Δ.Εφ.Αθηνών 2036/2019 (18ο): clawback – rebate: Nόμιμος ο τρόπος υπολογισμού – Μη αντίθεση στο άρθρο 1 ΠΠΠ ΕΣΔΑ (με μειοψηφία)

Από τα στοιχεία που προσκομίστηκαν σε εκτέλεση προδικαστικής απόφασης, σε συνδυασμό και με τα λοιπά περιλαμβανόμενα στον διοικητικό φάκελο στοιχεία προκύπτει επακριβώς ο βάσει των οικείων διατάξεων τρόπος υπολογισμού των ένδικων ποσών rebate και clawback, αφενός με επεξήγηση του τρόπου εφαρμογής των κλιμακωτών εκπτώσεων rebate ανά κατηγορία και πλήθος εξετάσεων σύμφωνα και με τον συνημμένο αναλυτικό πίνακα υπολογισμού των επί μέρους ποσών εκπτώσεων προσφεύγουσας, αφετέρου με παράθεση της οικείας μαθηματικής συνάρτησης προσδιορισμού του clawback με σχετικό αναλυτικό πίνακα, από τον οποίο προκύπτουν όλα τα μεγέθη της εν λόγω συνάρτησης για τον υπολογισμό (ανά μήνα και στο σύνολο) των οφειλόμενων ποσών clawback της προσφεύγουσας. Ναι μεν ορίζεται στην παράγραφο 1 του άρθρου 100 του ν.4172/13 (όπως ίσχυε κατά το κρίσιμο διάστημα) ότι για την εξεύρεση της πραγματικής δαπάνης αφαιρούνται, μεταξύ άλλων, οι μη αποδεκτές δαπάνες των παρόχων υγείας, πλην όμως η αφαίρεση των δαπανών αυτών προϋποθέτει ότι έχει ήδη ολοκληρωθεί ο σχετικός έλεγχος και ότι έχουν τελικά προκύψει τέτοιες (μη αποδεκτές) δαπάνες και δεν αποκλείει τον υπολογισμό της πραγματικής δαπάνης και τελικώς του clawbackπριν τη διενέργεια του εν λόγω ελέγχου κάτι άλλωστε που ήδη προβλέφθηκε ρητά μετά την τροποποίηση της οικείας διάταξης με τον ν.4447/16. Εξάλλου, σε κάθε περίπτωση, εφόσον μετά την ολοκλήρωση του ελέγχου διαπιστωθούν αποκλίσεις είναι δυνατή η έκδοση νεότερης διορθωτικής πράξης, ενώ άλλωστε διορθωτικές κινήσεις είναι εφικτές και στο πλαίσιο του οριστικού και τελικού συμψηφισμού.

Η επιβολή σε βάρος της προσφεύγουσας, με την προσβαλλόμενη πράξη, των ενδίκων μέτρων, σύμφωνα με τη γνώμη που επικράτησε στο Δικαστήριο, δεν παραβιάζει το άρθρο 1 του Πρώτου Πρόσθετου Πρωτοκόλλου της ΕΣΔΑ. Τούτο, διότι, η σχετική νομοθετική ρύθμιση αποβλέπει, υπό τις συγκεκριμένες συνθήκες, στην εξυπηρέτηση σκοπού επιτακτικού δημόσιου συμφέροντος, συνισταμένου στην προστασία της δημοσιονομικής ισορροπίας και της περιουσίας του Κράτους υπό ευρεία έννοια. Η δε επιβάρυνση της προσφεύγουσας κατά τα επίδικα ποσά….., καίτοι είναι πράγματι σημαντική και (σύμφωνα και με τα προσκομισθέντα στοιχεία) οδηγεί σε περιορισμό των οικείων αμοιβών της, πάντως, κατά την άποψη που επικράτησε στο Δικαστήριο, δεν είναι τέτοιας έκτασης, ώστε να θίγει τον πυρήνα της αξίωσης (πρβλ. ΣτΕ 2839/17 κ.α.) και ως εκ τούτου δεν διαταράσσει την τήρηση της αρχής της δίκαιης ισορροπίας μεταξύ του γενικού συμφέροντος που αφορά το κοινωνικό σύνολο και των αξιώσεων για την προστασία των θεμελιωδών δικαιωμάτων του ατόμου (σχ.ΣτΕ 3564/2015 7μ. κ.α.), ώστε να κριθεί απαγορευμένη από το άρθρο 1 του ΠΠΠ ΕΣΔΑ. Και ισχυρίζεται μεν η προσφεύγουσα ότι η συνεχόμενη επιβολή του μέτρου έχει άμεση επίπτωση στα οικονομικά αποτελέσματα της εταιρείας, όμως, κατά την ως άνω κρατήσασα γνώμη, ανεξαρτήτως αν οι ανωτέρω ισχυρισμοί της είναι ικανοί να θεμελιώσουν αντίθεση του επίμαχου μέτρου προς το άρθρο 1 του ΠΠΠ της ΕΣΔΑ, πάντως από τα προσκομιζόμενα στοιχεία δεν προκύπτει η ύπαρξη άμεσης αιτιώδους σχέσης μεταξύ της επιβάρυνσής της με το επίμαχο ποσό του «μηχανισμού αυτόματης επιστροφής» β’ εξαμήνου έτους 2015 και της ζημιογόνου λειτουργίας της επιχειρήσεώς της, εν όψει και του ύψους του ποσού, στο οποίο, κατά τα προαναφερθέντα, ανέρχεται η εν λόγω επιβάρυνση (πρβλ.ΣτΕ 3164/17, 1684/18 κ.α.) σε σχέση με τα οικονομικά αποτελέσματα της επιχείρησης. Τούτο, ανεξαρτήτως του ότι η προσφεύγουσα πάντως γνώριζε, κατά το κρινόμενο έτος, την επιβολή των πιο πάνω επιβαρύνσεων (έστω και αν αγνοούσε το ακριβές ύψος των επί μέρους ποσών) και παρά ταύτα παρέμεινε συμβεβλημένη με τον Ε.Ο.Π.Υ.Υ., αναλαμβάνοντας τον σχετικό επιχειρηματικό κίνδυνο (πρβλ.ΣτΕ 3164/17 κ.α.). ….. Αν και κατά τη γνώμη της Προέδρου του Δικαστηρίου, η επιβάρυνση της προσφεύγουσας κατά τα επίδικα ποσά (………), ήτοι η συνολική περικοπή των οικείων αμοιβών της κατά ποσοστό 47,31%, ενόψει και της ζημιογόνου λειτουργίας της επιχείρησής της, όπως προκύπτει από τα προσκομιζόμενα οικονομικά στοιχεία και του εν γένει κινδύνου που διατρέχει ως προς τη βιωσιμότητά της, συνιστά υπέρμετρο περιορισμό των χρηματικών της απαιτήσεων, λόγω μη τηρήσεως στη συγκεκριμένη περίπτωση της αρχής της δίκαιης ισορροπίας μεταξύ του γενικού συμφέροντος που αφορά το κοινωνικό σύνολο και των αξιώσεων για την προστασία των θεμελιωδών δικαιωμάτων της (πρβλ.ΣτΕ 3564/15 7μ. κ.α.) και ως εκ τούτου αντίκειται στο άρθρο 1 του ΠΠΠ της ΕΣΔΑ.

Total
0
Shares
Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *