ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΕΥΡΕΙΑΣ ΣΥΝΘΕΣΗΣ
Humpert κ.α. κατά Γερμανίας της 14.12.2023 (αρ. προσφ. 59433/18 και 3 άλλες)
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Πειθαρχικές κυρώσεις που επιβλήθηκαν στις προσφεύγουσες εκπαιδευτικούς δημοσίους υπαλλήλους, επειδή συμμετείχαν, κατά τις ώρες εργασίας τους, σε απεργίες που οργάνωσε το συνδικάτο τους προκειμένου να διαμαρτυρηθούν για την επιδείνωση των συνθηκών εργασίας τους.
Οι προσφεύγουσες διαμαρτυρήθηκαν βάσει των άρθρων 11 (ελευθερία του συνεταιρίζεσθαι) και 14 (απαγόρευση των διακρίσεων), ισχυριζόμενες ότι η απαγόρευση των εκπαιδευτικών – με καθεστώς δημοσίου υπαλλήλου – να απεργούν δεν προβλεπόταν από το νόμο, ήταν δυσανάλογη και, σε σύγκριση με τους εκπαιδευτικούς που απασχολούνταν με σύμβαση, συνιστούσε διάκριση. Επιπλέον, κατήγγειλαν, σύμφωνα με το άρθρο 6 § 1 (δικαίωμα σε δίκαιη δίκη), ότι το Ομοσπονδιακό Συνταγματικό Δικαστήριο δεν έλαβε υπόψη του τις διεθνείς συνθήκες επί του θέματος.
Το Δικαστήριο διαπίστωσε ότι η απαγόρευση απεργιών σε εκπαιδευτικούς δημοσίους υπαλλήλους – που υπήρχε για να διασφαλίσει την εκπλήρωση των κρατικών λειτουργιών μέσω αποτελεσματικής δημόσιας διοίκησης, συμπεριλαμβανομένης της παροχής εκπαίδευσης – δεν στέρησε την ουσία της συνδικαλιστικής τους ελευθερίας, καθώς η ποικιλία των διαφορετικών θεσμικών διασφαλίσεων που είχαν τεθεί σε εφαρμογή έδωσε τη δυνατότητα στους δημόσιους υπαλλήλους και στα συνδικάτα τους να υπερασπιστούν αποτελεσματικά τα επαγγελματικά τους συμφέροντα.
Το Δικαστήριο του Στρασβούργου όσον αφορά την καταγγελία βάσει του άρθρου 11, έκρινε ότι τα μέτρα που ελήφθησαν κατά των προσφευγουσών δεν υπερέβησαν την διακριτική ευχέρεια του κράτους και ήταν αναλογικά προς τους επιδιωκόμενους νόμιμους σκοπούς. Επομένως, δεν διαπίστωσε παραβίαση της ελευθερίας του συνεταιρίζεσθαι. Όσον αφορά την καταγγελία βάσει του άρθρου 6, το ΕΔΔΑ έκρινε ότι το Ομοσπονδιακό Συνταγματικό Δικαστήριο είχε λάβει υπόψη του το διεθνές εργατικό δίκαιο κατά την εξέταση του βασικού πυρήνα της υπόθεσης.