Πηγή: echrcaselaw.com
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Μη εξέταση αιτημάτων διεθνούς προστασίας και ΕΣΔΑ.
Επανειλημμένη άρνηση Πολωνών συνοριοφυλάκων στα σύνορα με τη Λευκορωσία να δεχτούν τους προσφεύγοντες, οι οποίοι είχαν έρθει από την Τσετσενία και ζητούσαν διεθνή προστασία.
Το Δικαστήριο διαπίστωσε ότι οι προσφεύγοντες είχαν επανειλημμένα φτάσει στα σύνορα μεταξύ Πολωνίας και Λευκορωσίας και ζήτησαν διεθνή προστασία.
Αντ’ αυτού, οι συνοριοφύλακες τους προωθούσαν συστηματικά στη Λευκορωσία, χωρίς την κατάλληλη εξέταση των αιτημάτων τους. Επιπλέον, η Κυβέρνηση είχε αγνοήσει τα προσωρινά μέτρα που εξέδωσε το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για να αποτρέψει την απομάκρυνση των προσφευγόντων, οι οποίοι είχαν υποστηρίξει ότι βρίσκονταν σε πραγματικό κίνδυνο αλυσιδωτής επαναπροώθησης και μεταχείρισης που αντιβαίνει στη Σύμβαση.
Η Πολωνία είχε επιδείξει μια συνεπή πρακτική επιστροφής ανθρώπων στη Λευκορωσία σε τέτοιες περιπτώσεις, μια πολιτική που ισοδυναμούσε με συλλογική απέλαση. Δεδομένης της άρνησης των αρχών να εφαρμόσουν τα προσωρινά μέτρα του Δικαστηρίου, η Πολωνία δεν είχε επίσης εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της βάσει της Σύμβασης.
Το ΕΔΔΑ διαπίστωσε: Παραβίαση του άρθρου 3 (απαγόρευση απάνθρωπης ή εξευτελιστικής μεταχείρισης) της ΕΣΔΑ. Παραβίαση του άρθρου 4 του 4ου Πρωτοκόλλου (απαγόρευση συλλογικής απέλασης αλλοδαπών) της ΕΣΔΑ. Παραβίαση του άρθρου 13 (δικαίωμα αποτελεσματικής προσφυγής), σε συνδυασμό με το άρθρο 3 και άρθρο 4 του 4ου Πρωτοκόλλου. Επίσης, το Στρασβούργο έκρινε ομόφωνα ότι η Πολωνία δε συμμορφώθηκε με τις υποχρεώσεις που υπέχει από το άρθρο 34 (δικαίωμα σε ατομική αναφορά) της ΕΣΔΑ.
Βλ. το πλήρες κείμενο