Πηγή: echrcaselaw.gr
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Απέλαση αλλοδαπού που διέπραξε σοβαρά αδικήματα. Οικογενειακοί δεσμοί στην χώρα υποδοχής. Αναλογικότητα παρέμβασης.
Η προσφυγή αφορούσε απέλαση Ισπανού υπηκόου από Ελβετία στην Ισπανία. Ο προσφεύγων διέμενε νόμιμα επί σειρά πολλών ετών στην Ελβετία, και είχε αποκτήσει οικογένεια στην χώρα αυτή. Απελάθηκε γιατί κρίθηκε από τις εγχώριες αρχές επικίνδυνος για τη δημόσια τάξη και ασφάλεια λόγω διαπράξεως σοβαρών εγκλημάτων κατά της γενετήσιας ελευθερίας, όπως βιασμούς και γενετήσιες πράξεις με την ανήλικη κόρη της συντρόφου του.
Το Στρασβούργο επανέλαβε τα κριτήρια που έχει καθορίσει στην υπόθεση Üner που πρέπει να εφαρμοστούν για να καθοριστεί εάν η παρέμβαση, με τη μορφή απέλασης, ήταν απαραίτητη σε μια δημοκρατική κοινωνία και συνοψίζονται κυρίως στην φύση και την σοβαρότητα των αδικημάτων, στην συμπεριφορά του αλλοδαπού μετά την τέλεση των αδικημάτων και την ύπαρξη ισχυρών οικογενειακών δεσμών στην χώρα υποδοχής.
Το ΕΔΔΑ διαπίστωσε ότι ο προσφεύγων είχε δημιουργήσει οικογενειακούς δεσμούς στην Ελβετία, ωστόσο ο ενήλικος γιος του πλέον ζούσε μόνος του και η σύζυγος του μπορούσε να κρατήσει επαφή μαζί του με τηλεπικοινωνία και ότι είχε δεσμούς και με την Ισπανία, όπου απελάθηκε. Δεδομένου ότι ο προσφεύγων είχε διαπράξει σοβαρά αδικήματα, έκρινε ότι οι εγχώριες αρχές, με την απέλαση του, δεν είχαν υπερβεί το περιθώριο εκτίμησης που χορηγείται από τη Σύμβαση. Δεν διαπίστωσε παραβίαση του σεβασμού της οικογενειακής του ζωής (άρθρο 8 της ΕΣΔΑ)