Πηγή: http://www.echrcaselaw.com
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Μη εύλογη διάρκεια των διαδικασιών για αποζημίωση που αφορά θάνατο. Παραβίαση διαδικαστικού σκέλους του δικαιώματος στη ζωή. Απόφαση Ολομέλειας. Ο γιος της προσφεύγουσας, που είχε εισαχθεί εκούσια στο ψυχιατρείο έφυγε από αυτό κρυφά και αυτοκτόνησε πηδώντας πάνω σε ένα τρένο. Η προσφεύγουσα μητέρα του άσκησε αγωγή αποζημίωσης μετά το θάνατό του. Το ΕΔΔΑ έκρινε με 15 ψήφους έναντι δύο ότι δεν υπήρξε παραβίαση του ουσιαστικού σκέλους του άρθρου 2 σχετικά με τα μέτρα προστασίας της ζωής ενός ατόμου υπό εθελοντική ψυχιατρική νοσηλεία που διέπραξε αυτοκτονία και ομόφωνα , ότι υπήρξε παραβίαση του διαδικαστικού σκέλους του άρθρου 2 της ΕΣΔΑ λόγω της διάρκειας των επακόλουθων εγχώριων διαδικασιών αποζημίωσης. Το ΕΔΔΑ έκρινε ότι το ρυθμιστικό πλαίσιο για τη φροντίδα του γιου της προσφεύγουσας ήταν σύμφωνο με τις απαιτήσεις της σύμβασης για την προστασία των ασθενών σύμφωνα με το άρθρο 2. Εξελίσσοντας τη νομολογία του, έκρινε ότι τα κράτη πρέπει να λάβουν εύλογα μέτρα για την προστασία των ψυχικά ασθενών, που έχουν εισέλθει εκούσια σε ψυχιατρείο, με τον ίδιο ακριβώς τρόπο με όσους έχουν ακουσίως εισαχθεί. Στην περίπτωση αυτή, οι αρχές είχαν παράσχει επαρκείς εγγυήσεις δεδομένης της έλλειψης σαφούς και επικείμενου κινδύνου αυτοκτονίας. Ωστόσο, η κυβέρνηση δεν κατόρθωσε να παράσχει πειστικούς λόγους για τη διάρκεια της εγχώριας διαδικασία αποζημίωσης, η οποία διήρκησε περισσότερο από 11 χρόνια, και κατά συνέπεια υπήρξε παραβίαση της διαδικαστικής πτυχής του άρθρου 2 της ΕΣΔΑ.
βλ. το πλήρες κείμενο εδώ