ΑΠΟΦΑΣΗ
Valiullina κ.α. κατά Λετονίας της 14.09.2023 (αρ. προσφ. 56928/19, 7306/20 και 11937/20)
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Νομοθετικές τροποποιήσεις στη Λετονία αύξησαν το ποσοστό των μαθημάτων που διδάσκονται στα δημόσια σχολεία στα λετονικά, μοναδική επίσημη γλώσσα της χώρας, και συνεπώς μείωσαν τη χρήση της ρωσικής ως γλώσσας διδασκαλίας.
Το δικαίωμα που κατοχυρώνεται από το άρθρο 2 του Πρώτου Πρωτοκόλλου δεν περιλαμβάνει το δικαίωμα πρόσβασης στην εκπαίδευση σε μια συγκεκριμένη γλώσσα. Εγγυάται το δικαίωμα στην εκπαίδευση σε μία από τις εθνικές γλώσσες ή, με άλλα λόγια, στις επίσημες γλώσσες της ενδιαφερόμενης χώρας. Δεδομένου ότι η Λετονική γλώσσα ήταν η μόνη επίσημη γλώσσα στη Λετονία, οι προσφεύγοντες δεν μπορούσαν να παραπονεθούν σύμφωνα με το Άρθρο 2 του Πρώτου Πρωτοκόλλου αναφορικά με τη μειωμένη χρήση της ρωσικής ως γλώσσας διδασκαλίας στα σχολεία στη Λετονία αυτή καθαυτή.
Το Δικαστήριο έκρινε ότι οι ρωσόφωνοι και οι λετονόφωνοι μαθητές βρίσκονταν σε παρόμοια κατάσταση στην συνέχιση της εκπαίδευσής τους σε δημόσια σχολεία μετά τις επίμαχες νομοθετικές τροποποιήσεις.Λαμβάνοντας υπόψη ιστορικούς παράγοντες που είχαν προκαλέσει τον σημαντικό περιορισμό της χρήσης της λετονικής για περισσότερα από πενήντα χρόνια κατά τη διάρκεια της παράνομης κατοχής και προσάρτησης της Λετονίας από το σοβιετικό καθεστώς, όταν τα ρωσικά είχαν επιβληθεί σε πολλούς τομείς της καθημερινής ζωής, το Δικαστήριο έκρινε ότι η ανάγκη προστασίας και ενίσχυσης της λετονικής γλώσσας ήταν θεμιτός στόχος που επιδιώχθηκε στην παρούσα υπόθεση. Ένας δεύτερος θεμιτός στόχος ήταν η αρχή της ενότητας του εκπαιδευτικού συστήματος για τη διευκόλυνση της ίσης πρόσβασης των μαθητών στο κρατικό εκπαιδευτικό σύστημα και την ανάγκη εξάλειψης των συνεπειών του διαχωρισμού στην εκπαίδευση που υπήρχε υπό το σοβιετικό καθεστώς.
Η κυβέρνηση είχε παράσχει αντικειμενική και εύλογη αιτιολόγηση για την ανάγκη να αυξηθεί η χρήση της λετονικής ως γλώσσας διδασκαλίας στο εκπαιδευτικό σύστημα. Συμπερασματικά, η επίμαχη διαφορετική μεταχείριση ήταν συνεπής με τους θεμιτούς επιδιωκόμενους στόχους, αναλογική και δεν συνιστούσε διάκριση λόγω γλώσσας.Συνεπώς, το ΕΔΔΑ έκρινε ομόφωνα πως δεν υπήρξε καμία παράβαση
Η μείωση της χρήσης της ρωσικής γλώσσας στα δημόσια σχολεία της Λετονίας δεν παραβίασε την ΕΣΔΑ