ΔιοικΠρΘεσ/νικης 5573/2020, ΙΕ’ Τμήμα Μονομελές –

Δικονομικό δίκαιο. H παρ. 4 του άρθρου 277 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας, όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 25 παρ. 9 του ν. 4509/2017 (ΦΕΚ Α’ 201) και ορίζει ότι «Κατά την κατάθεση του εισαγωγικού δικογράφου των ενδίκων βοηθημάτων και μέσων της παραγράφου 3 καταβάλλεται από τον υπόχρεο το 1/3 του κατά την προηγούμενη παράγραφο παραβόλου, έως δε την πρώτη συζήτηση της υπόθεσης τα υπόλοιπα 2/3 αυτού, εφαρμοζομένης της διάταξης του άρθρου 139Α[…]» έχει την έννοια ότι στις φορολογικές και τελωνειακές εν γένει διαφορές ο διάδικος, επί ποινή απαραδέκτου του ένδικου βοηθήματος ή μέσου του, οφείλει να καταβάλλει κατά την κατάθεση του ένδικου βοηθήματος ή μέσου το 1/3 του απαιτούμενου αναλογικού παραβόλου. Εξάλλου, συμπλήρωση του ελλείποντος παραβόλου κατόπιν σχετικής ενημέρωσης του διαδίκου, κατά τη διαδικασία που περιγράφεται στο άρθρο 139Α , στο οποίο παραπέμπει η διάταξη της παρ. 4 του άρθρου 277, μετά την αντικατάστασή της με το άρθρο 25 παρ. 9 του ν. 4509/2017, νοείται μόνο για τα 2/3 του αναλογικού παραβόλου, που καταβάλλονται έως τη συζήτηση.-Αναβάλλει

Αριθμός Απόφασης : 5573/2020
 
ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
 
ΙΕ’ ΤΜΗΜΑ
 
MONOΜΕΛΕΣ
 
ΜΕΤΑΒΑΤΙΚΗ ΕΔΡΑ ΚΑΤΕΡΙΝΗΣ
 
       Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριο του Πρωτοδικείου Κατερίνης, στις 18 Νοεμβρίου 2019, με δικαστή τη Μαρία Ζιάκα, Πρωτοδίκη Διοικητικών Δικαστηρίων και γραμματέα τη δικαστική υπάλληλο Σουλτάνα Λουλούδη, δικαστική υπάλληλο,
 
 για να δικάσει την προσφυγή με αριθμό και ημερομηνία κατάθεσης […],
 
 1) της υπό εκκαθάριση ομόρρυθμης εταιρίας με την επωνυμία […], που εδρεύει στην […], όπως εκπροσωπείται και 2) του […], ατομικά και ως πρώην ομόρρυθμου μέλους και διαχειριστή της ως άνω Ο.Ε. και, ακολούθως, εκκαθαριστή αυτής, οι οποίοι παραστάθηκαν η πρώτη προσφεύγουσα Ο.Ε. δια και ο δεύτερος προσφεύγων μετά της πληρεξούσιας δικηγόρου Βασιλείας Παπαδοπούλου
 
 κατά του Ελληνικού Δημοσίου, που εκπροσωπείται από την Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων (Α.Α.Δ.Ε.) και εν προκειμένω από τον Προϊστάμενο της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων (Α.Α.Δ.Ε.), ο οποίος δεν παραστάθηκε.
 
Κατά τη συζήτηση οι διάδικοι, που παραστάθηκαν στο ακροατήριο ανέπτυξαν τους ισχυρισμούς τους και ζήτησαν όσα αναφέρονται στα πρακτικά.
 
