…… Επί διαφοράς, το αντικείμενο της οποίας υπερβαίνει το τιθέμενο εκ του νόμου όριο ή η οποία δεν έχει χρηματικό αντικείμενο, η αίτηση αναιρέσεως ασκείται πλέον παραδεκτώς μόνον όταν προβάλλεται από τον αναιρεσείοντα με συγκεκριμένους ισχυρισμούς, που περιέχονται στο εισαγωγικό δικόγραφο, είτε ότι δεν υπάρχει νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας επί συγκεκριμένου νομικού ζητήματος, δηλαδή επί ζητήματος ερμηνείας διατάξεως νόμου ή γενικής αρχής του ουσιαστικού ή δικονομικού δικαίου, η οποία (ερμηνεία) είναι κρίσιμη για την επίλυση της ενώπιον του αναιρετικού αγομένης διαφοράς, είτε ότι η κρίση της αναιρεσιβαλλομένης αποφάσεως επί συγκεκριμένου νομικού ζητήματος, η επίλυση του οποίου ήταν αναγκαία για τη διάγνωση της υποθέσεως, έρχεται σε αντίθεση προς παγιωμένη ή πάντως μη ανατραπείσα νομολογία επί του αυτού νομικού ζητήματος και υπό τους αυτούς όρους αναγκαιότητας για τη διάγνωση των σχετικών υποθέσεων ενός τουλάχιστον εκ των τριών ανωτάτων δικαστηρίων (ΣτΕ, ΑΠ, ΕλΣ) ή του Ανωτάτου Ειδικού Δικαστηρίου ή προς ανέκκλητη απόφαση διοικητικού δικαστηρίου (ενδεικτικώς, ΣτΕ 1572/2017). Εξάλλου, ο νομοθέτης, κατά τη θέσπιση των ως άνω διατάξεων, έλαβε υπόψη, όπως αναφέρεται στην οικεία αιτιολογική έκθεση, μεταξύ άλλων, και την ανάγκη ενότητας της νομολογίας του Συμβουλίου της Επικρατείας. Όμως, η παγίωση της νομολογίας, η οποία εξυπηρετεί την ασφάλεια δικαίου, που αποτελεί βασικό σκοπό της λειτουργίας του Συμβουλίου της Επικρατείας ως Ανωτάτου Δικαστηρίου, δεν αποκλείει κάθε μελλοντική μεταστροφή της, όταν το Συμβούλιο της Επικρατείας, επιλαμβανόμενο πάλι σχετικού ζητήματος που άγεται ενώπιόν του, κρίνει ότι επιβάλλεται μία τέτοια μεταστροφή (ενδεικτικώς, ΣτΕ 1987/2015, 4474/2013, 4439/2012 7μ., 4987/2012).
……..
….. Ειδικώς το αστυνομικό προσωπικό που αποσπάται για εκτέλεση καθηκόντων προσωπικού ασφαλείας Υπηρεσιών του Ελληνικού Κράτους στο εξωτερικό (της παρ. 1 της 4804/2/1-14046/21.9.1990 ΚΥΑ) δεν δικαιούται, σύμφωνα με την παρ. 1 του άρθρου 4 της ίδιας ΚΥΑ, την προσαύξηση του επιδόματος υπηρεσίας αλλοδαπής λόγω τέκνων, την οποία, όμως, λαμβάνει το λοιπό αστυνομικό προσωπικό (των παρ. 2, 3 και 4 της ως άνω ΚΥΑ), που αποσπάται στο εξωτερικό. Κατά πάγια, όμως, νομολογία, η ως άνω διαφοροποίηση αντίκειται στην κατοχυρωμένη στο άρθρο 4 παρ. 1 του Συντάγματος αρχή της ισότητας, δεδομένου ότι το εν λόγω προσωπικό ασφαλείας, κατά τον χρόνο της υπηρεσίας του στο εξωτερικό, τελεί υπό τις αυτές συνθήκες διαβιώσεως με τις λοιπές κατηγορίες του αστυνομικού προσωπικού (ενδεικτικώς, ΣτΕ 3679/2015 7μ., 2791/2011, 226/2008, 266/2006). Τούτων έπεται ότι το αστυνομικό προσωπικό της παρ. 1 της ως άνω ΚΥΑ δικαιούται την προσαύξηση λόγω τέκνων επί του επιδόματος υπηρεσίας αλλοδαπής, που προβλεπόταν για τους διπλωματικούς υπαλλήλους, σύμφωνα με τις προαναφερθείσες ΚΥΑ, που αφορούν στον καθορισμό του επιδόματος υπηρεσίας αλλοδαπής του προσωπικού του Υπουργείου Εξωτερικών που υπηρετεί στις Διπλωματικές και Προξενικές Αρχές (ενδεικτικώς, ΣτΕ 4401/2015, 4864/2014, 226/2008). Λαμβανομένου δε υπόψη ότι η προσαύξηση του επιδόματος αυτού δεν αποτελεί ξεχωριστό επίδομα, αλλά συνιστά, στην ουσία, αύξηση του επιδόματος αυτού για την ως άνω αιτία (ΑΕΔ 14/2005, ΣτΕ 391/2016), η οποία χορηγείται με τη συνδρομή αντικειμενικών λόγων (οικογενειακή κατάσταση του δικαιούχου), που δεν έχουν σχέση με την άσκηση των καθηκόντων της θέσεως του αστυνομικού υπαλλήλου, και ενόψει του συνδυασμού των προπαρατεθεισών διατάξεων και ιδίως της σαφούς διατυπώσεως της διατάξεως της παρ. Δ΄ της 2/19609/0022/2006 ΚΥΑ, η οποία, όπως και οι προγενέστερες συναφείς διατάξεις (παρ. Ε΄ της Φ.083-58/Β177/1994 ΚΥΑ και παρ. Δ΄ της 083/ΕΥΑ/ΑΣ 11254/22.1.2001 ΚΥΑ), αναφέρεται στους μονίμους υπαλλήλους όλων των κλάδων του Υπουργείου Εξωτερικών και ορίζει ότι το επίδομα υπηρεσίας αλλοδαπής προσαυξάνεται ανάλογα με τον αριθμό και την ηλικία των τέκνων του υπαλλήλου κατά ποσοστό επί του επιδόματος του Προϊσταμένου/Πρέσβεως, πρέπει να γίνει δεκτό ότι ειδικώς η εν λόγω προσαύξηση του επιδόματος υπηρεσίας αλλοδαπής λόγω τέκνων έχει ως βάση υπολογισμού, για κάθε τέκνο, το προβλεπόμενο επίδομα υπηρεσίας αλλοδαπής του Πρέσβη και όχι το, καθοριζόμενο κατά τα άνω, για αποσπασμένους στην αλλοδαπή αστυνομικούς υπαλλήλους, ποσοστό επί του επιδόματος αυτού (ΣτΕ 226/2008, πρβλ. ΑΠ 36/2017, 508/2016).