Παροχή εγγύησης, κατ’ άρθρο 11 παρ. 4 του ν. 2322/1995, από το Ελληνικό Δημόσιο για δάνεια που χορηγούνται από πιστωτικά ιδρύματα σε κτηνο-πτηνοτροφικές εκμεταλλεύσεις.
Με την κατ’ εφαρμογή των διατάξεων του ν. 2322/1995 παροχή της εγγύησης του Ελληνικού Δημοσίου για δάνεια που χορηγούνται από πιστωτικά ιδρύματα προς ορισμένες κατηγορίες επιχειρήσεων γεννάται παρεπόμενη ενοχή, η φύση της οποίας καθορίζεται βάσει της κύριας έννομης σχέσης, της σχέσης, δηλαδή, στο πλαίσιο της οποίας γεννήθηκε η κύρια οφειλή, προς εξασφάλιση της οποίας χορηγείται η εγγύηση. Ως εκ τούτου, εφόσον η κύρια έννομη σχέση του δανείου, για το οποίο ζητήθηκε από τη δανειοδοτηθείσα, στην προκείμενη περίπτωση, επιχείρηση η παροχή της εγγύησης του Δημοσίου, διέπεται καθ’ ολοκληρίαν από το ιδιωτικό δίκαιο, η υπό κρίση διαφορά που γεννήθηκε με την άρνηση του καθ’ ου Δημοσίου, για κατάπτωση της παρασχεθείσας από το ίδιο εγγύησης, συνιστά, ενόψει του παρεπομένου χαρακτήρα της σύμβασης εγγύησης, ιδιωτική διαφορά, η επίλυση της οποίας ανήκει στα πολιτικά δικαστήρια κατ’ άρθρο 94 παρ. 2 του Συντάγματος. Απορρίπτει την προσφυγή λόγω έλλειψης δικαιοδοσίας.
http://www.adjustice.gr/webcenter/portal/dprotodikeioath/apofaseis?