Πηγή: echrcaselaw.com
Ελευθερία έκφρασης και κριτική στο ισλάμ. Καταδίκη των προσφευγόντων για υποκίνηση θρησκευτικού μίσους και εχθρότητας λόγω των σχολίων τους σχετικά με το Ισλάμ σε ένα άρθρο που δημοσιεύτηκε το 2006.
Το Δικαστήριο διαπίστωσε ειδικότερα ότι τα εθνικά δικαστήρια δεν δικαιολόγησαν γιατί η καταδίκη των προσφευγόντων ήταν απαραίτητη, δεδομένου ότι το άρθρο απλώς συνέκρινε τις δυτικές με τις ανατολικές αξίες, και συνέβαλε σε μια συζήτηση σχετικά με ένα ζήτημα δημόσιου ενδιαφέροντος, δηλαδή το ρόλο της θρησκείας στην κοινωνία.
Πράγματι, τα δικαστήρια είχαν απλώς εγκρίνει μια έκθεση, σύμφωνα με την οποία οι ίδιοι είχαν προβεί σε σχόλια που ανέρχονταν σε υποκίνηση θρησκευτικού μίσους και εχθρότητας, χωρίς να ληφθεί υπόψιν το ευρύτερο πλαίσιο των σχόλιων αυτών. Επίσης, δεν προσπάθησαν να εξισορροπήσουν το δικαίωμα των προσφευγόντων να μεταδώσουν στο κοινό τις απόψεις τους σχετικά με τη θρησκεία και του δικαιώματος των θρησκευόμενων για σεβασμό των θρησκευτικών τους πεποιθήσεων. Παραβίαση της ελευθερίας της έκφρασης.
Βλ. το πλήρες κείμενο εδώ