Πρόστιμο Ε.ΥΠ.Ε.Α. – Διαπίστωση ότι στοιχειοθετείται διαφορετική παράβαση και όχι η αποδοθείσα – το Δικαστήριο δεν δύναται να μεταβάλει τη νομική βάση της προσβαλλόμενης πράξης και να μεταρρυθμίσει το επίδικο πρόστιμο, ασκώντας για πρώτη φορά, καθ’ υποκατάσταση της Διοίκησης, τη διακριτική της ευχέρεια.
ΔΠΑ 3219/2020, 20ο Τμήμα
10. Επειδή, με την προσβαλλόμενη … πράξη επιβολής προστίμου επιβλήθηκε σε βάρος της προσφεύγουσας εταιρείας πρόστιμο συνολικού ύψους 11.050,54 ευρώ, κατ’ εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 20 του ν. 4255/2014 και της Φ.11321/11115/802/2.6.2014 υπουργικής απόφασης, διότι, κατά τον έλεγχο που διενεργήθηκε από ελεγκτές της Ε.ΥΠ.Ε.Α. Περιφέρειας Αττικής, στις 31.1.2015 και ώρα 20:20, στην επιχείρηση (καφέ-μπαρ) της προσφεύγουσας, διαπιστώθηκε η απασχόληση του ανωτέρω, Α.Β., ως δισκοθέτη, χωρίς να έχει αναγραφεί στον ισχύοντα Πίνακα Προσωπικού. Ωστόσο, όπως προκύπτει από τα στοιχεία του φακέλου, στις 30.1.2015 και ώρα 17:40, ήτοι πριν από τη διενέργεια του επίδικου ελέγχου, η προσφεύγουσα εταιρεία είχε υποβάλει ηλεκτρονικά το … Ενιαίο Έντυπο Αναγγελίας Πρόσληψης (Ε3 Αναγγελία Πρόσληψης και Ε4 Συμπληρωματικός Πίνακας Προσωπικού Νέας Πρόσληψης) για την πρόσληψη του ανωτέρω, Α.Β., ως ντισκ-τζόκεϊ, με σύμβαση εργασίας μερικής απασχόλησης, αορίστου χρόνου και ωράριο κάθε Σάββατο, από 19:00 έως 03:00, αναγράφοντας, όμως, ως ημερομηνία πρόσληψης αυτού την 1η.2.2015 (ημέρα Κυριακή), αντί της 31ης.1.2015 (ημέρα Σάββατο). Εξάλλου, όπως προεκτέθηκε, μετά τον επίδικο έλεγχο και, συγκεκριμένα στις 31.1.2015 και ώρα 20:49, η προσφεύγουσα υπέβαλε ηλεκτρονικά το .. … Ενιαίο Έντυπο Αναγγελίας Πρόσληψης του ανωτέρω Α.Β., με όμοια, με το προαναφερθέν με … Έντυπο, στοιχεία απασχόλησης (ως προς την ειδικότητα, τη μορφή της απασχόλησης, το ωράριο, τη φύση και τη διάρκεια της σύμβασης εργασίας), πλην της ημερομηνίας πρόσληψης αυτού, την οποία τροποποίησε από 1.2.2015 σε 31.1.2015. Με τα δεδομένα αυτά και ενόψει των διατάξεων που παρατέθηκαν στη μείζονα σκέψη της παρούσας (βλ. ιδίως, σκ. 3 έως 5), το Δικαστήριο κρίνει ότι, με βάση τις ανωτέρω διαπιστώσεις του επίδικου ελέγχου, δεν στοιχειοθετούνται οι αποδοθείσες στην προσφεύγουσα παραβάσεις της μη αναγραφής του ανωτέρω απασχολούμενου στον ισχύοντα Πίνακα Προσωπικού και της, εκ του λόγου αυτού, μη τήρησης του Πίνακα Προσωπικού, οι οποίες επισύρουν, κατ’ εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 20 του ν. 4255/2014 και των άρθρων 1 και 2 της Φ.11321/11115/802/2.6.2014 υπουργικής απόφασης, την επιβολή των επίδικων προστίμων, συνολικού ύψους 11.050,54 ευρώ (10.550,54 ευρώ λόγω μη αναγραφής, στον Πίνακα Προσωπικού, εργατοτεχνίτη, ηλικίας άνω των 25 ετών + 500,00 ευρώ λόγω μη τήρησης του Πίνακα Προσωπικού). Διάφορο είναι, δε, το ζήτημα αν συντρέχει κατά νόμο ευθύνη της προσφεύγουσας εταιρείας λόγω μη ορθής τήρησης του “Ειδικού Βιβλίου τροποποίησης ωραρίου εργασίας και υπερωριών”, κατ’ άρθρο 80 του ν. 4144/2013 και μη υποβολής συμπληρωματικού Πίνακα Προσωπικού, ως προς τα στοιχεία τροποποίησης του ωραρίου εργασίας του ανωτέρω απασχολούμενου, κατ’ άρθρο 55 παρ. 1 του ν. 4310/2014 (ΦΕΚ Α΄258/8.12.2014) και άρθρο 4 περ. γ εδ. iv της υπ’ αριθμ. 