Δικαίωμα περιουσίας – Περιορισμοί – Αρχή της αναλογικότητας – Αρχή της σαφήνειας και προβλεψιμότητας – Αστική συνευθύνη εταιρείας πετρελαιοειδών για πολλαπλά τέλη λαθρεμπορίας καυσίμων τελούντων υπό καθεστώς αναστολής των ειδικών φόρων κατανάλωσης – Απόρριψη επιχειρημάτων ερειδόμενων στην απόφαση Καρέλια του ΔΕΕ, η οποία, όμως, αφορούσε σε περίπτωση (εγκεκριμένου αποθηκευτή προϊόντων καπνού) διεπόμενη από διαφορετικό νομοθετικό καθεστώς
Η αναιρεσείουσα υποστηρίζει ακόμη, επικαλουμένη την απόφαση της 2.6.2016 του ΔΕΕ στην υπόθεση C-81/15, Καπνοβιομηχανία Καρέλια ΑΕ, ότι η ειδικότερη ρύθμιση του άρθρου 108 του Τελωνειακού Κώδικα σε συνδυασμό με τα άρθρα 56 έως 60 της υπ’ αριθμ. Τ. 3300/1984 αποφάσεως του Υπουργού Οικονομικών περί αλληλέγγυας ευθύνης των εταιριών εμπορίας πετρελαιοειδών για την πληρωμή των πολλαπλών τελών που επιβλήθηκαν λόγω παραβάσεως κατά την διακίνηση εμπορευμάτων τελούντων υπό καθεστώς αναστολής επιβολής των ειδικών φόρων καταναλώσεως αντίκειται στις αρχές της αναλογικότητας και της ασφαλείας του δικαίου, που είναι γενικές αρχές του δικαίου της Ενώσεως – Ο λόγος είναι απορριπτέος, διότι με την ως άνω απόφαση, με την οποία το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ενώσεως απάντησε σε προδικαστικό ερώτημα που υποβλήθηκε με την ΣτΕ 144/2015, σε υπόθεση κηρύξεως ως αστικώς συνυπευθύνου για την πληρωμή διοικητικών προστίμων λόγω λαθρεμπορίας του εγκεκριμένου αποθηκευτή προϊόντων καπνού (και όχι καυσίμων), έγινε δεκτό ότι η οδηγία 92/12/ΕΟΚ, ερμηνευομένη υπό το φώς των γενικών αρχών του δικαίου της Ένωσης, ιδίως δε των αρχών της ασφαλείας του δικαίου και της αναλογικότητας, αντιτίθεται σε εθνική κανονιστική ρύθμιση που επιτρέπει να κηρύσσεται αλληλεγγύως υπεύθυνος για την πληρωμή των ποσών των χρηματικών κυρώσεων που επιβλήθηκαν λόγω παραβάσεως κατά την διακίνηση εμπορευμάτων υπό καθεστώς αναστολής επιβολής των ειδικών φόρων καταναλώσεως ο κύριος των προϊόντων αυτών όταν έχει συμβατική σχέση με τους δράστες της παραβάσεως, η οποία τους καθιστά εντολοδόχους του, όταν δυνάμει αυτής της εθνικής ρυθμίσεως ο εγκεκριμένος αποθηκευτής κηρύσσεται αλληλεγγύως υπεύθυνος για την πληρωμή των εν λόγω ποσών, χωρίς να μπορεί να απαλλαγεί από την ευθύνη αυτή αποδεικνύοντας ότι δεν έχει καμμία σχέση με τις ενέργειες των δραστών της παραβάσεως, ακόμη και αν, σύμφωνα με το εθνικό δίκαιο, ο αποθηκευτής αυτός, κατά τον χρόνο της διαπράξεως της παραβάσεως, δεν είχε ούτε την κυριότητα των εμπορευμάτων ούτε συμβατική σχέση με τους δράστες της παραβάσεως αυτής, η οποία να τους καθιστά εντολοδόχους του, αλλά τα ανωτέρω δεν έχουν εφαρμογή στην προκειμένη περίπτωση εφοδιασμού πλωτών μέσων με πετρελαιοειδή προϊόντα σε τιμή που δεν περιλαμβάνει δασμοφορολογικές επιβαρύνσεις, αφού βάσει της εθνικής νομοθεσίας, η κάτοχος αδείας Ε εταιρία πετρελαιοειδών, η οποία καταθέτει επ’ ονόματί της αίτηση ατελούς εφοδιασμού πλοίου και εμφανίζεται έναντι της τελωνειακής αρχής ως προμηθεύτρια, παραμένει, κατά την ελληνική νομοθεσία, κυρία των καυσίμων μέχρι την παράδοση αυτών στο πλοίο, οι δε διαμεσολαβούντες μεταπράτες (traders), εφ’ όσον δεν είχαν άδεια διακινήσεως πετρελαιοειδών προϊόντων τελούντων υπό καθεστώς αναστολής, θεωρούνται ως παραλήπτες δυνάμει σχέσεως εντολής με την εφοδιάστρια εταιρία επί σκοπώ διενεργείας του εφοδιασμού, ακόμη και αν έχουν εμφανισθεί στις συναλλαγές ως κύριοι των καυσίμων ενεργούντες ιδίω ονόματι, δοθέντος ότι, όπως με σαφήνεια προκύπτει από τις σχετικές διατάξεις αναγκαστικού δικαίου, ο έλληνας νομοθέτης, έχει περιορίσει το δικαίωμα ατελούς εφοδιασμού πλοίων αποκλειστικά και μόνον στις εταιρίες πετρελαιοειδών που είναι κάτοχοι αδείας Ε, η οποία άδεια συνεπάγεται και ανάληψη αυξημένης ευθύνης για την διακίνηση των εν λόγω προϊόντων, οι δε κάτοχοί της δεν μπορούν -συνάπτοντας ιδιωτικά συμφωνητικά- να μεταβιβάζουν σε άλλες επιχειρήσεις τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις που απορρέουν από την χορηγηθείσα σ’ αυτούς άδεια Ε – Συνεπώς, στην περίπτωση εφοδιασμού πλοίων με υποκείμενα σε φόρους καύσιμα, όπως εν προκειμένω, η κήρυξη της εταιρίας πετρελαιοειδών που υπέβαλε το αίτημα ατελούς εφοδιασμού ως αλληλεγγύως συνυπεύθυνης αστικώς για την πληρωμή των πολλαπλών τελών που καταλογίσθηκαν στους τελέσαντες -με το τέχνασμα του εικονικού εφοδιασμού- λαθρεμπορία προδήλως δεν αντίκειται στις αρχές της ασφαλείας του δικαίου και της αναλογικότητας, εφ’ όσον, σύμφωνα με την ελληνική νομοθεσία, η εν λόγω εταιρία πετρελαιοειδών διατηρεί εκ του νόμου την κυριότητα των καυσίμων που εξέρχονται από την φορολογική αποθήκη προς εφοδιασμό πλοίου υπό καθεστώς αναστολής επιβολής των αναλογούντων φόρων μέχρις ότου φθάσουν στο νόμιμο προορισμό τους, οι δε εμπλεκόμενοι με οποιαδήποτε ιδιότητα στην διακίνηση των εν λόγω – υπό καθεστώς αναστολής τελούντων – πετρελαιοειδών ενεργούν εκ του νόμου ως εντολοδόχοι αυτής