ΕΔΔΑ: Αστική ευθύνη συγγραφέα ιστορικού βιβλίου για συκοφαντικά σχόλια. Μη παραβίαση του τεκμηρίου αθωότητας, ούτε της ελευθερία έκφρασης

ΑΠΟΦΑΣΗ

Marinoni κατά Ιταλίας της 18.11.2021 (αρ. προσφ. 27801/12)

Βλ. εδώ

ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Αστική ευθύνη συγγραφέα για σχόλια στο βιβλίο του που κρίθηκαν συκοφαντικά.

Διαπίστωση αστικής ευθύνης κατά του συγγραφέα ενός βιβλίου εξαιτίας δύο συνόλων σχολίων που κρίθηκαν από τα ιταλικά δικαστήρια ως συκοφαντικά. Το βιβλίο περιλάμβανε μια ανακατασκευή των γεγονότων που προηγήθηκαν της συνοπτικής εκτέλεσης 43 στρατιωτών αιχμαλώτων  της Ιταλικής Κοινωνικής Δημοκρατίας (επεισόδιο γνωστό ως «strage di Rovetta»). Η ιστορική αφήγηση επικαλύπτεται με τις προσωπικές αναμνήσεις του συγγραφέα με επίκεντρο την οικογενειακή του ζωή. Ο προσφεύγων αθωώθηκε στη πρωτοβάθμια ποινική διαδικασία, αλλά κρίθηκε ότι υπέχει αστική ευθύνη μετά από έφεση της πολιτικής αγωγής. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι υπήρξε παραβίαση του δικαιώματός του να τεκμαίρεται αθώος και ότι οι αποφάσεις των εθνικών δικαστηρίων βάση των οποίων κρίθηκε ότι υπέχει αστική ευθύνη, είχαν παραβιάσει το δικαίωμά του στην ελευθερία της έκφρασης, και ιδίως το δικαίωμά του στην αναφορά και σχολιασμό ιστορικών γεγονότων.

Το ΕΔΔΑ έκρινε ότι τα εθνικά δικαστήρια δεν είχαν χρησιμοποιήσει φρασεολογία ικανή να θέσει υπό αμφισβήτηση την αθωωτική απόφαση του προσφεύγοντος σε πρώτο βαθμό και ότι οι αποφάσεις του Εφετείου και του Ακυρωτικού Δικαστηρίου δεν αποκάλυψαν καμία παραβίαση του δικαιώματός του να τεκμαίρεται αθώος.

Κατά την άποψη του Στρασβούργου, η παρέμβαση στην ελευθερία έκφρασης του προσφεύγοντος δεν υπήρξε δυσανάλογη και η διαπίστωση αστικής ευθύνης εις βάρος του δεν συνιστούσε παραβίαση του άρθρου 10 της ΕΣΔΑ. Παρατήρησε ειδικότερα ότι το βιβλίο, το οποίο συνδύαζε προσωπικές αναμνήσεις του συγγραφέα με υλικό που συλλέχτηκε μετά από έρευνα, ενέπιπτε  σε μια συγκεκριμένη κατηγορία ιστορικής έρευνας γνωστή ως «μικροϊστορία». Τα εγχώρια δικαστήρια είχαν λάβει υπόψιν τους αυτή την πτυχή κατά την αξιολόγηση του βιβλίου. Όσον αφορά τις δύο ομάδες σχόλιων, το Δικαστήριο έκρινε ότι η πρώτη ομάδα δεν δικαιολογούνταν βάση του δημοσίου συμφέροντος, ενώ η δεύτερη ομάδα δεν προσέθετε κάτι στην ανασυγκρότηση των γεγονότων γύρω από το συμβάν «strage di Rovetta».

Μη παραβίαση του τεκμηρίου αθωότητας (άρθρο 6 § 2 της ΕΣΔΑ), ούτε της ελευθερία της έκφρασης (άρθρο 10 της ΕΣΔΑ).

https://www.echrcaselaw.com/apofaseis-edda/astiki-efthini-suggrafea-vivliou-gia-sikofantika-sxolia-mi-paraviasi-tou-tekmiriou-athootitas-oute-tis-eleftherias-tis-ekfrasis/

Total
0
Shares
Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *