ΑΠΟΦΑΣΗ
O.R. κατά Ελλάδας της 23.01.2024 (αριθ. προσφ. 24650/19)
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Ο προσφεύγων κατήγγειλε ότι εισήλθε στην Ελλάδα ως ασυνόδευτος ανήλικος και παρέμεινε από τον Νοέμβριο του 2018 έως τον Μάιο του 2019. Ισχυρίστηκε ότι είχε παρέμεινε άστεγος για σχεδόν έξι μήνες, χωρίς πρόσβαση σε βασικά είδη πρώτης ανάγκης και τροφή και δεν του διορίστηκε επίτροπος όπως προβλέπει η ελληνική νομοθεσία. Αναγκάστηκε να διαμείνει σε κέντρα φιλοξενίας για αλλοδαπούς μαζί με ενήλικες και κακοποιήθηκε σεξουαλικά τουλάχιστον δύο φορές.
Το ΕΔΔΑ διαπίστωσε ότι ο προσφεύγων βρισκόταν σε ακραία ένδεια, μολονότι οι ελληνικές αρχές είχαν την υποχρέωση να του εξασφαλίσουν αξιοπρεπείς υλικές συνθήκες, όπως ρητώς προβλέπει η σχετική εθνική νομοθεσία μεταφοράς που ενσωμάτωσε την οδηγία της ΕΕ περί υποδοχής (2013/33/EU). Οι ισχυρισμοί του προσφεύγοντος τεκμηριώθηκαν από την έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την Πρόληψη των Βασανιστηρίων και από τις παρατηρήσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Κοινωνικών Δικαιωμάτων που αποκάλυψαν μια κατάσταση ευπάθειας, ανασφάλειας και σωματικής και ψυχολογικής στέρησης που επηρέασε σοβαρά την ήδη εύθραυστη ψυχική του κατάσταση και υπονόμευσε την ίδια την ουσία της ανθρώπινης αξιοπρέπειάς του.
Το Δικαστήριο του Στρασβούργου έκρινε ότι οι Ελληνικές αρχές δεν προστάτεψαν ως όφειλαν τον ευάλωτο ανήλικο και διαπίστωσε παραβίαση του άρθρου 3 (απάνθρωπη ή εξευτελιστική μεταχείριση). Το Δικαστήριο επιδίκασε στον προσφεύγοντα 8.000 ευρώ για ηθική βλάβη.