Αφού μελέτησε τη δικογραφία
 
Σκέφθηκε κατά το νόμο
 
Η κρίση του είναι η εξής:
 
 1. Επειδή, με την κρινόμενη προσφυγή, ζητείται να ακυρωθούν, α) η …/7.10.2016 πράξη επιβολής προστίμου του άρθρου 54 του ν.4174/2013, φορολογικού έτους 2016, του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. Κατερίνης, με την οποία επιβλήθηκε σε βάρος της πρώτης προσφεύγουσας διαφορά πρόστιμο 250€ για παράβαση των διατάξεων του άρθρου 14 παρ.2 του Κ.Φ.Δ., β) η από 28.9.2016 έκθεση ελέγχου επιβολής προστίμου της ίδιας Δ.Ο.Υ. και γ) καθ΄ ερμηνεία του δικογράφου, η …/13.3.2017 απόφαση του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων, με την οποία απορρίφθηκε η 77231/11.11.2016 ενδικοφανής προσφυγή των προσφευγόντων κατά της ως άνω πράξης επιβολής προστίμου. Προς συμπλήρωση δε της κρινόμενης προσφυγής κατατέθηκε το με αριθμό καταχώρισης 395/31.10.2019 δικόγραφο των προσθέτων λόγων, το οποίο επιδόθηκε στο καθού στις 31.10.2019, όπως προκύπτει από την 10860Δ΄ έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή του Εφετείου Θεσσαλονίκης Δημητρίου Γκοτζιά και από την 8632Β/31.10.2019 έκθεση επίδοσης της Δικαστικής Επιμελήτριας του Εφετείου Αθηνών Δήμητρας Καράμπελα και, συνεπώς, παραδεκτώς συμπληρώνουν την υπό κρίση προσφυγή. Εξάλλου, το Δικαστήριο νομίμως προχώρησε στη συζήτηση της υπόθεσης, παρά την απουσία του καθού η προσφυγή, το οποίο κλητεύθηκε νομότυπα και εμπρόθεσμα να παραστεί σε αυτή (σχ. το από 10.7.2019 αποδεικτικό επίδοσης κλήσης του επιμελητή των δικαστηρίων Σωκράτη Παντελίδη)
 
 2. Επειδή, η πρώτη προσφεύγουσα ομόρρυθμη εταιρία συστάθηκε με το από 21.8.2003 ιδιωτικό συμφωνητικό (αριθμός κατάθεσης στο Πρωτοδικείο […]), με την επωνυμία […] κατόπιν δε των από 19.1.2004, 3.2.2004 και 1.10.2005 τροποιητικών πράξεων η επωνυμία της άλλαξε σε […] και ομόρρυθμοι εταίροι της, κατά την ένδικη χρήση 2008, ήταν […], κατά ποσοστό συμμετοχής 33,33% έκαστος. Με το από 31.8.2012 ιδιωτικό συμφωνητικό οι εν λόγω εταίροι αποφάσισαν τη λύση της εταιρίας αυτής και την εκκαθάρισή της, με εκκαθαριστές όλους τους ως άνω εταίρους, σύμφωνα με την παράγραφο 14 του συμφωνητικού σύστασης της εταιρίας. Περαιτέρω, στις 22.3.2019, ήτοι μετά την άσκηση της προσφυγής απεβίωσε ο δεύτερος προσφεύγων, […], με μοναδικό κληρονόμο, όσον αφορά τη μερίδα του στην εν λόγω εταιρία, […] (βλ. σχετικά την … ληξιαρχική πράξη, πιστοποιητικό πλησιεστέρων και εκθέσεις αποποίησης), ο οποίος μαζί με τον έτερο πλέον εκκαθαριστή, δεύτερο προσφεύγοντα, […], νομιμοποιήσαν, με τα από 4.12.2019 ιδιωτικά έγγραφα, με θεωρημένο το γνήσιο της υπογραφής τους από δημόσια αρχή, την υπογράφουσα το δικόγραφο δικηγόρο.
 
