Αριθμός Απόφασης: Α 475/2025
ΤΟ
ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ
ΠΕΙΡΑΙΑ
ΤΜΗΜΑ
5ο ΤΡΙΜΕΛΕΣ
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του τη 14η Ιουνίου 2024, με την εξής σύνθεση: Αθανάσιος Σκουρλής, Πρόεδρος Πρωτοδικών Δ.Δ., Μαρία Παπουτσάκη, Διαμάντα Καλλιγέρου (Εισηγήτρια), Πρωτοδίκες Δ.Δ. και γραμματέα την Αικατερίνη Περλίδου, δικαστική υπάλληλο,
γ ι α να δικάσει τη με χρονολογία κατάθεσης ……2023 προσφυγή (ΠΡ …… – Εθνικός Αριθμός Υπόθεσης: 2023…..),
τ η ς αλλοδαπής εταιρείας με την επωνυμία “….. …….”, η οποία εδρεύει στο Λουξεμβούργο (……..), ……..
κ α τ ά του Ελληνικού Δημοσίου, που εκπροσωπείται από τον Προϊστάμενο της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων (Α.Α.Δ.Ε.), η οποία εκπροσωπείται νομίμως από το Διοικητή της και δεν παραστάθηκε.
Κατά τη συζήτηση, ο διάδικος που παραστάθηκε ανέπτυξε τους ισχυρισμούς του και ζήτησε όσα αναφέρονται στα πρακτικά.
Μετά τη δημόσια συνεδρίαση, το Δικαστήριο συνήλθε σε διάσκεψη.
Α φ ο ύ μ ε λ έ τ η σ ε τ α σ χ ε τ ι κ ά έ γ γ ρ α φ α
Σ κ έ φ τ η κ ε κ α τ ά τ ο ν ό μ ο
1. Επειδή, με την κρινόμενη προσφυγή, για την άσκηση της οποίας καταβλήθηκε το νόμιμο παράβολο [……..] ζητείται παραδεκτώς η ακύρωση της ….. απόφασης του Προϊσταμένου της Δ.Ε.Δ., η οποία υπογράφεται, κατόπιν εντολής του, από την Προϊσταμένη της Υποδιεύθυνσης Επανεξέτασης της Δ.Ε.Δ.. Με την ως άνω απόφαση απερρίφθη η …… ενδικοφανής προσφυγή της ήδη προσφεύγουσας κατά της τεκμαιρόμενης σιωπηρής απόρριψης της …… αίτησής της, περί, αφενός μεν, εφαρμογής χαμηλότερου φορολογικού συντελεστή 7% επί παρακρατηθέντος φόρου εισοδήματος, απορρέοντος από δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας (royalties), φορολογικών ετών 2017, 2018 και 2019, αφετέρου δε, επιστροφής των ποσών που αχρεωστήτως καταβλήθηκαν, λόγω εφαρμογής υψηλότερου φορολογικού συντελεστή 20%. Εξάλλου, η αόριστη μνεία στο δικόγραφο της υπό κρίση προσφυγής, ως προσβαλλόμενης με αυτήν, και κάθε συναφούς πράξης ή παράλειψης της Διοίκησης, δεν υποχρεώνει το Δικαστήριο, κατά τα ρητώς διαλαμβανόμενα στο άρθρο 68 παρ. 4 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας [(Κ.Δ.Δ.) – Ν. 2717/1999 – Α’ 97], να ερευνήσει και κατά τούτο την υπόθεση (πρβλ. ΟλΣτΕ 1303/2019, 711/2017, ΣτΕ 939/2024, 1402/2023, ΔΕφΘεσ/νίκης 566/2024).
2. Επειδή, το Δικαστήριο χωρεί νομίμως στη συζήτηση, απολειπομένου του καθ’ ου, καθόσον κλητεύθηκε νομοτύπως και εμπροθέσμως, με σύντμηση προθεσμίας δεκαπέντε ημερών (βλ. το ΚΛ ……….. αποδεικτικό επίδοσης του Επιμελητή Δικαστηρίων ………….).
