ΣτΕ 305/2020 (Δ΄Τμήμα) Κατάργηση με ΚΥΑ οικονομικών ενισχύσεων επιχειρήσεων παραμεθόριων περιοχών- Έκδοση καθ’ υπέρβαση της εξουσιοδότησης

 

[…] 

2. Επειδή, με την αίτηση αυτή ζητείται η ακύρωση της 13311/273/21.3.2016 κοινής απόφασης του Υφυπουργού Οικονομίας, Ανάπτυξης και Τουρισμού και των Αναπληρωτών Υπουργών Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης και Οικονομικών με τίτλο «Κατάργηση των κοινών υπουργικών αποφάσεων που έχουν εκδοθεί κατ’ εξουσιοδότηση του άρθρου 21 του Ν. 1767/1988 (Α΄ 63), όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 32 του Ν. 1836/1989 (Α΄ 79)» (Β΄ 997).

3. Επειδή, το άρθρο 21 του ν. 1767/1988 (Α΄ 63), όπως το άρθρο αυτό αντικαταστάθηκε με το άρθρο 32 του ν. 1836/1989 (Α΄ 79), ορίζει ότι: «1. Στις βιομηχανικές, βιοτεχνικές και μεταλλευτικές επιχειρήσεις που βρίσκονται εγκατεστημένες στην περιοχή Δ΄ του αναπτυξιακού ν. 1262/1982, δηλαδή στους νομούς Ξάνθης, Ροδόπης, Έβρου, Λέσβου, Χίου, Σάμου και Δωδεκανήσου και σ` ορισμένους νομούς της περιοχής Γ` του ίδιου νόμου, δηλαδή στους νομούς Θεσπρωτίας, Ιωαννίνων, Καστοριάς, Φλώρινας, Πέλλης, Κιλκίς, Σερρών, Δράμας, Καβάλας, καθώς και στις επαρχίες Καλαμάτας και Μεσσήνης του νομού Μεσσηνίας, δίδεται οικονομική ενίσχυση από τον Ο.Α.Ε.Δ. 2. Για το σκοπό αυτόν ο Ο.Α.Ε.Δ. επιχορηγείται από τον κρατικό προϋπολογισμό, στον οποίο και εγγράφονται οι σχετικές πιστώσεις. 3. Με κοινές αποφάσεις των Υπουργών Εθνικής Οικονομίας, Οικονομικών και Εργασίας, μετά από γνώμη του Δ.Σ. του Ο.Α.Ε.Δ., ρυθμίζονται το ύψος της ενίσχυσης, τα κριτήρια εκτίμησης του ύψους της ενίσχυσης, ο τρόπος παροχής της, το όργανο του Ο.Α.Ε.Δ. που αποφασίζει για την καταβολή της παροχής, τα απαιτούμενα δικαιολογητικά, καθώς και κάθε άλλη λεπτομέρεια για την υλοποίηση των διατάξεων αυτών».
[…] 8. Επειδή, περαιτέρω, προβάλλεται ότι η προσβαλλόμενη κοινή υπουργική απόφαση, με την οποία, στην πραγματικότητα, καταργήθηκε η καταβολή της προβλεπόμενης στο άρθρο 21 παρ. 1 του ν. 1767/1988 οικονομικής ενίσχυσης, εκδόθηκε καθ’υπέρβαση της δοθείσας με την παρ. 3 του ίδιου άρθρου νομοθετικής εξουσιοδότησης και πρέπει να ακυρωθεί για τον λόγο αυτόν. Ο λόγος αυτός είναι βάσιμος, γιατί, κατά την έννοια του άρθρου 21 του ν. 1767/1988, ο νομοθέτης θεσπίζει, με την παρ. 1 του άρθρου αυτού, την ανωτέρω οικονομική ενίσχυση προς τις αναφερόμενες στη διάταξη αυτήν επιχειρήσεις που βρίσκονται εγκατεστημένες στην περιοχή Δ΄ και σε ορισμένους νομούς της περιοχής Γ΄ του αναπτυξιακού νόμου 1262/1982 καθώς και στις επαρχίες Καλαμάτας και Μεσσήνης του νομού Μεσσηνίας, η δε κανονιστικώς δρώσα διοίκηση εξουσιοδοτείται με την παρ.3 του ίδιου άρθρου να ρυθμίζει το ύψος, τον τρόπο παροχής, τα αναγκαία δικαιολογητικά και κάθε άλλη λεπτομέρεια για την υλοποίηση της ανωτέρω επιλογής του νομοθέτη. Η κανονιστικώς δρώσα διοίκηση δύναται, συνεκτιμώντας τις εκάστοτε ανάγκες των επιχειρήσεων των ως άνω περιοχών καθώς και τις συνθήκες και προτεραιότητες της οικονομίας εν γένει, να μεταβάλλει το ύψος και εν γένει τον τρόπο παροχής της ενίσχυσης. Δεν δύναται, όμως, να την καταργήσει είτε ρητώς είτε εν τοις πράγμασι, καθιστώντας τη διάταξη της παρ. 1 του άρθρου 21 του ν. 1767/1988 ανενεργό. Τούτο συνάγεται, άλλωστε, και από τη διατύπωση της παρ. 1 του άρθρου 21 του ν. 1767/1988 («δίδεται» οικονομική ενίσχυση), η οποία δεν αφήνει περιθώρια στην κανονιστικώς δρώσα διοίκηση να χορηγεί ή μη την ενίσχυση, αλλά μόνο να ρυθμίζει το ύψος και εν γένει τις προϋποθέσεις και τη διαδικασία της χορήγησής της. Η κατάργηση, όμως, με την προσβαλλόμενη κοινή υπουργική απόφαση των υπουργικών αποφάσεων που καθορίζουν τις προϋποθέσεις της χορήγησης της εν λόγω ενίσχυσης, χωρίς ταυτόχρονη θέσπιση, εν μέρει ή εν όλω, νέων προϋποθέσεων για τη χορήγηση αυτής, έχει ως συνέπεια η ρύθμιση να καθίσταται, μη νομίμως κατά τα προεκτεθέντα, ανενεργός. Λόγοι, εξάλλου, δημοσιονομικοί ή αναγόμενοι στο δημόσιο συμφέρον εν γένει, όπως η ανάγκη εξορθολογισμού των προγραμμάτων απασχόλησης και εξυγίανσης των δημόσιων οικονομικών, η οποία αναφέρεται, όπως έχει εκτεθεί, στο προοίμιο της προσβαλλόμενης πράξης, ή η τυχόν αντίθεση της ρύθμισης με το ενωσιακό δίκαιο περί κρατικών ενισχύσεων, την οποία επικαλείται η Διοίκηση με τις απόψεις της προς το Συμβούλιο της Επικρατείας (βλ. […]), μπορούν να αντιμετωπισθούν με την κατάργηση της οικονομικής ενίσχυσης των διατάξεων του άρθρου 21 του ν. 1767/1988 με διάταξη τυπικού νόμου, όχι όμως με τη διατήρησή της μεν σε ισχύ, χωρίς όμως δυνατότητα εφαρμογής της λόγω της κατάργησης του συνόλου των αποφάσεων που καθιστούν δυνατή την υλοποίησή της.

 

Total
0
Shares
Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *