ΑΠΟΦΑΣΗ
O.G. κ.α. κατά Ελλάδας της 23.01.2024 (προσφ. αριθ. 71555/12 και 48256/13)
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Προστασία προσωπικών δεδομένων. Εξαναγκασμός των προσφευγουσών ιεροδούλων σε λήψη αίματος από την αστυνομία χωρίς την προηγούμενη συγκατάθεσή τους. Η παρέμβαση αυτή στην ιδιωτική τους ζωή δεν προβλεπόταν από το νόμο.
Δημοσιοποίηση ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων. Ο εισαγγελέας διέταξε την δημοσιοποίηση ευαίσθητων ιατρικών δεδομένων των προσφευγουσών, που ήταν θετικές στον ιό HIV (πλην μίας). Η δημοσιοποίηση έγινε αρχικά στον ιστότοπο της αστυνομίας και στη συνέχεια στα ΜΜΕ.
Στο πλαίσιο αστυνομικής επιχείρησης στο κέντρο της Αθήνας, η αστυνομία προέβη σε συλλήψεις γυναικών προκειμένου να εξακριβώσει την ταυτότητά τους, οι οποίες, αφενός, δεν είχαν επάνω τους έγγραφα ταυτότητας και, αφετέρου, με τη συμπεριφορά τους, είχαν προκαλέσει σοβαρές υπόνοιες ως προς τη διάπραξη του αδικήματος της πορνείας χωρίς την προβλεπόμενη από το νόμο άδεια και χωρίς ειδικό βιβλιάριο υγείας. Κατόπιν της σύλληψης, υποβλήθηκαν σε ιατρική εξέταση για σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα, τα αποτελέσματα της οποίας έδειξαν ότι κάποιες από τις γυναίκες αυτές ήταν οροθετικές.
Οι προσφεύγουσες δήλωσαν ότι υποβλήθηκαν σε εξετάσεις αίματος χωρίς προηγούμενη συγκατάθεση και ότι, εν πάση περιπτώσει, ορισμένες από αυτές έπασχαν από σύνδρομο στέρησης και, ως εκ τούτου, δεν ήταν σε θέση να δώσουν έγκυρη συγκατάθεση. Τα ονόματα και οι φωτογραφίες τους καθώς και η πληροφορία ότι ήταν οροθετικές, αναρτήθηκαν στην ιστοσελίδα της αστυνομίας και στη συνέχεια διαδόθηκαν από τα ΜΜΕ κατόπιν εισαγγελικής διάταξης.
Επικαλούμενες τα άρθρα 8 και 3 της ΕΣΔΑ, οι προσφεύγουσες ισχυρίστηκαν ότι η συγκατάθεσή τους δεν είχε ληφθεί πριν από την εξέταση αίματος στην οποία έπρεπε να υποβληθούν.
Το Δικαστήριο του Στρασβούργου έκρινε ότι η επέμβαση στο δικαίωμα των προσφευγουσών για σεβασμό της ιδιωτικής τους ζωής, η οποία προκλήθηκε από την εισαγγελική διάταξη, δεν ήταν επαρκώς δικαιολογημένη υπό τις ιδιαίτερες περιστάσεις της υπόθεσης και ήταν δυσανάλογη σε σχέση με τους επιδιωκόμενους νόμιμους σκοπούς.
Το ΕΔΔΑ διαπίστωσε παραβίαση του άρθρου 8 της ΕΣΔΑ και επιδίκασε στις προσφεύγουσες από 15.000-20.000 για ηθική βλάβη σε κάθε μία.