      3. Επειδή, περαιτέρω, στον Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας (ΚΔΔ, ν.2717/1999, Α΄97) ορίζονται τα εξής: Στο άρθρο 127 παρ.3, όπως η παρ.3 προστέθηκε με το άρθρο 24 παρ.1 του ν. 4446/2016 (Α’ 240/22.12.2016), ότι: «3. Ο πρόεδρος του συμβουλίου διεύθυνσης ή ο δικαστής που διευθύνει το δικαστήριο ή ο πρόεδρος του τμήματος, αμέσως μετά την κατάθεση του ενδίκου βοηθήματος ή μέσου, με πράξη του επ’ αυτού, ορίζει εισηγητή τόσο για τις υποθέσεις τριμελούς όσο και μονομελούς σύνθεσης και δίνει εντολή να ανακοινωθεί η δικογραφία σε αυτόν. Ο πρόεδρος του συμβουλίου διεύθυνσης ή ο δικαστής που διευθύνει το δικαστήριο ή ο πρόεδρος του τμήματος μπορεί οποτεδήποτε, ακόμη και προφορικώς, να αντικαταστήσει τον εισηγητή σε περίπτωση κωλύματος. Εισηγητής δεν ορίζεται για το ένδικο βοήθημα της αγωγής ή για ένδικο μέσο κατά απόφασης που εκδίδεται επί αγωγής. Σε περίπτωση σώρευσης περισσότερων ενδίκων βοηθημάτων ή μέσων κατά το άρθρο 124, εισηγητής ορίζεται, εφόσον τούτο απαιτείται, για ένα από τα ένδικα βοηθήματα ή μέσα που σωρεύονται στο ίδιο δικόγραφο». Και στο άρθρο 128Α, υπό τον τίτλο «Καθήκοντα εισηγητή», όπως το άρθρο αυτό προστέθηκε με το άρθρο 24 παρ.2 του ν. 4446/2016, ότι: «4. Όταν ανακύπτουν ζητήματα που ερευνώνται αυτεπαγγέλτως, ο εισηγητής συντάσσει συνοπτική έκθεση, η οποία αναφέρεται αποκλειστικά στα ζητήματα αυτά. Στην περίπτωση αυτή, η έκθεση επισυνάπτεται στο φάκελο το αργότερο τρεις (3) ημέρες πριν από τη συζήτηση, προκειμένου να λάβουν γνώση οι διάδικοι. Σε περίπτωση εκπρόθεσμης κατάθεσης της έκθεσης από τον εισηγητή, ο διάδικος δύναται να ζητήσει αναβολή της εκδίκασης της υπόθεσης».
 
     4. Επειδή, στο άρθρο 277 του ίδιου ως άνω Κώδικα, όπως ίσχυε κατά τον κρίσιμο εν προκειμένω χρόνο, ορίζεται ότι: «1. Για το παραδεκτό των ενδίκων βοηθημάτων και μέσων πρέπει, ως την πρώτη συζήτηση της υπόθεσης, να προσκομισθεί το προβλεπόμενο από τις κείμενες διατάξεις αποδεικτικό καταβολής παραβόλου. Αν δεν προσκομισθεί το αποδεικτικό αυτό ως την πρώτη συζήτηση της υπόθεσης, εφαρμόζονται τα προβλεπόμενα στο άρθρο 139Α (όπως η παρ. 1 ισχύει μετά την αντικατάστασή της με το άρθρο 22 παρ. 7 του ν. 3226/2004, Α΄ 24). 2. Το παράβολο ορίζεται: α) για … την προσφυγή … σε εκατό ευρώ, β) … 3. «Κατ` εξαίρεση, στις χρηματικού περιεχομένου φορολογικές και τελωνειακές εν γένει διαφορές, το παράβολο για την προσφυγή, την έφεση και την αντέφεση ορίζεται σε ποσοστό ίσο προς το ένα τοις εκατό (1%) του αντικειμένου της διαφοράς και μέχρι του ποσού των δεκαπέντε χιλιάδων (15.000) ευρώ. …[το εν λόγω εδάφιο παρ.3 αντικαταστάθηκε από 23.1.2017, ως άνω, δυνάμει των άρθρων 37 και 45 Ν.4446/2016,ΦΕΚ Α 240]. Ως αντικείμενο της διαφοράς θεωρείται η διαφορά του κύριου φόρου, δασμού, τέλους, εισφοράς ή προστίμου και, επί προσβολής πλειόνων συναφών πράξεων με κοινή προσφυγή, το άθροισμα του αντικειμένου αυτών [το τρίτο εδάφιο της παρ. 3 αντικαταστάθηκε ως άνω με το άρθρο 29 του ίδιου ως άνω νόμου]»… 4. Τα ένδικα βοηθήματα και μέσα της παραγράφου 3 απορρίπτονται ως απαράδεκτα, εάν κατά την κατάθεση του εισαγωγικού δικογράφου της δίκης δεν καταβληθεί, από τον υπόχρεο, το 1/3 του κατά την προηγούμενη παράγραφο παραβόλου, έως δε την πρώτη συζήτηση της υπόθεσης τα υπόλοιπα 2/3 αυτού. Το παράβολο υπολογίζεται από την αρμόδια φορολογική αρχή, η οποία προς τούτο χορηγεί ατελώς ειδικό σημείωμα στον υπόχρεο, ύστερα από αίτησή του … [όπως οι παρ. 3 και 4 αντικαταστάθηκαν από το άρθρο 45 παρ. 1 του ν. 3900/2010, το δε ως άνω τελευταίο εδάφιο της παρ. 3 προστέθηκε με το άρθρο 65 παρ. 4 του ν. 3994/2011 (Α΄ 165/25.7.2011)]». Περαιτέρω, η παρ. 4 του εν λόγω άρθρου τροποποιήθηκε με το άρθρο 25 παρ. 9 του ν. 4509/2017 (Α’ 201), το οποίο εφαρμόζεται και στις εκκρεμείς δίκες, βλ. παρ. 10 αυτού] ως εξής: “Κατά την κατάθεση του εισαγωγικού δικογράφου των ενδίκων βοηθημάτων και μέσων της παραγράφου 3 καταβάλλεται από τον υπόχρεο το 1/3 του κατά την προηγούμενη παράγραφο παραβόλου, έως δε την πρώτη συζήτηση της υπόθεσης τα υπόλοιπα 2/3 αυτού, εφαρμοζομένης της διάταξης του άρθρου 139Α. …». Τέλος, στο άρθρο 139Α του ίδιου Κώδικα, το οποίο προστέθηκε με το άρθρο 22 παρ. 5 του ν. 3226/2004 και αντικαταστάθηκε από το άρθρο 25 παρ. 6 του ν. 4509/2017 (η οποία παράγραφος 6, κατά την παράγραφο 10 του ίδιου άρθρου 25, εφαρμόζεται και στις εκκρεμείς δίκες), ορίζεται ότι: «Αν υπάρχουν τυπικές παραλείψεις, ο Πρόεδρος του πολυμελούς δικαστηρίου ή ο εισηγητής ή ο Δικαστής του μονομελούς δικαστηρίου καλεί, και μετά τη συζήτηση, τον πληρεξούσιο δικηγόρο ή τον υπογράφοντα το δικόγραφο δικηγόρο, στους οποίους έχει χορηγηθεί σχετική πληρεξουσιότητα, σε κάθε περίπτωση, είτε αυτοί έχουν παρασταθεί αυτοπροσώπως ή με δήλωση είτε δεν έχουν παρασταθεί, ή τον διάδικο, στην περίπτωση που ο τελευταίος παρίσταται αυτοπροσώπως, να τις συμπληρώσουν ή να τις καλύψουν, τάσσοντας εύλογη κατά την κρίση του προθεσμία. …».   
 
      5. Επειδή, κατά την έννοια των ανωτέρω διατάξεων, είναι πρόδηλο ότι ως 
προς τις φορολογικές και τελωνειακές εν γένει διαφορές,που αποτελούν σημαντική κατηγορία διοικητικών διαφορών ουσίας, τόσο σε απόλυτους αριθμούς, όσο και ως ποσοστό επί του συνόλου των υποθέσεων ενώπιον των διοικητικών δικαστηρίων, αλλά, συγχρόνως, και κατηγορία υποθέσεων ιδιαίτερης σημασίας για την οικονομική και κοινωνική ζωή της χώρας και των πολιτών της (βλ. ΣτΕ 3832/2014, 761/2014), ο διάδικος, επί ποινή απαραδέκτου του ένδικου βοηθήματος ή μέσου του, οφείλει, κατ’ άρθρο 277 παρ. 4 του ΚΔΔ, να τηρήσει τις προβλεπόμενες υποχρεώσεις του περί καταβολής πλήρους παραβόλου (1/3 κατά την κατάθεση του εισαγωγικού δικογράφου, 2/3 έως την πρώτη συζήτηση της υπόθεσης). Εξάλλου, συμπλήρωση του ελλείποντος παραβόλου κατόπιν σχετικής ενημέρωσης του διαδίκου, κατά τη διαδικασία που περιγράφεται στο άρθρο 139Α , στο οποίο παραπέμπει η διάταξη της παρ. 4 του άρθρου 277, μετά την αντικατάστασή της με το άρθρο 25 παρ. 9 του ν. 4509/2017, νοείται μόνο για τα 2/3 του αναλογικού παραβόλου, που καταβάλλονται έως τη συζήτηση (βλ. ΔΕΠειρ.930-1/2018). Αντίθετη εκδοχή θα είχε ως αποτέλεσμα να παραμένει κενό γράμμα η πρόβλεψη της υποχρέωσης καταβολής του 1/3 του αναλογικού παραβόλου στις χρηματικού αντικειμένου φορολογικές και τελωνειακές διαφορές με την κατάθεση του ενδίκου βοηθήματος. Συνεπώς και μετά την εφαρμογή των νέων διατάξεων ο διάδικος εξακολουθεί να οφείλει να καταβάλει το 1/3 του παραβόλου το αργότερο έως την κατάθεση του εισαγωγικού δικογράφου. Σε περίπτωση δε που δεν τηρήσει την υποχρέωσή του αυτή δεν τυγχάνει εφαρμογής η διάταξη της παρ. 1 του άρθρου 139Α και το ένδικο βοήθημα απορρίπτεται ως απαράδεκτο. Τούτο δε παρά την απαλοιφή της ρητής πρόβλεψης του απαραδέκτου από την παρ. 4 του άρθρου 277, η οποία προδήλως οφείλεται στη βούληση του δικονομικού νομοθέτη να καταστήσει δυνατή τη συμπλήρωση των 2/3 του οφειλόμενου παραβόλου και μετά τη συζήτηση, ενώ κατά τα λοιπά να συνεχίσει να ισχύει η εμπρόθεσμη καταβολή του 1/3 του αναλογικού παραβόλου ως όρος του παραδεκτού, όπως ακριβώς προβλέπεται στην παρ. 1 του ίδιου άρθρου (βλ. και ΣτΕ 1114, 1693/2016, 210/2015 σε Συμβούλιο).
 
 
     6. Επειδή, περαιτέρω, σύμφωνα με το άρθρο 63 του Κώδικα Διοικητικής 
Δικονομίας (ν. 2717/1999, Α΄ 97, ΚΔΔ)
«1.Με την επιφύλαξη όσων ορίζονται σε ειδικές διατάξεις του Κώδικα,οι εκτελεστές ατομικές διοικητικές πράξεις ή παραλείψεις,από τις οποίες δημιουργούνται κατά νόμο διοικητικές  διαφορές ουσίας, υπόκεινται σε προσφυγή. 2. […] 3. Στις περιπτώσεις που από το νόμο προβλέπεται, κατά της πράξης ή της παράλειψης […] ενδικοφανής  προσφυγή […] το ένδικο βοήθημα της προσφυγής ασκείται παραδεκτώς μόνο κατά της πράξης που εκδίδεται για την ενδικοφανή προσφυγή. […]». 
Κατά την έννοια των παραπάνω διατάξεων,δεν υπόκεινται σε προσφυγή οι μη εκτελεστές πράξεις,στις οποίες περιλαμβάνονται,μεταξύ άλλων,εκείνες με τις οποίες εκδηλώνεται η εμμονή της Διοίκησης στη λύση που έχει ήδη δοθεί επί ορισμένου ζητήματος.Ωστόσο,η πράξη που περιέχει επιβεβαίωση μίας προγενέστερης προσλαμβάνει εκτελεστό χαρακτήρα,εφόσον μεσολάβησε νέα
 έρευνα της υπόθεσης (πρβλ. ΣτΕ 1410/2004), εάν, δηλαδή, η αρμόδια αρχή έλαβε υπόψη (πρβλ. ΣτΕ 2813/2013) στοιχεία που δεν είναι μόνο νέα (πρβλ. ΣτΕ 3643/1986) αλλά, επιπλέον, και ουσιώδη υπό την έννοια ότι με βάση αυτά μπορούσε (η αρμόδια αρχή) να καταλήξει σε κρίση διαφορετική από την προηγούμενη (πρβλ. ΣτΕ 5416/2012, 2098/2012, 2227/2008).
 