3. Επειδή, η Οδηγία 2003/49/ΕΚ του Συμβουλίου της 3ης Ιουνίου 2003, για την καθιέρωση κοινού συστήματος φορολόγησης των τόκων και των δικαιωμάτων που καταβάλλονται μεταξύ συνδεδεμένων εταιρειών διαφορετικών κρατών μελών (ΕΕ L 157 της 26.06.2003), ορίζει, στο άρθρο 1 ότι: “1. Οι πληρωμές τόκων ή δικαιωμάτων που ανακύπτουν σε ένα κράτος μέλος απαλλάσσονται από ενδεχόμενους φόρους επ’ αυτών στο εν λόγω κράτος (είτε παρακρατούνται είτε εισπράττονται κατόπιν βεβαιώσεως) εφόσον ο δικαιούχος των τόκων ή των δικαιωμάτων είναι εταιρεία άλλου κράτους μέλους ή μόνιμη εγκατάσταση εταιρείας κράτους μέλους ευρισκόμενη σε άλλο κράτος μέλος. […]”, στο άρθρο 2 ότι: “Για τους σκοπούς της παρούσας οδηγίας: α) …· β) με τον όρο «δικαιώματα» νοούνται οι πληρωμές πάσης φύσεως που λαμβάνονται σε αντάλλαγμα της χρήσης ή του δικαιώματος χρήσης δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας επί λογοτεχνικού, καλλιτεχνικού ή επιστημονικού έργου, συμπεριλαμβανομένων των κινηματογραφικών ταινιών και λογισμικού, διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας, εμπορικών σημάτων, σχεδίων ή υποδειγμάτων, σχεδιαγραμμάτων, απόρρητων χημικών τύπων ή μεθόδων κατεργασίας, ή σε αντάλλαγμα πληροφοριών που αφορούν βιομηχανική, εμπορική ή επιστημονική πείρα. Οι πληρωμές για τη χρήση ή για το δικαίωμα χρήσης βιομηχανικού, εμπορικού ή επιστημονικού εξοπλισμού θεωρούνται ως δικαιώματα.” και στο άρθρο 3 ότι: “Για τους σκοπούς της παρούσας οδηγίας: α) με τον όρο «εταιρεία κράτους μέλους» νοείται κάθε εταιρεία: i) η οποία έχει συσταθεί με μια από τις μορφές που αναφέρονται στο παράρτημα, και ii) η οποία, σύμφωνα με τη φορολογική νομοθεσία ενός κράτους μέλους, θεωρείται ότι έχει φορολογική έδρα στο εν λόγω κράτος μέλος και η οποία δεν θεωρείται ότι έχει φορολογική έδρα εκτός Κοινότητας κατά την έννοια ενδεχόμενης σύμβασης για την αποφυγή της διπλής φορολογίας εισοδήματος που έχει συναφθεί με τρίτο κράτος και iii) η οποία υπόκειται σε έναν από τους παρακάτω φόρους, χωρίς να έχει τύχει απαλλαγής από αυτόν, ή σε άλλο φόρο πανομοιότυπο ή εν πολλοίς παρόμοιο με αυτούς, ο οποίος επιβάλλεται μετά την ημερομηνία έναρξης ισχύος της παρούσας οδηγίας, επιπροσθέτως ή σε αντικατάσταση των εν λόγω υφιστάμενων φόρων: … γ) με τον όρο «μόνιμη εγκατάσταση» νοείται μια πάγια επιχειρηματική οντότητα ευρισκόμενη σε κράτος μέλος, μέσω της οποίας διεξάγεται εξ ολοκλήρου ή εν μέρει η επιχειρηματική δραστηριότητα εταιρείας άλλου κράτους μέλους.”. Τέλος, στο Παράρτημα της ανωτέρω Οδηγίας προβλέπεται ότι: “Κατάλογος των εταιρειών που καλύπτονται από το άρθρο 3 στοιχείο α) της οδηγίας … θ) εταιρείες του δικαίου του Λουξεμβούργου με την επωνυμία «société anonyme», «société en commandite par actions», και «société à responsabiliité limitée»· […]”.
4. Επειδή, η έχουσα υπερνομοθετική ισχύ, δυνάμει του άρθρου 28 παρ. 1 του Συντάγματος, από 22.11.1991 συμφωνία μεταξύ της Ελληνικής Δημοκρατίας και του Μεγάλου Δουκάτου του Λουξεμβούργου για την αποφυγή της διπλής φορολογίας σε σχέση με τους φόρους εισοδήματος και κεφαλαίου, η οποία κυρώθηκε με το άρθρο πρώτο του Ν. 2319/1995 (Α’ 127), προβλέπει, στο άρθρο 1 ότι: “Η παρούσα Σύμβαση εφαρμόζεται στα πρόσωπα που είναι κάτοικοι του ενός ή των δύο Συμβαλλόμενων Κρατών.”, στο άρθρο 2 ότι: “1. Η παρούσα Σύμβαση εφαρμόζεται στους φόρους εισοδήματος και κεφαλαίου, που επιβάλλονται για λογαριασμό καθενός από τα Συμβαλλόμενα Κράτη ή των πολιτικών τους υποδιαιρέσεων ή των τοπικών αρχών, ανεξάρτητα από τον τρόπο που επιβάλλονται. 2. Φόροι εισοδήματος και κεφαλαίου θεωρούνται όλοι οι όροι που επιβάλλονται στο συνολικό εισόδημα, στο συνολικό κεφάλαιο ή σε στοιχεία του εισοδήματος ή του κεφαλαίου, συμπεριλαμβανομένων των φόρων που επιβάλλονται στην ωφέλεια που προκύπτει από την εκποίηση κινητής ή ακίνητης περιουσίας, καθώς και των φόρων που επιβάλλονται στην υπεραξία που προκύπτει από την ανατίμηση του κεφαλαίου. 3. Οι υφιστάμενοι φόροι στους οποίους εφαρμόζεται η παρούσα Σύμβαση ειδικότερα είναι: α) Στην περίπτωση της Ελλάδος: (ι) ο φόρος εισοδήματος και κεφαλαίου των φυσικών προσώπων, (ιι) ο φόρος εισοδήματος και κεφαλαίου των νομικών προσώπων, (ιιι) η εισφορά για τις επιχειρήσεις ύδρευσης και αποχέτευσης που υπολογίζεται στο ακαθάριστο εισόδημα από οικοδομές (στο εξής αναφερόμενος ως Ελληνικός φόρος). β) Στην περίπτωση του Μεγάλου Δουκάτου του Λουξεμβούργου: (ι) ο φόρος εισοδήματος των φυσικών προσώπων (l’ impot sur le revenu des personnes physiqyes) (ιι) ο φόρος εταιρείας (l’ impot sur le revenu des collectivites), (ιιι) ο φόρος επί των αμοιβών διευθυντών εταιρειών (l’ impot spesial sur les tantiemes). ιν) ο φόρος κεφαλαίου (l’ impot sur la fortune) (ν) ο δημοτικός όρος επιτηδεύματος (l’ impot commercial commynal) (στο εξής αναφερόμενος ως φόρος Λουξεμβούργου). 4. Η Σύμβαση αυτή εφαρμόζεται επίσης σε οποιουσδήποτε ταυτόσημους ή ουσιωδώς παρόμοιους φόρους που επιβάλλονται μετά την ημερομηνία υπογραφής της παρούσας Σύμβασης επιπρόσθετα ή αντί των υφιστάμενων φόρων. Οι αρμόδιες αρχές των Συμβαλλόμενων Κρατών θα γνωστοποιούν η μία στη άλλη οποιαδήποτε σημαντική μεταβολή που έχει επέλθει στην αντίστοιχη φορολογική νομοθεσία τους.”, στο άρθρο 3 ότι: “1. Για τους σκοπούς της παρούσας Σύμβασης, εκτός αν ορίζει διαφορετικά το κείμενο: α) ο όρος Ελλάδα περιλαμβάνει τα εδάφη της Ελληνικής Δημοκρατίας και το τμήμα της υφαλοκρηπίδας και του υπεδάφους της κάτω από τη Μεσόγειο θάλασσα, επί των οποίων η Ελληνική Δημοκρατία έχει κυριαρχικά δικαιώματα σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, β) ο όρος Λουξεμβούργο. σημαίνει το έδαφος του Μεγάλου Δουκάτου του Λουξεμβούργου, γ) ο όρος “πρόσωπο” περιλαμβάνει ένα φυσικό πρόσωπο, μια εταιρεία και οποιαδήποτε άλλη ένωση προσώπων, δ) ο όρος εταιρεία σημαίνει οποιαδήποτε εταιρική μορφή κεφαλαιουχικού χαρακτήρα ή οποιοδήποτε νομικό πρόσωπο το οποίο έχει την ίδια