Πηγή: http://www.conseil-constitutionnel.fr
Το Συνταγματικό Συμβούλιο επιλήφθηκε στις 07.12.2018, κατόπιν της 3510/05.12.2018 προδικαστικής απόφασης παραπομπής του Α.Π., σύμφωνα με το άρθρο 61-1 του Συντάγματος. Πρόκειται για μία πρωταρχική υπόθεση συνταγματικότητας, αναφορικά με τη συμφωνία με τα δικαιώματα και τις ελευθερίες που το Σύνταγμα εγγυάται του άρθρου 65 παράγραφος 1 του τελωνειακού κώδικα, όπως τροποποιήθηκε από τον νόμο 2016-1918 της 29ης Δεκεμβρίου 2016.
1. Το άρθρο 65 παρ.1 του τελωνειακού κώδικα, όπως τροποποιήθηκε από τον νόμο της 29ης Δεκέμβρη του 2016, προβλέπει ότι οι τελωνειακοί υπάλληλοι, που έχουν τουλάχιστον τον βαθμό του Επιθεωρητή, μπορούν να απαιτούν την προσκόμιση εγγράφων και στοιχείων που σχετίζονται με πράξεις που αφορούν στην υπηρεσία τους, ανεξαρτήτως του μέσου που τα ενσωματώνει, «μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονται οι τηλεπικοινωνιακοί πάροχοι και οι φορείς που αναφέρονται στα σημεία 1 και 2 του άρθρου 6 του νόμου αριθ 2004 – 575 της 21ης Ιουνίου 2004 για την εμπιστοσύνη στη ψηφιακή οικονομία, για τα δεδομένα που έχουν αποθηκευτεί και επεξεργαστεί από αυτούς, στο πλαίσιο του άρθρου L. 34-1 του Κώδικα περί ταχυδρομείων και τηλεπικοινωνιών».
2.Ο προσφεύγων και οι παρεμβαίνοντες ισχυρίζονται ότι οι προσβαλλόμενες διατάξεις δεν περιβάλλουν την άσκηση του δικαιώματος κοινοποίησης των δεδομένων σύνδεσης, στους τελωνειακούς υπαλλήλους, από επαρκείς εγγυήσεις, ικανές να εξασφαλίσουν μία δίκαιη ισορροπία μεταξύ του δικαιώματος σεβασμού της ιδιωτικής ζωής και του δημόσιου συμφέροντος που συνίσταται στην πρόληψη των παραβιάσεων της δημόσιας τάξης, καθώς και στην αναζήτηση παραβατών.
6. Σύμφωνα με το άρθρο 34 του Συντάγματος, εναπόκειται στον νομοθέτη να θεσπίσει κανόνες σχετικά με τις θεμελιώδεις εγγυήσεις που πρέπει να παρέχονται στους πολίτες για την άσκηση των δημοσίων ελευθεριών τους. Εναπόκειται στον νομοθέτη να διασφαλίσει τη δίκαιη ισορροπία, μεταξύ, από τη μία πλευρά, του δημόσιου συμφέροντος της πρόληψης των παραβιάσεων της δημόσιας τάξης και της αναζήτησης των παραβατών, και από την άλλη, της άσκησης συνταγματικά κατοχυρωμένων δικαιωμάτων και ελευθεριών. Μεταξύ αυτών είναι το δικαίωμα σεβασμού της ιδιωτικής ζωής που προστατεύεται από τα άρθρα 2 και 4 της Διακήρυξης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και του Πολίτη του 1789.
7. Σύμφωνα με τις αμφισβητούμενες διατάξεις, οι τελωνειακοί υπάλληλοι, με τουλάχιστον τον βαθμό του Επιθεωρητή, μπορούν να έχουν πρόσβαση σε δεδομένα σύνδεσης που τηρούν οι φορείς παροχής ηλεκτρονικών επικοινωνιών, οι πάροχοι πρόσβασης σε μια υπηρεσία δημόσιας επικοινωνίας μέσω διαδικτύου ή οι πάροχοι περιεχομένου μίας τέτοιας υπηρεσίας. Η παράγραφος ΙV του άρθρου L. 34-1 του κώδικα ταχυδρομείων και ηλεκτρονικών επικοινωνιών προβλέπει ότι τα δεδομένα σύνδεσης που κατέχουν οι φορείς εκμετάλλευσης ηλεκτρονικών επικοινωνιών «αφορούν αποκλειστικά τον προσδιορισμό των προσώπων που χρησιμοποιούν τις υπηρεσίες που παρέχουν οι φορείς εκμετάλλευσης, τα τεχνικά χαρακτηριστικά των επικοινωνιών που παρέχει η τελευταία και τη θέση του τερματικού εξοπλισμού». Τα δεδομένα αυτά «δεν μπορούν σε καμία περίπτωση να σχετίζονται με το περιεχόμενο της ανταλλαγής αλληλογραφίας ή των πληροφοριών που ζητήθηκαν, υπό οποιαδήποτε μορφή, ως μέρος αυτών των ανακοινώσεων». Σύμφωνα με το άρθρο 6 παράγραφος 1 πρώτο εδάφιο του προαναφερθέντος νόμου της 21ης Ιουνίου 2004, οι πάροχοι «κατέχουν και διατηρούν τα δεδομένα που είναι πιθανόν να επιτρέψουν την ταυτοποίηση οποιουδήποτε έχει συνεισφέρει στη δημιουργία του περιεχομένου ή ενός περιεχομένου των υπηρεσιών που παρέχουν».
8. Η κοινοποίηση των δεδομένων σύνδεσης ενδέχεται να παραβιάζει το δικαίωμα σεβασμού της ιδιωτικής ζωής του ενδιαφερομένου. Μολονότι ο νομοθέτης επεφύλαξε την εξουσία στους τελωνειακούς υπαλλήλους, που υπόκεινται στο επαγγελματικό απόρρητο, να ζητούν ορισμένα στοιχεία στο πλαίσιο των πράξεων που αφορούν στην υπηρεσία τους και δεν τους παρείχε εξουσία αναγκαστικής εκτελέσεως, η διαδικασία που προβλέπεται στις σχετικές διατάξεις δεν συνοδεύεται από οποιαδήποτε άλλη εγγύηση. Ενόψει των δεδομένων αυτών, ο νομοθέτης δεν συμπεριέλαβε στη διαδικασία που προβλέπουν οι αμφισβητούμενες διατάξεις, εγγυήσεις κατάλληλες να εξασφαλίσουν μια δίκαιη ισορροπία μεταξύ, αφενός, του δικαιώματος σεβασμού της ιδιωτικής ζωής και, αφετέρου, του δημόσιου συμφέροντος της αποτροπής παραβιάσεων της δημόσιας τάξης και της αναζήτησης παραβατών. Κατά συνέπεια, το άρθρο 1 του άρθρου 65 του τελωνειακού κώδικα πρέπει να κηρυχθεί αντισυνταγματικό.