 
      7. Επειδή, στην προκειμένη περίπτωση από τα στοιχεία της δικογραφίας, προκύπτουν τα εξής:Με τη με αριθμό…./7.10.2016 πράξη επιβολή προστίμου του άρθρου 54 του ν.4174/2013,του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. Κατερίνης, η 
οποία απεστάλη στην προσφεύγουσα με συστημένη επιστολή στις 13.10.2016, επιβλήθηκε σε βάρος της πρώτης προσφεύγουσας διαφορά πρό-στιμο 250€, με την αιτιολογία ότι δεν ανταποκρίθηκε στο με αριθμό  Πρωτοκόλλου …/23.11.2015 έγγραφο αίτημα του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. Κατερίνης για παροχή αντιγράφων μέρους των στοιχείων δαπανών, χρήσης 2008, καθαρής αξίας 9.014,57€ εντός πέντε εργάσιμων ημερών από την κοινοποίησή του, κατά παράβαση των διατάξεων του άρθρου 14 παρ.2 του ΚΦΔ..Στην ως άνω πράξη αναφέρεται ως αλληλεγγύως υπεύθυνο πρόσωπο, μεταξύ άλλων, ο […]. Η προσφεύγουσα εταιρία και ο […]  άσκησαν από κοινού ενώπιον της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών την υπ’ αριθ. πρωτ. 77231/11.11.2016 ενδικοφανή προσφυγή τους, στην οποία προέβαλαν τους εξής λόγους: α)παράβαση ουσιώδους τύπου της διαδικασίας ελέγχου και β)παράβαση δικαιώματος ακρόασης-παραβίαση ΕΣΔΑ- ελλιπής αιτιολογία και μη νόμιμη υπαγωγή της φερόμενης παράβασης στις ισχύουσες διατάξεις. Με την…/13.3.2017 απόφαση του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης  Διαφορών της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων απορρίφθηκε η εν λόγω προσφυγή ως αβάσιμη. Κατά της απορριπτικής αυτής απόφασης οι προσφεύγοντες άσκησαν την κρινόμενη προσφυγή τους,με την οποία επαναλαμβάνουν όσα προέβαλαν ενώπιον της Δ.Ε.Δ.. Στην πράξη κατάθεσης της υπό κρίση προσφυγής αναφέρεται ότι κατατέθηκε «κοινό παράβολο για τρεις προσφυγές 0,83 euro», εντός δε του φάκελου της προσφυγής περιλαμβάνονται σε φωτοτυπία το με α/α 1667/20.3.2017, σειράς Θ 0240030 διπλότυπο είσπραξης τύπου Α της Δ.Ο.Υ. Κατερίνης Θεσσαλονίκης, ποσού 0,83€, το με α/α 8142/6.11.2019, σειράς Θ 217073, διπλότυπο είσπραξης τύπου Α, της ίδιας Δ.Ο.Υ., ποσού 1,67€ και το 18095/2017 σημείωμα παραβόλου του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. Κατερίνης στο οποίο υπολογίζεται συνολικό παράβολο 2,50€ για την «κατάθεση προσφυγής κατά της απορριπτικής απόφασης του Προϊσταμένου Επίλυσης Διαφορών επί της 77222/2016 ενδικοφανούς προσφυγής». Όπως δε είναι γνωστό στο Δικαστήριο από άλλη ενέργειά του με την 5562/2020 απόφαση του Δικαστηρίου τούτου (Μονομελές, Τμήμα ΙΕ) έγινε δεκτή ως ουσία βάσιμη η ΠΡ1398/2017 προσφυγή της προσφεύγουσας και του […], ατομικά ως πρώην ομόρρυθμου εταίρου και διαχειριστή και νυν εκκαθαριστή της προσφεύγουσας, κατά της 684/13.3.2017 απόφασης του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων, με την οποία απορρίφθηκε η 77222/11.11.2016 ενδικοφανής προσφυγή της εν λόγω ΟΕ και του […] κατά της ίδιας ως άνω με αριθμό …/7.10.2016 πράξης επιβολής προστίμου του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. Κατερίνης. Για την εν λόγω προσφυγή (ΠΡ 1398/2017) προσκομίστηκαν τα ίδια ως άνω διπλότυπα είσπραξης [το με α/α 1667/20.3.2017, σειράς Θ 0240030 (πρωτότυπο) διπλότυπο είσπραξης τύπου Α της Δ.Ο.Υ. Κατερίνης Θεσσαλονίκης, ποσού 0,83€, το με α/α 8142/6.11.2019 (σε φωτοτυπία), σειράς Θ 217073, διπλότυπο είσπραξης τύπου Α, της ίδιας Δ.Ο.Υ., ποσού 1,67€ και το προαναφερθέν 18095/2017 σημείωμα παραβόλου του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. Κατερίνης]. Με την ως άνω δε δικαστική απόφαση ακυρώθηκε η σχετική απόφαση του Προϊσταμένου της ΔΕΔ αλλά και η ενσωματωθείσα σε αυτή πράξη επιβολής προστίμου. 
 
