Πηγή: echrcaselaw.com
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Εξευτελιστική μεταχείριση και συνθήκες κράτησης. Ο προσφεύγων καταδικάστηκε για σοβαρά αδικήματα (ανθρωποκτονία εκ προθέσεως, απαγωγή, ληστείες, κλοπές κ.α.) και καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη και σε 15ετή κάθειρξη.
Παραπονέθηκε για τις συνθήκες κράτησής του στις φυλακές αναφέροντας ότι ο προσωπικός χώρος στο κελί του ήταν 2,5 τ.μ. και γενικά ότι υπήρξε υπερπληθυσμός κρατουμένων. Επίσης παραπονέθηκε και για τον τρόπο υπολογισμό των ποινών του κατά την έκτισή τους.
Το ΕΔΔΑ έκρινε ότι οι ισχυρισμοί του ήταν αόριστοι και δεν αποδείχθηκαν. Κατά το Στρασβούργο οι κρατούμενοι προσφεύγοντες πρέπει να παρέχουν λεπτομερή και επαρκή περιγραφή των γεγονότων και καταστάσεων που καταγγέλλουν για τις συνθήκες των φυλακών και δεν επαρκούν γενικές αιτιάσεις, όπως στην επίδικη υπόθεση. Επίσης έκρινε ότι ο προσφεύγων δεν τεκμηρίωσε την προσφυγή του στο σκέλος που αφορούσε τον υπολογισμό των ποινών και την παραβίαση του άρθρου 7 της ΕΣΔΑ.
Το Στρασβούργο δεν διαπίστωσε παραβίαση των άρθρων 3 και 7 της ΕΣΔΑ. Αντίθετα διαπίστωσε παραβίαση της εύλογης διάρκειας της ποινικής διαδικασίας (άρθρο 6 παρ. 1 της ΕΣΔΑ). Η εκδίκαση της πρώτης υπόθεσης διήρκησε 10 χρόνια και 10 μήνες για τους δύο βαθμούς δικαιοδοσίας, χρόνος που έκρινε ότι δεν ήταν εύλογος. Για την παραβίαση αυτή επιδίκασε ποσό 3.000 ευρώ για ηθική βλάβη.
Βλ. το πλήρες κείμενο εδώ