Διοικητικό Εφετείο Αθηνών, Αριθμός Απόφασης: 2763/2024 (Τμήμα 5ο Τριμελές)
Πρόεδρος: Χριστίνα Μπέκου, Πρόεδρος Εφετών Δ.Δ.
Εισηγήτρια: Ειρήνη Παπουρτζή, Εφέτης Δ.Δ.
________________________________________
Έφεση κατά απόφασης του Τριμελούς Διοικητικού Πρωτοδικείου Αθηνών, που απέρριψε αγωγή του ήδη εκκαλούντος, με την οποία ζητούσε να αναγνωριστεί, κατ’ άρθρο 105 ΕισΝΑΚ και 932 Α.Κ., η υποχρέωση του ήδη εφεσίβλητου Ελληνικού Δημοσίου να του καταβάλει αποζημίωση για την περιουσιακή ζημία που υπέστη από διεξαχθείσα σε βάρος του πειθαρχική διαδικασία και χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης που υπέστη από την ίδια αιτία. Διατάξεις ν.2362/1995 (Α’ 247) και ν.4270/2014 (Α’143). Ερμηνεία, βάσει της 1/2012 απόφασης του Α.Ε.Δ., σύμφωνα με την οποία στην διάταξη της παρ. 3 του άρθρου 90 του ν.2362/1995, που θεσπίζει τη διετή παραγραφή, υπάγονται όλες οι αξιώσεις των επί σχέσει δημοσίου ή ιδιωτικού δικαίου υπαλλήλων του Δημοσίου που απορρέουν από την υπαλληλική τους σχέση, έστω και αν βασίζονται σε παρανομία των οργάνων του Δημοσίου ή στις διατάξεις περί αδικαιολογήτου πλουτισμού. Επίσης, η αξίωση για χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης, που υπέστη υπάλληλος του Δημοσίου ή ν.π.δ.δ. από παράνομες πράξεις ή παραλείψεις των οργάνων του, εμπίπτει στην έννοια της χρηματικής αξίωσης που συνδέεται με την υπηρεσιακή κατάσταση του υπαλλήλου, εφόσον η ηθική βλάβη προκαλείται από αδικοπραξία που συνάπτεται με θέμα υπηρεσιακή του μεταχείρισης και, κατά συνέπεια, υπάγεται στη διετή παραγραφή. Περαιτέρω, κατά τις οικείες διατάξεις, η διακοπή της παραγραφής αξίωσης αποζημίωσης κατά του Δημοσίου επέρχεται: α) με άσκηση αίτησης ακύρωσης, κατ’ αρχήν, της διοικητικής πράξης, η παρανομία της οποίας αποτελεί τη βάση της σχετικής αξίωσης, β) όταν το Δικαστήριο, κρίνοντας για διαφορετικό αντικείμενο, επιλύει αρμοδίως ζήτημα που αποτελεί τη βάση ή προϋπόθεση της αξίωσης ή η παρεμπίπτουσα έρευνα του οποίου θα ήταν αναγκαία για να επιλυθεί η διαφορά που αναφέρεται στην αξίωση και γ) με την υποβολή αίτησης στο Ν.Σ.Κ. για την αναγνώριση της απαίτησης. Κρίση ότι στην ένδικη περίπτωση η αξίωση του ήδη εκκαλούντος απορρέουσα από την υπαλληλική του σχέση, καθώς αφορά στην επί της υπαλληλικής σχέσης ερειδόμενη πειθαρχική διαδικασία, υπόκειται στην, κατ’ άρθρο 90 παρ. 3 του ν.2362/1995, διετή παραγραφή. Στην ίδια δε παραγραφή υπόκειται και η αξίωση για τη χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης. Αίτηση του εκκαλούντος προς το Ν.Σ.Κ. δεν συνιστά διακοπτικό της παραγραφής γεγονός, διότι στην αίτηση δεν καθορίζονται τα ελάχιστα αναγκαία στοιχεία ώστε να προκύπτει η συγκεκριμένη απαίτηση, προκειμένου να προβεί το Ν.Σ.Κ. στην εξέταση της βασιμότητας της. Απορρίπτει την έφεση.