Πηγή: echrcaselaw.com
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Πανδημία Covid-19, υγειονομικά μέτρα και ΕΣΔΑ. Αντιρρήσεις σχετικά με τον χειρισμό από το γαλλικό κράτος της υγειονομικής κρίσης σχετικά με τον κορωνοϊό.
Ο προσφεύγων διαμαρτυρήθηκε για ανεπαρκή υγειονομικά μέτρα του Γαλλικού κράτους (μη χορήγηση φαρμάκων σε ευπαθείς ομάδες, μη ύπαρξη εγκαταστάσεων για τεστ σε όλους, μη χορήγηση επαρκούς ποσότητας μασκών σε γιατρούς, σε ασθενείς και στον πληθυσμό), ώστε να περιοριστεί η διασπορά του ιού Covid-19 σε ολόκληρη την Γαλλία, αλλά δεν επικαλέστηκε ούτε προσκόμισε στοιχεία πώς ο ίδιος επηρεάστηκε ή υπέστη βλάβη προσωπικά.
Το ΕΔΔΑ επανέλαβε ότι δε μπορεί να αναγνωρίσει μία «actio popularis», που σημαίνει ότι ο προσφεύγων δεν μπορεί να παραπονεθεί για μια διάταξη εσωτερικού δικαίου, μια εγχώρια πρακτική ή για δημόσιες ενέργειες απλώς και μόνο επειδή του φάνηκαν ότι αντιβαίνουν στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα και αφορούν το σύνολο των πολιτών. Προκειμένου ένας προσφεύγων να ισχυριστεί ότι είναι θύμα, πρέπει να μπορεί να παρουσιάσει λογικά και πειστικά στοιχεία για την βάσιμη πιθανότητα να υποστεί ο ίδιος προσωπικά παραβίαση των δικαιωμάτων του.
Η προσφυγή κρίθηκε ασυμβίβαστη με την ΕΣΔΑ και απορρίφθηκε ως απαράδεκτη.
Δείτε την απόφαση εδώ