Επειδή, σύμφωνα με τις προεκτεθείσες διατάξεις του Κανονισμού του Συμβουλίου της Επικρατείας, η υποβολή αιτήματος αναβολής δεν υποχρεώνει το Δικαστήριο να αποδεχθεί το αίτημα, ούτε απαλλάσσει κατ’ αρχήν τον αιτούντα [πλην των περιπτώσεων στις οποίες αποδεικνύεται ότι αυτό είναι αδύνατον ή ιδιαιτέρως δυσχερές] από την υποχρέωση να παραστεί κατά τη συζήτηση της υπόθεσης με πληρεξούσιο δικηγόρο, ή να εμφανισθεί ο ίδιος (ο αιτών) για να δηλώσει ότι εγκρίνει την άσκηση του ενδίκου μέσου ή να προσκομίσει συμβολαιογραφική πράξη παροχής πληρεξουσιότητας στο δικηγόρο που υπογράφει το δικόγραφο, κατά τρόπον ώστε, εάν απορριφθεί το αίτημα αναβολής, να μην αποβαίνει απορριπτέο ως απαράδεκτο το ένδικο βοήθημα που έχει ασκήσει (βλ. ΣτΕ 3446/2017, 2250/2015, 3943, 1813/2014).
Επειδή, εν προκειμένω, στις 15-5-2018 και αφού η εισηγητής της υποθέσεως είχε δηλώσει ηλεκτρονικώς στο “Ολοκληρωμένο Πληροφοριακό Σύστημα” του Δικαστηρίου τη συζήτηση αυτής, ο πρώτος αναιρεσείων απέστειλε με τηλεομοιοτυπία στο Δικαστήριο έγγραφο φερόμενο ως υπογραφόμενο από τον ίδιο (βλ. τη σχετική βεβαίωση οργάνου του κατωτέρω μνημονευομένου καταστήματος κράτησης) και επιγραφόμενο “Δήλωση κωλύματος”, με το οποίο επαναλαμβάνει ότι κρατείται στο κατάστημα κράτησης …..και ότι, ως εκ τούτου, αδυνατεί να παρασταθεί ενώπιον του Δικαστηρίου κατά τη δικάσιμο της 23-5-2018. Περαιτέρω, στο εν λόγω έγγραφο αναφέρει ότι “η Δ.Ο.Υ. ….. το 2006 προέβη σε αναγκαστική κατάσχεση όλης μου της ακίνητης περιουσίας και είσπραξη των μισθωμάτων από τα μισθωμένα ακίνητά μου, με αποτέλεσμα να μην έχω την οικονομική δυνατότητα αυτή τη στιγμή να εκπροσωπηθώ από δικηγόρο και πληρώσω το αντίστοιχο γραμμάτιο. Ακόμη έχω κάνει δύο αιτήσεις στη Δ.Ο.Υ. Ηρακλείου με αριθμ. …. με τις οποίες αιτούμαι να μου επιστραφούν έγγραφα κρίσιμα για την υπόθεση, τα οποία μου είχε κατασχέσει η Δ.Ο.Υ. το 2005 και δεν μου έχει επιστρέψει. Για το λόγο αυτό δεν μπορώ να τα προσκομίσω στο Δικαστήριό σας”. Για τους λόγους αυτούς ο ως άνω αναιρεσείων ζητεί την αναβολή συζήτησης της υπόθεσης, έως ότου αποφυλακιστεί, ώστε να του έχουν επιστραφεί τα έγγραφα που ζητεί και να μπορεί να παραστεί αυτοπροσώπως, άλλως να συζητηθεί η υπόθεση παρά την απουσία του. Για την ανωτέρω αίτηση, καθό μέρος περιέχει αίτημα αναβολής της συζητήσεως της υποθέσεως, ο ως άνω αναιρεσείων δεν κατέβαλε παράβολο ύψους 50 ευρώ, σύμφωνα με τα οριζόμενα στην παράγραφο 5 του άρθρου 33 του π.δ. 18/1989 (Α 8), όπως η παράγραφος αυτή, η οποία προστέθηκε με το άρθρο 36 παρ. 1 του ν. 4446/2016 (Α 240), ισχύει κατά τον χρόνο συζητήσεως της υποθέσεως, μετά την αντικατάστασή της με το άρθρο 40 παρ. 2 του ν. 4465/2017 (Α 47/4.4.2017). Το ως άνω αίτημα αναβολής απορρίφθηκε από το Δικαστήριο, το οποίο έκρινε ότι οι λόγοι που επικαλέσθηκε ο πρώτος των αναιρεσειόντων δεν δικαιολογούν τη χορήγηση αναβολής συζητήσεως της κρινομένης αιτήσεως, με την οποία προβάλλεται ως μοναδικός λόγος η παράβαση του κατά το άρθρο 6 παρ. 2 της ΕΣΔΑ τεκμηρίου αθωότητας, ενόψει του ότι, κατά τους αναιρεσείοντες, ο πρώτος εξ αυτών έχει απαλλαγεί από τα ποινικά δικαστήρια. Κατόπιν τούτου το Δικαστήριο προχώρησε στη συζήτηση της υποθέσεως.
.