Πηγή: http://www.humanrightscaselaw.gr/
ΕΔΔΑ ευρ. συνθ. 6.11.2017, Garib v. the Netherlands (43494/09) (με ψήφους 12-5)
Ελευθερία επιλογής τόπου κατοικίας και περιορισμοί της για λόγους δημοσίου συμφέροντος (άρ. 2, παρ. 1 και 4, του 4ου Πρωτ. ΕΣΔΑ) – Νομοθετικοί περιορισμοί της κατοικίας στην περιοχή Χ του Ρότερνταμ, λόγω των οποίων η προσφεύγουσα δεν μπορούσε να εξακολουθήσει να κατοικεί στην εν λόγω περιοχή (μετά τη λήξη της εκ μέρους της μίσθωσης κατοικίας στην εν λόγω περιοχή, λόγω ιδιοκατοίκησης)
Η επίμαχη νομοθεσία εξαρτούσε το δικαίωμα κτήσης κατοικίας στην περιοχή Χ από άδειας κατοικίας, χορηγούμενη υπό προϋποθέσεις, που δεν πληρούσε η προσφεύγουσα – Η νομοθεσία αυτή θεσπίστηκε με σκοπό τη βελτίωση της ποιότητας ζωής και την αναστροφή του κλίματος σε φτωχοποιημένες περιοχές της πόλης, με υψηλή ανεργία – Η ρύθμιση δεν υποχρέωνε τους κατοίκους της περιοχής να εγκαταλείψουν την εστία τους, αλλά αφορούσε όσους επιθυμούσαν να εγκατασταθούν στην περιοχή – Ειδικότερα, όσοι ήταν κάτοικοι της ευρύτερης αστικής περιοχής του Ρότερνταμ για τουλάχιστον έξι χρόνια, μπορούσαν να αποκτήσουν άδεια κατοικίας στην περιοχή Χ, ανεξαρτήτως της πηγής των εισοδημάτων τους, ενώ οι υπόλοιποι (όπως η προσφεύγουσα), έπρεπε να έχουν ορισμένο ελάχιστο εισόδημα από εργασία (η προσφεύγουσα είχε εισόδημα μόνον από κοινωνικές παροχές) – Η νομοθεσία περιείχε και δικλείδες ασφαλείας – Ιδίως, οι αρχές έπρεπε να διασφαλίσουν ότι επαρκής στέγη παρέμενε διαθέσιμη τοπικά για όσους δεν είχαν δικαίωμα κτήσης άδειας κατοικίας (άλλως, έπρεπε να ανακληθεί το μέτρο για την αντίστοιχη περιοχή) και ο περιορισμός υπέκειτο σε χρονικούς και γεωγραφικούς περιορισμούς, δεδομένου ότι δεν μπορούσε να διαρκέσει για περισσότερα από τέσσερα έτη κάθε φορά για ορισμένη περιοχή – Επίσης ο αρμόδιος Υπουργός έπρεπε να υποβάλει σχετική έκθεση στο Κοινοβούλιο για την αποτελεσματικότητα του μέτρου κάθε πέντε χρόνια – Επιπλέον υπήρχε και μια ειδική ρύθμιση που επέτρεπε στις αρχές να αποκλίνουν από τον ανωτέρω κανόνα για τη διάρκεια κατοικίας στην περιοχή σε περιπτώσεις όπου η αυστηρή εφαρμογή του μέτρου θα οδηγούσε σε υπέρμετρα ανεπιεική αποτελέσματα για το συγκεκριμένο ενδιαφερόμενο – Όσον αφορά την προσφεύγουσα, αυτή διέμενε από το 2010 σε κατοικία που της εκμίσθωνε οργανισμός κοινωνικής κατοικίας επιδοτούμενος από το κράτος και αυτή δεν υποστήριζε ότι η εν λόγω κατοικία ήταν ανεπαρκής για τις ανάγκες της ή με κάποιο τρόπο λιγότερο βολική από εκείνη που ήθελε να καταλάβει στην περιοχή Χ – Ούτε, άλλωστε, αυτή προσπάθησε να επιστρέχει στην περιοχή Χ, από το 2011 και μετά, οπότε και συμπλήρωσε εξαετία στην ευρύτερη περιοχή του Ρότερνταμ – Υπό τα ανωτέρω δεδομένα, διαπιστώνεται ότι δεν παραβιάσθηκε εν προκειμένω το άρ. 2 του 4ου Πρωτοκόλλου της ΕΣΔΑ