Πηγή: https://dasarxeio.com/2019/05/13/67489/
Περί εξαγοράς δασών
Συμβολή στο καλό του τόπου
Δημήτριος Η. Παπαστερίου
Ομότιμος καθηγητής ΑΠΘ
Μια ακόμη απόφαση με εξαιρετική σημασία για εκατομμύρια δασικές εκτάσεις προστίθεται στο ενεργητικό των πρόσφατων θέσεων του Συμβουλίου της Επικρατείας.
Πρόκειται για τη ΣτΕ 645/2019 (Ε΄ Τμ).
Σύμφωνα με αυτήν « …Υπό τα δεδομένα αυτά, κατά την άποψη που επικράτησε στο Τμήμα, η εξαγορά δασών/δασικών εκτάσεων που εκχερσώθηκαν προ του 1975 αυτογνωμόνως, προκειμένου να καλλιεργηθούν, και η μεταβίβαση κυριότητας, έναντι τιμήματος, στους κατόχους αυτών, υπό την προϋπόθεση ότι η αγροτική χρήση συνεχίζεται έως την έκδοση της πράξης εξαγοράς και θα συνεχισθεί και στο μέλλον (άρθρο 47 παρ. 5 επ. του ν. 998/1979), αντίκεινται προς τα άρθρα 24 παρ. 1 και 117 παρ. 3 του Συντάγματος, όπως βασίμως προβάλλεται …».
Μετά την αντισυνταγματικότητα των λεγόμενων «οικιστικών πυκνώσεων» (κατά την ΟλΣτΕ 685/2019), το ΣτΕ αποφαίνεται για μια ακόμη σοβαρότατη περίπτωση αντισυνταγματικότητας δασικών εκτάσεων, προκειμένου αυτές να αποδοθούν σε «γεωργική χρήση».
Βέβαια, πρόκειται για κρίση κατά πλειοψηφία και για κρίση που λόγω της σπουδαιότητας των περιπτώσεων παραπέμπεται στην Ολομέλεια, αλλά και τα δύο δεν εξαλείφουν την υπάρχουσα αντισυνταγματικότητα.
Για τα δάση με την ευρεία του όρου σημασία «ισχύει και υπερισχύει η αυστηρότερη ρύθμιση του άρθρου 117 παρ. 3 του Σ., η οποία επιβάλλει την κήρυξη της δασικής έκτασης που αποψιλώθηκε παρανόμως ως αναδασωτέας, κατά δέσμια αρμοδιότητα (ΣτE 3168/2015, πρβ. 2153/2015 Ολομ. κ.ά.), ανεξαρτήτως της παρόδου μακρού χρόνου από την καταστροφή της, και αποκλείει τη διάθεσή της για κάθε άλλο σκοπό δημοσίου συμφέροντος που θα δικαιολογούσε κατά νόμο επέμβαση στο δάσος πριν την καταστροφή του, σύμφωνα με το έκτο κεφάλαιο του ν. 998/1979…».
Οι παραπάνω κρίσεις του ΣτΕ μπορεί να ενταχθούν στην αδυναμία αντλήσεως ενός γενικού συμπεράσματος ως προς το ευρύτατο ζήτημα, αν η αυστηρότητα της δικαστηριακής πρακτικής σε θέματα προστασίας των δασών και των δασικών εκτάσεων εξακολουθεί να υπάρχει ή έχει αμβλυνθεί (προβληματισμός του Επίτιμου Προέδρου του ΣτΕ Κ. Μενουδάκου). Κατά την άποψή μας, δεν έχει αμβλυνθεί και καλώς δεν έχει αμβλυνθεί. Όπου μάλιστα παρατηρούνται στοιχεία τέτοιας αμβλύνσεως, φαίνεται να μην είναι πάντα για το καλό αυτού του τόπου.