Αρχές επιβολής κυρώσεων – Ne bis in idem- Επιβολή από το ίδιο όργανο δύο διοικητικών προστίμων για παράβαση της νομοθεσίας περί τηλεπικοινωνιών και για παράβαση της νομοθεσίας περί ανταγωνισμού
Η αναιρεσείουσα προβάλλει ότι μη νομίμως απορρίφθηκε ο λόγος προσφυγής της περί παραβίασης της αρχής non bis in idem, ως εκ της επιβολής (με μία πράξη της ΕΕΤΤ) προστίμου για παράβαση της νομοθεσίας περί τηλεπικοινωνιών (100.000 ευρώ) και για παράβαση της νομοθεσίας περί προστασίας του ανταγωνισμού (300.000 ευρώ), δηλαδή επιβολή προστίμου από το ίδιο όργανο για ενιαία συμπεριφορά και για τον ίδιο ρυθμιστικό σκοπό και αντικείμενο. Απορρίπτεται ο λόγος ως αβάσιμος, διότι η παραβίαση των διατάξεων της τηλεπικοινωνιακής νομοθεσίας που διέπουν την παροχή ανοικτού δικτύου και η επιβολή των σχετικών κυρώσεων δεν αποκλείει την εφαρμογή των διατάξεων περί ανταγωνισμού και την επιβολή των προβλεπόμενων από αυτές κυρώσεων, όταν συντρέχουν οι νόμιμες προϋποθέσεις, λόγω των διακριτών σκοπών που υπηρετούν τα δύο αυτά συστήματα κανόνων δικαίου και του μη ταυτιζόμενου εννόμου αγαθού, στου οποίου την προστασία αποβλέπουν.
Σημείωση-Σχόλιο Ι.Δ στην ΣτΕ 454/2019.: Ενόψει και της πρόσφατης νομολογίας του ΕΔΔΑ και του ΔΕΕ, ο λόγος περί παράβασης του ne bis in idem ήταν απορριπτέος ως αβάσιμος, προεχόντως διότι δεν υπήρξε διπλή διαδικασία επιβολής κυρώσεων (τα πρόστιμα επιβλήθηκαν με μία πράξη της ΕΕΤΤ, προφανώς βάσει μίας ενιαίας διαδικασίας ή, εν πάση περιπτώσει, βάσει διαδικασιών στενά συνδεόμενων μεταξύ τους κατ’ ουσίαν και κατά χρόνο, οι οποίες επεδίωκαν συμπληρωματικούς σκοπούς, αναγόμενους σε διαφορετικές όψεις της σχετικής παραβατικής συμπεριφοράς).