[…] το κατά το άρθρο 25 παρ. 12 του Ν. 1828/1989 ενιαίο τέλος καθαριότητας και φωτισμού, το οποίο έχει ανταποδοτικό (και όχι φορολογικό) χαρακτήρα (ΣτΕ 60/2010 επταμ.) και επιβάλλεται για παρεχόμενες από τους δήμους υπηρεσίες (ιδίως, καθαριότητας των οδών, πλατειών και κοινόχρηστων εν γένει χώρων, περισυλλογής, αποκομιδής και διάθεσης των απορριμμάτων και φωτισμού των κοινόχρηστων χώρων), μπορεί να επιβληθεί κανονιστικώς και σε βάρος όσων χρησιμοποιούν ακίνητα που βρίσκονται εκτός σχεδίου πόλεως, εφ’ όσον συντρέχει πραγματική δημόσια ανάγκη για παροχή της σχετικής υπηρεσίας (καθαριότητας ή/και φωτισμού) στην συγκεκριμένη εκτός σχεδίου περιοχή και η υπηρεσία αυτή έχει οργανωθεί κατάλληλα και παρέχεται πράγματι (ΣτΕ 2823/2014). Το ανωτέρω τέλος, όμως, δεν μπορεί να επιβληθεί για τους ίδιους τους κοινόχρηστους χώρους, στην εξασφάλιση της καθαριότητας και του φωτισμού των οποίων αποβλέπει.
[…] οι περιλαμβανόμενοι στη χερσαία ζώνη λιμένος χώροι (αιγιαλός και συνεχόμενοι παραλιακοί) αποτελούν κοινόχρηστους χώρους (ΣτΕ 1907/2017 σκ. 11, 1908/2017 σκ. 10). Επομένως, ενόψει των εκτεθέντων στην προηγούμενη σκέψη, δεν οφείλεται τέλος καθαριότητας και φωτισμού για τους χώρους αυτούς.