 
      8.Επειδή κατά τα γενόμενα δεκτά στη μείζονα σκέψη,τίθενται εν προκειμένω τα εξής δυο αυτεπαγγέλτως εξεταζόμενα ζητήματα:  α) δεδομένου ότι η υπό κρίση διαφορά είναι αμιγώς φορολογική,για την οποία οφείλεται, σύμφωνα με όσα προπαρατέθηκαν στην 4η σκέψη της παρούσας, αναλογικό παράβολο, το ύψος του οποίου ανέρχεται, κατ’ άρθρο 277 παρ. 3 Κ.Δ.Δ., σε ποσοστό 1% επί του αντικειμένου της διαφοράς, ήτοι στα 2,50 ευρώ (πρόστιμο 250€ Χ 1%), εκ του οποίου το 1/3 (0,83 ευρώ) έπρεπε να καταβληθεί κατά την κατάθεση της προσφυγής και τα υπόλοιπα 2/3 έως την πρώτη συζήτηση της υπόθεσης (άρθρο 277 παρ. 4 του αυτού Κώδικα).Κατά την κατάθεση όμως της υπό κρίση προσφυγής οι προσφεύγοντες δεν κατέβαλαν κανένα ποσό παραβόλου,καθώς τα διπλότυπα είσπραξης που προσκομίσθηκαν σε φωτοτυπίες αφορούν στο σύνολό τους την ΠΡ 1398/2017 προσφυγή,όπως τούτο προκύπτει από σχετικό σημείωμα υπολογισμού παραβόλου του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. Κατερίνης (καθώς αφορούν την απόφαση της ΔΕΔ επί της 77222/2016 ενδικοφανούς προσφυγής). Ως εκ τούτου, εφόσον οι προσφεύγοντες δεν κατέβαλαν το 1/3 του οφειλόμενου παραβόλου με την κατάθεση της κρινόμενης προσφυγής τους, ούτε, εξάλλου, μέχρι την πρώτη συζήτηση της υπόθεσης, στις 18.11.2019, τα υπόλοιπα 2/3 αυτού, και δεδομένου ότι λόγω του παραπάνω  αντικειμένου
 της η προκείμενη υπόθεση εμπίπτει στις φορολογικές διαφορές που έχουν συγκεκριμένο χρηματικό αντικείμενο, όφειλαν οι προσφεύγοντες, κατά τα προαναφερθέντα, να τηρήσουν πλήρως τις σχετικές υποχρεώσεις τους, χωρίς να παρέχεται στο Δικαστήριο, σύμφωνα με όσα έγιναν ερμηνευτικώς δεκτά, στην 4η σκέψη της παρούσας, η δυνατότητα να τους καλέσει, κατ’ άρθρο 139Α του Κ.Δ.Δ.,προκειμένου να προσκομίσουν το ελλείπον ποσό παραβόλου (άρθρο 277 παρ. 4 εδ. α΄ του Κ.Δ.Δ.). Ενόψει των ανωτέρω, τίθεται ζήτημα απαραδέκτου της υπό κρίσης προσφυγής,σύμφωνα με τα οριζόμενα στην παρ. 4 του άρθρου 277 του Κ.Δ.Δ. και β) η προσφεύγουσα Ο.Ε. από κοινού με τον πρώην ομόρρυθμο μέλος της, […], είχε ήδη υποβάλει την 77222/2016 ενδικοφανή προσφυγή κατά της …/2016 πράξης επιβολής προστίμου προβάλλοντας του ίδιους με την 77231/2016 ενδικοφανή προσφυγή λόγους. Η δε 77222/2016 ενδικοφανής απορρίφθηκε, μεν, με την 684/13.3.2017 απόφαση της ΔΕΔ, η ΠΡ 1398/2017 όμως προσφυγή αυτών κατά της εν λόγω απόφασης έγινε δεκτή ως ουσία βάσιμη με την 5562/2020 προαναφερθείσα δικαστική απόφαση. Συνεπώς, η 77231/11.11.2016 ενδικοφανής προσφυγή που άσκησε η προσφεύγουσα ΟΕ από κοινού με τον πρώην ομόρρυθμο μέλος της […], κατά της ίδιας πράξης επιβολής προστίμου και με το ίδιο ακριβώς περιεχόμενο, χωρίς την επίκληση νέων και ουσιωδών στοιχείων – σε σχέση με την 77222/2016 ενδικοφανή προσφυγή- δεν οδήγησε στην έκδοση εκτελεστής διοικητικής πράξης ως προς την προσφεύγουσα ΟΕ, αλλά επιβεβαιωτικής, η οποία δεν προσβάλλεται παραδεκτώς με προσφυγή. Ωστόσο, δεδομένου ότι τα εν λόγω αυτεπαγγέλτως ερευνώμενα ζητήματα δεν τέθηκαν σε έκθεση (εισήγηση) του άρθρου 128Α παρ. 4 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας, πριν τη συζήτηση στο ακροατήριο, το Δικαστήριο κρίνει αναγκαίο να αναβάλλει την εκδίκαση της υπόθεσης κατά τα οριζόμενα ειδικότερα στο διατακτικό, προκειμένου να κατατεθεί έκθεση εισηγητή, κατ’ άρθρο 128Α παρ.4 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας και να δοθεί η δυνατότητα στους διαδίκους να λάβουν θέση επί του εν λόγω ζητήματος (πρβλ. ΣτΕ 3495/2015, πρβλ. και ΣτΕ 2160/2007).
 
      ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ
 
      Αναβάλλει την έκδοση οριστικής απόφασης, προκειμένου να κατατεθεί έκθεση εισηγητή, κατ’ άρθρο 128Α παρ.4 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας.
 
      Ορίζει δικάσιμο για τη νέα συζήτηση της υπόθεσης την 23.11.2020, ημέρα Δευτέρα και ώρα 13.00′, στη μεταβατική έδρα του Διοικητικού Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης στο ακροατήριο του Πρωτοδικείου Κατερίνης (Τμήμα ΙΒ΄- Μονομελές) και διατάσσει την εγγραφή των υποθέσεων στο
σχετικό πινάκιο του ΙΒ΄ Τμήματος του Διοικητικού Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης, στην οποία καλούνται να παραστούν οι διάδικοι με επίδοση σε αυτούς αντιγράφου της παρούσας απόφασης, με τη μνεία ότι η επίδοση επέχει θέση κλήτευσης αυτών.
 
      Η απόφαση δημοσιεύτηκε στη Θεσσαλονίκη στις 31.7.2020, σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριο του Δικαστηρίου, χωρίς την παρουσία των διαδίκων, με τη συμμετοχή της Γραμματέα Σωτηρίας Κεσανίδου, λόγω άδειας της Γραμματέα Σουλτάνας Λουλούδη.
 
 
 Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ      Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

 

http://www.adjustice.gr/webcenter/portal/dprotodikeiothe/apofaseis?

Total
0
Shares
Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *