ΑΠΟΦΑΣΗ
Melgarejo Martinez de Abellanosa κατά Ισπανίας της 14.12.2021 (αρ. προσφ. 11200/19)
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Αιτιολογία δικαστικών αποφάσεων. Αντιφατική νομολογία σε ίδιο ζήτημα. Δίκαιη δίκη.
O προσφεύγων άσκησε προσφυγή για διπλή παραβίαση της δίκαιης δίκης λόγω έλλειψης αιτιολογίας της απόφασης και αντιφατικής νομολογίας. Μέρος της ακίνητης περιουσίας του προσφεύγοντα κατασχέθηκε λόγω ληξιπρόθεσμης οφειλής στην εφορία στην οποία συμπεριλαμβάνονταν κεφάλαιο και προσαυξήσεις λόγω τόκων ύψους 296.031 ευρώ. Άσκησε προσφυγή στα φορολογικά δικαστήρια και ακυρώθηκε η αρχική οφειλή όχι όμως το ποσό των προσαυξήσεων και των τόκων. Σε αντίστοιχη υπόθεση σε άλλη απόφαση που αφορούσε τους αδελφούς του η δικαστική απόφαση ακύρωσε το συνολικό ποσό της κύριας οφειλής και των προσαυξήσεων και τόκων.
Όσον αφορά τις διαφορετικές αποφάσεις των εγχώριων δικαστηρίων στην διαφορά του ίδιου του προσφεύγοντα και αυτής των αδελφών του, το ΕΔΔΑ έκρινε ότι η πιθανότητα αντιφατικών δικαστικών αποφάσεων είναι εγγενές χαρακτηριστικό οποιουδήποτε δικαστικού συστήματος και δεν θα μπορούσε από μόνο του να θεωρείται ότι παραβιάζει την ΕΣΔΑ. Συνεπώς δεν διαπίστωσε παραβίαση όσον αφορά το σκέλος αυτό.
Αντιθέτως όσον αφορά την έλλειψη αιτιολογίας, το Στρασβούργο επανέλαβε ότι η υποχρέωση αιτιολογίας είναι απαραίτητη στα επιχειρήματα που είναι σημαντικά για την έκβαση της υπόθεσης.
Έκρινε ότι ή έλλειψη αιτιολογίας σχετικά με τον ισχυρισμό του προσφεύγοντα για τον παρακολουθηματικό χαρακτήρα των προσαυξήσεων και των τόκων, σε σχέση με την κύρια οφειλή που ακυρώθηκε, που ήταν ένα καθοριστικό επιχείρημα για την έκβαση της δίκης, παραβίασε τη δίκαιη δίκη.
Το ΕΔΔΑ δεν επιδίκασε αποζημίωση ή ηθική βλάβη γιατί δεν υποβλήθηκε σχετικό αίτημα, ωστόσο η διαπίστωση της παραβίασης, υποχρεώνει το καθ’ ού κράτος σε νέα δίκη με επανάληψη της διαδικασίας.