ΔΠρΑθ 11816/2020, 28ο Τμήμα – Επιτροπή Ελέγχου και Εποπτείας Παιγνίων

Επιτροπή Ελέγχου και Εποπτείας Παιγνίων – Σιωπηρή απόρριψη αίτησης για έντοκη επιστροφή ποσού στο πλαίσιο ανάκτησης παράνομης κρατικής ενίσχυσης

Προσφυγή με την οποία ζητείται, κατ’ επίκληση του άρθρου 63 παρ. 2 του Κ.Δ.Δ., η ακύρωση της τεκμαιρόμενης, λόγω παρόδου άπρακτου τριμήνου, σιωπηρής απόρριψης από την Ανεξάρτητη Διοικητική Αρχή με την επωνυμία «Επιτροπή Ελέγχου και Εποπτείας Παιγνίων» (Ε.Ε.Ε.Π.) αίτησης της προσφεύγουσας για καταβολή τόκων επί ποσού που κατέβαλε αχρεωστήτως, στο πλαίσιο ανάκτησης παράνομης κρατικής ενίσχυσης. Η καταβολή αυτή κατέστη αχρεώστητη μετά την έκδοση απόφασης του Γενικού Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Γ.Δ.Ε.Ε.), με την οποία, κατόπιν αποδοχής προσφυγής της Ελληνικής Δημοκρατίας, ακυρώθηκε στο σύνολό της απόφαση ανάκτησης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Ειδικότερα, με την τελευταία είχε κριθεί, κατ’ εφαρμογή των άρθρων 107 παρ. 1 και 108 παρ. 3 της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ότι η προσφεύγουσα, μεταξύ άλλων, υπήρξε αποδέκτης μη συμβατής με το ενωσιακό δίκαιο κρατικής ενίσχυσης και διατάχθηκε η Ελληνική Δημοκρατία να προβεί στην ανάκτηση της ενίσχυσης αυτής εντόκως.

Κατά την υποβολή της από 19.9.2014 αίτησης της προσφεύγουσας για έντοκη επιστροφή του ποσού που κατάβαλε αχρεωστήτως, κατά τα ανωτέρω, η Ε.Ε.Ε.Π. είχε καταστεί, ως εποπτεύουσα αρχή, αρμόδια υπηρεσία ανάκτησης παράνομων κρατικών ενισχύσεων με αποδέκτες καζίνο, κατά την έννοια της παρ. 3 του άρθρου 22 του ν.4002/2011, και, συνακόλουθα, αρμόδια και για την υλοποίηση της απόφασης του Γ.Δ.Ε.Ε., με την οποία ακυρώθηκε η απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής που έκρινε παράνομη την ένδικη κρατική ενίσχυση. Με τα δεδομένα αυτά, εφόσον με την έκδοση της ως άνω ακυρωτικής δικαστικής απόφασης εξέλιπε πλέον η νόμιμη αιτία επιστροφής από την προσφεύγουσα της ενίσχυσης αυτής, η καθ’ ης η προσφυγή Ε.Ε.Ε.Π. νομίμως εξέδωσε απόφαση, με την οποία ανακάλεσε τόσο την «πράξη ανάκτησης» όσο και την οικεία τριπλότυπη περιληπτική κατάσταση βεβαίωσης εσόδου. Εξάλλου, δυνάμει της ως άνω απόφασης της Ε.Ε.Ε.Π. επιστράφηκε στην προσφεύγουσα από την αρμόδια Δ.Ο.Υ., δια συμψηφισμού, το ποσό που αυτή είχε ήδη καταβάλει καθώς και οι τόκοι που υπολογίστηκαν επί του ανακτητέου ποσού, κατ’ εφαρμογή τόσο του Κανονισμού 794/2004/ΕΚ όσο και του Κ.Ε.Δ.Ε., λόγω της υπαγωγής της προσφεύγουσας σε ρυθμίσεις τμηματικής καταβολής μέρους της ταμειακώς βεβαιωθείσας οφειλής της. Ωστόσο, από καμία διάταξη της κείμενης νομοθεσίας που καθορίζει τις αρμοδιότητες της Ε.Ε.Ε.Π. δεν παρέχεται σε αυτήν η εξουσία να προβεί, κατόπιν σχετικής αίτησης επιχείρησης καζίνο, σε έντοκη επιστροφή ποσών που τυχόν καταβλήθηκαν από την τελευταία αχρεωστήτως, στο πλαίσιο ανάκτησης παράνομης κρατικής ενίσχυσης. Μάλιστα, η ίδια ως άνω νομοθεσία δεν επιφυλάσσει, γενικότερα, στην Ε.Ε.Ε.Π. καμία εξουσία διάθεσης δημόσιου χρήματος στο πλαίσιο της εποπτείας που αυτή ασκεί στα καζίνο. Ενόψει τούτων και λαμβανομένου, περαιτέρω, υπόψη ότι ο οικονομικός έλεγχος των καζίνο ανήκει στο κράτος, το οποίο ρυθμίζει κανονιστικά τις φορολογικές και λοιπές υποχρεώσεις αυτών (τιμή εισιτηρίου, δικαιώματα επί του μικτού κέρδους των τυχερών παιχνιδιών κλπ.) και εισπράττει τα αναλογούντα ποσά ως δημόσια έσοδα, είτε μέσω των αρμόδιων Δ.Ο.Υ. είτε μέσω της Ε.Ε.Ε.Π., η οποία ενεργεί στην περίπτωση αυτή διαμεσολαβητικά, για λογαριασμό του Δημοσίου, πρέπει να γίνει δεκτό ότι τυχόν εκ μέρους της Ε.Ε.Ε.Π. ρητή ή σιωπηρή απόρριψη αίτησης επιχείρησης καζίνο για καταβολή τόκων επί ποσού που κατέβαλε, ως παράνομη κρατική ενίσχυση, αχρεωστήτως, δεν έχει εκτελεστό χαρακτήρα και άρα απαραδέκτως προσβάλλεται με προσφυγή (πρβλ. ΣτΕ 3325/2013, 2942/2003 κ.ά.). Επομένως, στην προκείμενη περίπτωση, η σιωπηρή απόρριψη από την Ε.Ε.Ε.Π. της από 19.9.2014 αρχικής αίτησης της προσφεύγουσας ως προς το σκέλος της έντοκης επιστροφής του ήδη καταβληθέντος ποσού ενίσχυσης στερείται εκτελεστότητας. Συνακόλουθα, η προσβαλλόμενη με την κρινόμενη προσφυγή σιωπηρή απόρριψη από την Ε.Ε.Ε.Π. της μεταγενέστερης από 12.10.2015 αίτησης της προσφεύγουσας, με την οποία η τελευταία επεδίωξε κατ’ ουσίαν την ανάκληση της προαναφερόμενης, μη εκτελεστής, σιωπηρής απόρριψης της από 19.9.2014 αίτησής της, κατά το ως άνω σκέλος, στερείται ομοίως εκτελεστότητας (πρβλ. ΣτΕ 1334/2019, σκ. 8 κ.ά.) και, για το λόγο αυτό, που εξετάζεται αυτεπαγγέλτως, η κρινόμενη προσφυγή είναι απορριπτέα, ως απαράδεκτη.\

http://www.adjustice.gr/webcenter/portal/dprotodikeioath/apofaseis?

Total
0
Shares
Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *