ΣτΕ Β΄ Τμ. 754/2018 επταμ.
Αρχές επιβολής κυρώσεων – Αναλογικότητα – Παράβαση μη έκδοσης ή ανακριβούς έκδοσης φορολογικού στοιχείου – Πρόστιμο Κ.Β.Σ. ίσο προς την αξία της αποκρυφθείσας συναλλαγής
Σύμφωνα με τη διάταξη του τρίτου εδαφίου της παραγράφου 2 του άρθρου 32 του Κ.Β.Σ., όπως ίσχυε κατά τον κρίσιμο εν προκειμένω χρόνο, για την επιβολή του προβλεπόμενου με αυτήν προστίμου απαιτείται αφενός μεν να έχει διαπραχθεί η παράβαση της μη εκδόσεως ή της ανακριβούς εκδόσεως στοιχείου από εκείνα που ορίζονται από τον Κ.Β.Σ., αφετέρου δε η παράβαση αυτή «να έχει ως αποτέλεσμα την απόκρυψη» (ολικά ή μερικά) της οικείας συναλλαγής και η αποκρυβείσα αξία να υπερβαίνει το ποσό των 300.000 δρχ. – Τότε δε, κατά την έννοια του νόμου, έχει η παράβαση «ως αποτέλεσμα την απόκρυψη της συναλλαγής», ώστε να δικαιολογείται, ως εκ τούτου, η ιδιαιτέρα σοβαρή κύρωση της επιβολής προστίμου ισόποσου της αποκρυβείσας αξίας, όταν, αντιστοίχως, η διάπραξή της, με δεδομένους τους σχετικούς ελεγκτικούς κανόνες και τις συνθήκες της συγκεκριμένης περιπτώσεως, θέτει εξ αντικειμένου την οικεία συναλλαγή εκτός του θεσμικού πεδίου του φορολογικού ελέγχου, τείνοντας, έτσι, σε ιδιαίτερα σοβαρό βαθμό στη ματαίωσή του – Ενόψει τούτων, η θέσπιση επιβολής, υπό τις ανωτέρω προϋποθέσεις, ισόποσου προς την αποκρυβείσα αξία, προστίμου, χωρίς τη δυνατότητα της φορολογικής αρχής επιμετρήσεως αυτού, συναρτάται ευλόγως με την αξία της οικείας συναλλαγής, ήτοι με μέγεθος αναγκαίως συναφές προς το ύψος της αντίστοιχης φοροδιαφυγής, και, ως εκ τούτου, δεν αντίκειται στην προβλεπόμενη από το Σύνταγμα αρχή της αναλογικότητας (πρβλ. ΣτΕ 2402/2010 επταμ.)