φορολογική μεταχείριση με μια κεφαλαιουχική εταιρεία, ε) οι όροι επιχείρηση του ενός Συμβαλλόμενου Κράτους και επιχείρηση του άλλου Συμβαλλόμενου Κράτους υποδηλούν αντίστοιχα την επιχείρηση που διεξάγεται από κάτοικο του ενός Συμβαλλόμενου Κράτους και την επιχείρηση που διεξάγεται από κάτοικο του άλλου Συμβαλλόμενου Κράτους, … ξ) ο όρος “αρμόδια αρχή” σημαίνει: (ι) στην Ελληνική Δημοκρατία τον Υπουργό Οικονομικών ή τον εξουσιοδοτημένο αντιπρόσωπο του, (ιι) στο Μεγάλο Δουκάτο του Λουξεμβούργου, τον Υπουργό Οικονομικών ή τον εξουσιοδοτημένο αντιπρόσωπό του. 2. Όσον αφορά την εφαρμογή της Σύμβασης από ένα Συμβαλλόμενο Κράτος κάθε όρο που δεν καθορίζεται σε αυτή θα έχει, εκτός αν την ορίζει διαφορετικά το κείμενο, την έννοια που έχει σύμφωνα με τη νομοθεσία αυτού του Κράτους σχετικά με τους φόρους που αποτελούν το αντικείμενο της Σύμβασης.”, στο άρθρο 12 ότι: “1. Δικαιώματα που προκύπτουν σε ένα Συμβαλλόμενο Κράτος και καταβάλλονται σε κάτοικο του άλλου Συμβαλλόμενου Κράτους μπορούν να φορολογούνται σε αυτό το άλλο Κράτος. 2. Μπορούν όμως τα δικαιώματα αυτά να φορολογούνται επίσης και στο Κράτος στο οποίο προκύπτουν και σύμφωνα με τη νομοθεσία του Κράτους αυτού αλλά αν ο λήπτης είναι ο δικαιούχος των δικαιωμάτων, φόρος που επιβάλλεται κατ’ αυτόν τον τρόπο δεν υπερβαίνει: α) πέντε τοις εκατό (5%) του ακαθάριστου ποσού των δικαιωμάτων, αν τα δικαιώματα συνίστανται σε πληρωμές κάθε είδος που εισπράττονται ως αντάλλαγμα για τη χρήση ή τα δικαιώματα χρήσης, οποιουδήποτε δικαιώματος αναπαραγωγής φιλολογικής, καλλιτεχνική ή επιστημονική εργασίας, περιλαμβανομένων κινηματογραφικών ταινιών ή μαγνητοταινιών για τηλεοπτικές ή ραδιοφωνικές εκπομπές, β) επτά τοις εκατό (7%) του ακαθάριστου ποσού όλων των άλλων δικαιωμάτων. Οι αρμόδιες αρχές των Συμβαλλομένων Κρατών καθορίζουν με αμοιβαία συμφωνία τον τρόπο εφαρμογής αυτών των περιορισμών. 3. Ο όρος “δικαιώματα”, όπου χρησιμοποιείται στο άρθρο αυτό, σημαίνει πληρωμές κάθε είδους που εισπράττονται ως αντάλλαγμα για τη χρήση ή το δικαίωμα χρήσης οποιουδήποτε δικαιώματος αναπαραγωγής φιλολογικής, καλλιτεχνικής ή επιστημονικής εργασίας. περιλαμβανομένων κινηματογραφικών ταινιών, ταινιών ή μαγνητοταινιών για τηλεοπτικές ή ραδιοφωνικές εκπομπές οποιασδήποτε ευρεσιτεχνίας εμπορικού σήματος, σχεδίου ή τύπου, μηχανολογικού σχεδίου, μυστικού τύπου ή διαδικασίας παραγωγής ή για τη χρήση ή το δικαίωμα χρήσης βιομηχανικού εμπορικού ή επιστημονικού ή για πληροφορίες που αφορούν βιομηχανική, εμπορική ή επιστημονική εμπειρία. […]” και στο άρθρο 28 ότι: “Η Σύμβαση αυτή δεν θα εφαρμόζεται σε εταιρείες επενδύσεων (ΗΟLDING COMPANIES) κατά την έννοια της ειδικής νομοθεσίας του Λουξεμβούργου, του νόμου της 31ης Ιουλίου 1929 και του Διατάγματος της 17ης Δεκεμβρίου 1983, ούτε σε εταιρείες που υπόκεινται σε παρόμοιο φορολογικό καθεστώς στο Μεγάλο Δουκάτο ταυ Λουξεμβούργου. Δεν θα εφαρμόζεται επίσης σε εισόδημα που αποκτά κάτοικος της Ελληνικής Δημοκρατίας από τέτοιες εταιρείες, ούτε σε μετοχές ή άλλα δικαιώματα σε τέτοιες εταιρείες τα οποία κατέχει κάτοικος της Ελληνικής Δημοκρατίας.”.
