Η προβλεπόμενη από το άρθρο 5 του ν.δ/τος 1050/1942 κράτηση επί του αντιτίμου προμηθευόμενων ειδών υπέρ του ΜΤΠΥ, ως κοινωνικός πόρος που αποβλέπει στην ενίσχυση των εσόδων του, αποτελεί, υπό ευρύτερη έννοια, εισφορά και, συνεπώς, από την αμφισβήτηση των σχετικών πράξεων γεννάται διοικητική διαφορά ουσίας, κοινωνικοασφαλιστικής φύσεως (βλ. ΣτΕ Ολομ. 2368/2007). Παθητικώς νομιμοποιείται η ίδια η αποκεντρωμένη υπηρεσία του ΜΤΠΥ και όχι ο ΕΟΠΥΥ, που απλώς μεσολαβεί κατά την είσπραξη του εν λόγω κοινωνικού πόρου. Από την αμφισβήτηση του παρακρατούμενου τέλους χαρτοσήμου, γεννάται φορολογική διαφορά. Ζήτημα ερμηνείας του δικογράφου ως προς τις προσβαλλόμενες πράξεις, δεδομένης της φύσης των ΧΕΠ ως πράξεων εκτελέσεως. Κηρύσσει άκυρη τη συζήτηση προς κλήτευση των παθητικώς νομιμοποιούμενων διαδίκων.
http://www.adjustice.gr/webcenter/portal/dprotodikeioath/apofaseis?