδεικτος, δεδομένου ότι ο εκκαλών, που έφερε και το σχετικό βάρος αποδείξεως της πραγματικής βάσης των ισχυρισμών του, ουδέν στοιχείο είχε προσκομίσει ενώπιον του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου. Επί πλέον δε, διότι α) με την ./2000 δήλωση ΦΜΑ είχε δηλωθεί, και από τον εκκαλούντα, ως αγροτεμάχιο χωρίς κτίσματα, άρτιο και εφαπτόμενο της βραχώδους και αμμώδους ακτής, β) στο ./2000 συμβόλαιο πώλησης του επίμαχου ακινήτου, αυτό δηλώνεται ως αγροτεμάχιο που «ευρίσκεται σε καθαρά αγροτική περιοχή» (βλ. εμπρόσθια σελίδα του 6ου φύλλου του εν λόγω συμβολαίου), γ) στην ./1995 δήλωση προς την Δ.Ο.Υ. Αργοστολίου το επίδικο κληρονομιαίοακίνητο είχε δηλωθεί ως «αγροτεμάχιο εκτάσεως δώδεκα (-12-) περίπου στρεμμάτων κείμενο στη θέση Ακρωτήρι περιφέρειας Κοινότητας Λουρδάτων Κεφ/νίας οριζόμενο με ακίνητα… θάλασσα…», δ) η προσκομιζόμενη από τους διαδόχους του εκκαλούντος «τεχνική έκθεση» συνιστά γνωμοδότηση του αρχιτέκτονος – μηχανικού …, ο οποίος μετά από πρόσφατη επίσκεψη στο κληρονομιαίο ακίνητο «παρατηρεί» ότι «πρόκειται για βοσκότοπο – αγροτική γη η οποία δεν καλλιεργήθηκε ποτέ και η οποία καλύπτεται αποκλειστικά από αυτοφυή βλάστηση», δεν αποτελεί νόμιμο αποδεικτικό μέσο και δεν δύναται να ληφθεί νομίμως υπόψη ούτε για τη συναγωγή δικαστικού τεκμηρίου (βλ. ΣτΕ 1327/2012, 2932/2006), καθόσον ως γνωμοδότηση τρίτου προσώπου, που έχει ειδικές γνώσεις ή εμπειρία επί ορισμένου αντικειμένου, συνταχθείσα με σκοπό να χρησιμοποιηθεί στα πλαίσια της παρούσας δίκης, αποτελεί μαρτυρική κατάθεση είτε έκθεση πραγματογνωμοσύνης, για τις οποίες δεν τηρήθηκαν οι απαιτούμενες από τον ΚΔΔ (άρθρα 147 παρ. 1, 148, 164 παρ. 1 και 2, 167, 168, 185) διατυπώσεις για την εγκυρότητα της (πρβλ. ΣτΕ 4155, 1327/2012, 3616/2011, 1349/2011, 2931-2932/2006, 3745/1998) και ε) σύμφωνα με τις διατάξεις της εφαρμοσθείσας 1144814/26361/ΠΟΛ.1310/30.12.1998 απόφασης του Υπουργού Οικονομικών, ως βοσκότοπος θεωρείται η έκταση, της οποίας τα χαρακτηριστικά δείχνουν ότι δεν καλλιεργήθηκε ποτέ, ενδεχομένως και με επικλινή – βραχώδη, διαβρωμένα εδάφη, με ή χωρίς θαμνώδη βλάστηση, δηλαδή με έδαφος που δεν μπορεί να αποδοθεί προς καλλιέργεια, κάτι τέτοιο δε δεν προκύπτει ούτε για το συγκεκριμένο ακίνητο ούτε για την ευρύτερη περιοχή του από κανένα έγγραφο ή άλλο στοιχείο. Εν πάση δε περιπτώσει, το κληρονομιαίο αγροτικό ακίνητο που, όπως προκύπτει από τις περιλαμβανόμενες σε όλα τα ανωτέρω έγγραφα δηλώσεις και περιγραφές του, βρίσκεται εντός ευρύτερης αγροτικής περιοχής, μεταξύ όμορων καλλιεργημένων εκτάσεων, όπως επιβεβαιώνεται και από τις προσκομισθείσες φωτογραφίες, δεν δύναται να χαρακτηρισθεί ως βοσκότοπος κατά την έννοια του νόμου, ακόμη και εάν υποτεθεί αληθής ο ισχυρισμός ότι δεν καλλιεργήθηκε το ίδιο ποτέ, διότι, σύμφωνα με τις ίδιες ως άνω διατάξεις, εκτάσεις που βρίσκονται εντός καλλιεργούμενων περιοχών, δηλαδή περιοχών που μπορούν να αποδοθούν σε καλλιέργεια, αλλά έχουν παραμείνει ακαλλιέργητες, χαρακτηρίζονται ως «αγροί μονοετούς καλλιέργειας» και εφαρμόζονται οι προβλεπόμενοι γι’ αυτό το είδος ακινήτων συντελεστές, όπως νομίμως και ορθώς συνέβη εν προκειμένω. Κατόπιν όλων των ανωτέρω, ορθώς και νομίμως προσδιορίσθηκε από τη διάδικη φορολογική αρχή η αντικειμενική αξία του ως άνω κληρονομιαίου ακινήτου στο αναφερθέν ποσό και, ακολούθως, ορθώς επ’ αυτής προσδιορίσθηκε ο ένδικος φόρος κληρονομιάς και ο πρόσθετος επ’ αυτού φόρος, για τον υπολογισμό των οποίων δεν προβλήθηκε καμία ειδικότερη αιτίαση, όπως ορθώς έκρινε και το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο με την εκκαλουμένη απόφαση του, απορριπτόμενου ως αβασίμου του περί του αντιθέτου λόγου της εφέσεως.
10. Επειδή, κατ’ ακολουθίαν, πρέπει ν’ απορριφθεί η έφεση στο σύνολό της, να καταπέσει το καταβληθέν παράβολο υπέρ του Ελληνικού Δημοσίου (άρθρο 277 παρ. 9 του ΚΔΔ) ενώ, εξάλλου, δεν τίθεται ζήτημα επιβολής δικαστικών εξόδων, καθόσον δεν υποβλήθηκε σχετικό αίτημα από το εφεσίβλητο (άρθρο 275 παρ. 7 εδ. α’ του Κ.Δ.Δ.).
ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ
Απορρίπτει την έφεση. Και
Διατάσσει την κατάπτωση του παραβόλου.
Η διάσκεψη του Δικαστηρίου έγινε στην Πάτρα στις 14 Φεβρουαρίου 2019 και η απόφαση δημοσιεύθηκε στην ίδια πόλη, σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριο του Δικαστηρίου αυτού στις 22 Φεβρουαρίου 2019, απόντων των διαδίκων και των πληρεξουσίων τους.
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΕΙΣΗΓΗΤΡΙΑ
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΑΠΑΡΟΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΡΟΥΤΟΥΛΑ
Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
ΦΙΛΟΜΗΛΑ ΦΟΥΡΑ
Ακριβές αντίγραφο
Πάτρα 18-3-2019
Η Γραμματέας
Φιλομήλα Φούρα