ΑΠΟΦΑΣΗ
W.O. κ.λπ. κατά Ουγγαρίας της 25.08.2022 (αρ. προσφ. 36896/18)
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Οι προσφεύγοντες υπέβαλαν αιτήσεις ασύλου κατά την άφιξή τους στη ζώνη διέλευσης. Η διαδικασία ασύλου ανεστάλη λόγω της απόπειρας αναγκαστικής επιστροφής των προσφευγόντων στη Βουλγαρία. Στις 13 Αυγούστου 2018 η Υπηρεσία Μετανάστευσης και Ασύλου απέρριψε τις αιτήσεις και διέταξε την απέλασή τους. Στις 19 Νοεμβρίου 2018 οι προσφεύγοντες μεταφέρθηκαν σε ανοικτή δομή υποδοχής.
Στη ζώνη διέλευσης του Röszke οι προσφεύγοντες παρέμειναν στο τμήμα οικογενειακών υποθέσεων. Στεγάζονταν σε ένα κοντέινερ με ξεχωριστό κρεβάτι και ντουλάπα για κάθε έναν από αυτούς.
Οι προσφεύγοντες κατήγγειλαν ότι οι συνθήκες εγκλεισμού τους στη ζώνη διέλευσης του Röszke ήταν ασυμβίβαστες με τις εγγυήσεις του άρθρου 3. Επίσης, επικαλούμενοι το άρθρο 13, σε συνδυασμό με τα άρθρα 3 της ΕΣΔΑ, κατήγγειλαν ότι δεν υπήρχε αποτελεσματικό ένδικο βοήθημα. Επιπλέον, κατήγγειλαν ότι είχαν κρατηθεί στη ζώνη διέλευσης κατά παράβαση του άρθρου 5 §§ 1 και 4. Τέλος, ισχυρίστηκαν ότι το εναγόμενο κράτος δεν συμμορφώθηκε με το προσωρινό μέτρο που ανέφερε το Δικαστήριο κατά παράβαση του άρθρου 34 όσον αφορά τον πρώτο προσφεύγοντα και τα παιδιά του.
Όσον αφορά την φερόμενη παραβίαση του άρθρου 3 (εξευτελιστική μεταχείριση), το ΕΔΔΑ διαπίστωσε ότι οι συνθήκες εγκλεισμού των προσφευγόντων, οι σχετικοί περιορισμοί και η ανασφάλεια πρέπει να τους προκάλεσαν σημαντική ψυχολογική ταλαιπωρία. Επιπλέον η κυβέρνηση δεν τους παρείχε τρόφιμα κατά τη διάρκεια της παραμονής τους στο κοντέινερ. Το ΕΔΔΑ διαπίστωσε ότι παραβίαση του άρθρου 3 (εξευτελιστική μεταχείριση) της ΕΣΔΑ.
Ως προς την καταγγελία βάσει του άρθρου 5 §§ 1 και 4 της ΕΣΔΑ, το Δικαστήριο διαπίστωσε ότι η παραμονή των προσφευγόντων για σχεδόν τέσσερις μήνες στη ζώνη διέλευσης ισοδυναμούσε με de facto στέρηση της ελευθερίας. Επομένως, διαπίστωσε ότι υπήρξε παραβίαση του άρθρου 5 §§ 1 και 4.
Το ΕΔΔΑ επιδίκασε στους προσφεύγοντες από κοινού 15.000 ευρώ για ηθική βλάβη και 1.500 ευρώ για έξοδα.