ΑΠΟΦΑΣΗ
M.D. και A.D. κατά Γαλλίας της 22.07.2021 (αρ. προσφ. 57035/18)
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Κράτηση μητέρας, που είχε ζητήσει άσυλο και βρέφους 4 μηνών σε κέντρο κράτησης. Απάνθρωπη και εξευτελιστική μεταχείριση. Δικαίωμα στην προσωπική ελευθερία και ασφάλεια.
Η προσφεύγουσα υπήκοος Μάλι, ισχυριζόμενη σοβαρό κίνδυνο δίωξης στην πατρίδα της λόγω επικείμενου ακρωτηριασμού των γεννητικών οργάνων της, έφθασε έγκυος στη Γαλλία μέσω Ιταλίας και ζήτησε άσυλο. Κατά τη διάρκεια των διαδικασιών γέννησε την κόρη της στην Γαλλία. Επαναπροωθήθηκε στην Ιταλία σύμφωνα με τον «Κανονισμό του Δουβλίνου ΙΙΙ» για την εξέταση της αίτησής της για άσυλο. Αρνήθηκε να επιβιβαστεί για την Ιταλία και επειδή κρίθηκε ύποπτη φυγής, κρατήθηκε σε κέντρο κράτησης για 11 ημέρες μαζί με το μόλις 4 μηνών βρέφος της. Η απόφαση προέβλεπε κράτηση 28 ημερών ωστόσο ήρθη κατόπιν απόφασης του ΕΔΔΑ σύμφωνα με το άρθρο 39 του Κανονισμού του Δικαστηρίου. Οι προσφεύγουσες άσκησαν προσφυγή για απάνθρωπη και εξευτελιστική μεταχείριση και παραβίαση του δικαιώματος στην προσωπική ελευθερία.
Το Δικαστήριο επισήμανε το απόλυτο δικαίωμα του συνοδευόμενου ανηλίκου που απαγορεύει την κράτηση κάτω από απάνθρωπες συνθήκες. Το ΕΔΔΑ έκρινε ότι η κράτηση ενός μωρού τεσσάρων μηνών, ήταν υπερβολική και ότι οι αρμόδιες αρχές είχαν υποβάλει το παιδί σε μεταχείριση που υπερέβαινε το επίπεδο αυστηρότητας που απαιτείται για την εφαρμογή του άρθρου 3 της Σύμβασης. Η ίδια διαπίστωση ίσχυε και για την πρώτη προσφεύγουσα.
Το ΕΔΔΑ διαπίστωσε παραβίαση της απαγόρευσης απάνθρωπης ή εξευτελιστικής μεταχείρισης (άρθρο 3 της Σύμβασης) και για τις δύο προσφεύγουσες.
Ακολούθως το ΕΔΔΑ έκρινε ότι οι εγχώριες αρχές δεν είχαν διενεργήσει την κατάλληλη εξέταση, εφαρμόζοντας τους νομικούς κανόνες που ισχύουν τώρα στη Γαλλία, και τα μέτρα που εφαρμόστηκαν ήταν έκτακτης ανάγκης ενώ θα μπορούσαν να αντικατασταθούν από ευνοϊκότερα. Επίσης η ανήλικη προσφεύγουσα δεν είχε το όφελος του δικαστικού ελέγχου που περιλαμβάνει όλους τους όρους που απαιτούνται για τη νόμιμη διοικητική κράτηση σύμφωνα με τους σκοπούς του άρθρου 5 § 1 της Σύμβασης. Το ΕΔΔΑ διαπίστωσε και παραβίαση του δικαιώματος στη προσωπική ελευθερία (άρθρο 5§4 και 5§1 της Σύμβασης).
Το Δικαστήριο του Στρασβούργου επιδίκασε ποσό 10.000 ευρώ για ηθική βλάβη και 6.780 ευρώ για έξοδα και δαπάνες.