29502/85/2014 υπουργικής απόφασης (βλ. ανωτέρω σκ. 5 και 6), υπό την έννοια της απασχόλησής του κατά ημέρα εργασίας διαφορετική από την εμφανιζόμενη στον Πίνακα Προσωπικού, χωρίς προηγούμενη γνωστοποίηση της τροποποίησης του χρόνου εργασίας. Ενόψει, όμως, των όσων έγιναν ερμηνευτικώς δεκτά στην 7η σκέψη της παρούσας, το Δικαστήριο δεν δύναται, με βάση τις διαπιστώσεις του επίδικου ελέγχου, να προβεί, επιτρεπτώς, κατ’ άρθρο 79 παρ.1 εδ. β΄ του Κ.Δ.Δ., σε μεταβολή της νομικής βάσης της επίδικης καταλογιστικής πράξης, με την υπαγωγή των ίδιων πραγματικών περιστατικών στις παραβάσεις που προβλέπονται από τις διατάξεις του άρθρου 80 του ν. 4144/2013 και του άρθρου 55 παρ. 1 του ν. 4310/2014. Και τούτο, διότι η εφαρμογή των εν λόγω διατάξεων, οι οποίες, μάλιστα, προϋποθέτουν την προηγούμενη πρόσκληση του παραβάτη προς παροχή εξηγήσεων (άρθρο 24 παρ. 1 του ν. 3991/2011), συνδέεται με τη διαπίστωση και εκτίμηση νέων πραγματικών περιστατικών, διαφορετικών από αυτά που έλαβε υπόψη της η καθής αρχή κατά την έκδοση της ένδικης καταλογιστικής πράξης, γεγονός που θα στερούσε την προσφεύγουσα από το δικαίωμά της να προβάλει επ’ αυτών τις αντιρρήσεις της (πρβλ. ΣτΕ 1186/2015, 2015/2012). Εξάλλου, η διαπίστωση των παραβάσεων των άρθρων 80 παρ. 1 του ν. 4144/2013 και 55 παρ. 1 του ν. 4310/2014, επισύρουν, κατ’ άρθρο 24 του ν. 3996/2011, την επιβολή προστίμου, το ύψος του οποίου δεν ρυθμίζεται αντικειμενικά, αλλά προσδιορίζεται, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 1 της υπ’αριθμ. 2063/Δ1632/2011 υπουργικής απόφασης, εντός ορισμένου εύρους τιμών, κατόπιν συνεκτίμησης των πραγματικών περιστατικών της υπόθεσης και βάσει ειδικότερων κριτηρίων και υποκριτηρίων. Επομένως, και εκ του λόγου αυτού, το Δικαστήριο δεν δύναται να μεταβάλει τη νομική βάση της προσβαλλόμενης πράξης και να μεταρρυθμίσει το επίδικο πρόστιμο, ασκώντας για πρώτη φορά, καθ’ υποκατάσταση της Διοίκησης, τη διακριτική της ευχέρεια (πρβλ. ΣτΕ 1841/2011 επταμ., ΣτΕ 4162-3/2015). Ενόψει όλων των ανωτέρω, – και ανεξαρτήτως αν η διαπιστωθείσα με το με αύξοντα αριθμό 9792/31.1.2015 δελτίο ελέγχου απασχόληση του ανωτέρω, Α.Β., δύναται να στοιχειοθετήσει παράβασης της εργατικής νομοθεσίας, κατά την έννοια του άρθρου 80 του ν. 4144/2013 και του άρθρου 55 του ν. 4310/2014, συνδεόμενη με την προσήκουσα και έγκαιρη γνωστοποίηση της τροποποίησης του χρόνου εργασίας-, εφόσον, πάντως, η προσφεύγουσα είχε αναγράψει, πριν από τον επίδικο έλεγχο, τον ανωτέρω απασχολούμενο στον οικείο Πίνακα Προσωπικού, το Δικαστήριο κρίνει ότι μη νομίμως αποδόθηκαν σε βάρος της, με την προσβαλλόμενη πράξη, οι επίδικες παραβάσεις της μη τήρησης του Πίνακα Προσωπικού και της μη αναγραφής σε αυτόν του ανωτέρω απασχολούμενου και, επομένως, μη νομίμως επιβλήθηκαν σε βάρος της τα επίδικα πρόστιμα, συνολικού ύψους 11.050,54 ευρώ. Για το λόγο αυτό, που βασίμως προβάλλεται από την προσφεύγουσα, η κρινόμενη προσφυγή πρέπει να γίνει δεκτή και να ακυρωθεί η προσβαλλόμενη … πράξη επιβολής προστίμου του υπαλλήλου της Ειδικής Υπηρεσίας Ελέγχου Ασφάλισης (Ε.ΥΠ.Ε.Α.) Περιφέρειας Αττικής, παρέλκει, δε, ως αλυσιτελής η εξέταση των λοιπών λόγων της προσφυγής.