Ένδικη προστασία – Αρχές της αντιμωλίας και της ισότητας των όπλων των διαδίκων–Φορολογία εισοδήματος – Παράβαση παράλειψης δήλωσης φορολογητέου εισοδήματος – Βάρος απόδειξης – Προδικαστική απόφαση περί συμπλήρωσης των αποδείξεων ή διενέργειας επανελέγχου από τη Διοίκηση – Δικαίωμα του προσφεύγοντος για αντίκρουση με υπόμνημα των νέων πραγματικών στοιχείων που εισφέρει η Διοίκηση
To βάρος απόδειξης των πραγματικών περιστατικών που στοιχειοθετούν την αποδιδόμενη σε ορισμένο πρόσωπο φορολογική παράβαση της παράλειψης δήλωσης εκ μέρους του φορολογητέου εισοδήματός του, η οποία επισύρει την επιβολή σε βάρος του των διαφυγόντων φόρων και συναφών κυρώσεων, φέρει, κατ’ αρχήν, το κράτος, ήτοι η φορολογική Διοίκηση (βλ. ΣτΕ 884/2016 επταμ.) – Εξάλλου το διοικητικό δικαστήριο, που επιλαμβάνεται προσφυγής κατά της σχετικής καταλογιστικής πράξης της φορολογικής αρχής, προκειμένου να σχηματίσει πλήρη δικανική πεποίθηση για την αμφισβητούμενη από τον προφεύγοντα τέλεση της αποδοθείσας σε αυτόν φορολογικής παράβασης, μπορεί να διατάξει τη συμπλήρωση των αποδείξεων, κατά τα άρθρα 151 επ. του ΚΔΔ, ή/και τη διενέργεια επανελέγχου από τη Διοίκηση, κατά το άρθρο 155 παρ. 2 του ΚΔΔ – Περαιτέρω, εφόσον σε εκτέλεση της οικείας προδικαστικής απόφασης του δικαστηρίου, η καθής φορολογική αρχή εισφέρει νέα πραγματικά στοιχεία, ο προσφεύγων δικαιούται, κατά το άρθρο 138 παρ. 1 του ΚΔΔ, ερμηνευόμενο υπό το πρίσμα των θεμελιωδών αρχών της αντιμωλίας και της ισότητας των όπλων των διαδίκων, να εκθέσει, δια υπομνήματος, τις απόψεις του επί των νέων αυτών στοιχείων, και να τα αντικρούσει, διατυπώνοντας σχετικούς νέους ισχυρισμούς, ακόμα κι αν θα μπορούσε να τους έχει προβάλει παραδεκτώς μέχρι την πρώτη συζήτηση της υπόθεσης, κατόπιν της οποίας εκδόθηκε η προδικαστική απόφαση περί συμπλήρωσης των αποδείξεων ή/και διενέργειας επανελέγχου