5. Επειδή, μεταξύ των γενικά παραδεδεγμένων κανόνων του διεθνούς φορολογικού δικαίου περιλαμβάνεται το Πρότυπο της Σύμβασης του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (Ο.Ο.Σ.Α.), σχετικά με την αποφυγή της διπλής φορολόγησης και της κατανομής μεταξύ των κρατών της φορολογικής αρμοδιότητας, στο άρθρο 12 παρ. 2 του οποίου οριοθετείται η έννοια των “δικαιωμάτων”, ως οι “κάθε είδους πληρωμές” – κατά τη διατύπωση του ως άνω Προτύπου στις γλώσσες εργασίας του Ο.Ο.Σ.Α., αγγλική και γαλλική, “payments of any kind” – για τη χρήση ή το δικαίωμα χρήσης όσων αναφέρονται στη συνέχειά της [βλ. OECD Library: Model Tax Convention (… payments of any kind received as a consideration for the use of, or the right to use any copyright of … scientific work including … any trade mark … or … secret formula or process, or for information concerning … commercial or scientific experience … – βλ. και Rules of Procedure of the Organisation, άρθρα 27 – 28)].
6. Επειδή, εξάλλου, ο Κώδικας Φορολογίας Εισοδήματος [(Κ.Φ.Ε.) – Ν. 4172/2013 – Α΄ 167], διαλαμβάνει, στο άρθρο 38 ότι: “1. Ο όρος «δικαιώματα» σημαίνει το εισόδημα που αποκτάται ως αντάλλαγμα για τη χρήση ή το δικαίωμα χρήσης, των δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας επί λογοτεχνικού, καλλιτεχνικού ή επιστημονικού έργου, συμπεριλαμβανομένων των κινηματογραφικών και τηλεοπτικών ταινιών, μαγνητοταινιών για ραδιοφωνικές εκπομπές και αναπαραγωγής βιντεοκασετών, λογισμικού για εμπορική εκμετάλλευση ή προσωπική χρήση, διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας, εμπορικών σημάτων, προνομίων, σχεδίων ή υποδειγμάτων, σχεδιαγραμμάτων, απόρρητων χημικών τύπων ή μεθόδων κατεργασίας ή σε αντάλλαγμα πληροφοριών που αφορούν βιομηχανική, εμπορική ή επιστημονική πείρα, οι πληρωμές για τη χρήση βιομηχανικού, εμπορικού ή επιστημονικού εξοπλισμού, για τη χρήση τεχνικών μεθόδων παραγωγής, τεχνικής ή τεχνολογικής βοήθειας, τεχνογνωσίας (knowhow), αποτελεσμάτων ερευνών, αναδημοσίευσης άρθρων και μελετών, καθώς και οι πληρωμές για συμβουλευτικές υπηρεσίες που παρέχονται ηλεκτρονικά μέσω δικτύων πληροφορικής σε βάση δεδομένων επίλυσης προβλημάτων, την ηλεκτρονική λήψη (downloading) λογισμικού ηλεκτρονικού υπολογιστή, ακόμα και στην περίπτωση που τα εν λόγω προϊόντα αποκτώνται για προσωπική ή επαγγελματική χρήση του αγοραστή, την εκμίσθωση βιομηχανικού, εμπορικού ή επιστημονικού εξοπλισμού και εμπορευματοκιβωτίων και λοιπών συναφών δικαιωμάτων. 2. Εάν το εισόδημα από δικαιώματα υπόκειται σε παρακράτηση φόρου, όπως ορίζεται στο Μέρος Τέταρτο του Κ.Φ.Ε, ο παρακρατούμενος φόρος εξαντλεί τη φορολογική υποχρέωση μόνο για τα φυσικά πρόσωπα και για το συγκεκριμένο είδος εισοδήματος του φορολογούμενου με βάση τον Κ.Φ.Ε..”.
7. Επειδή, σύμφωνα με την ανωτέρω διάταξη “δικαιώματα” είναι κάθε εισόδημα – ημεδαπής ή αλλοδαπής προέλευσης – που αποκτάται, ως αντάλλαγμα, προκειμένου για τη χρήση ή το δικαίωμα χρήσης δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας, στους τομείς της λογοτεχνίας, των καλών τεχνών και της επιστήμης, συμπεριλαμβανομένης της τεχνογνωσίας, μαγνητοσκοπικής αναπαραγωγής (εγγραφές / αναπαραγωγές video), εμπορικών απορρήτων, κινηματογραφικών, μουσικών και τηλεοπτικών έργων και παραγωγών, δημιουργίας λογισμικού, μουσικών συνθέσεων και εγγραφής μαγνητοταινιών, προκειμένου για την πραγματοποίηση ραδιοφωνικών εκπομπών (πρβλ. ΔΕΔ Α 3000/13.01.2022). Δικαιώματα, συνεπώς, αποτελούν τα ποσά, που καταβάλλονται για την παροχή πληροφοριών, οι οποίες αφορούν σε βιομηχανική, εμπορική ή επιστημονική πείρα και, γενικά, σε μεθοδολογική εμπειρία, με την έννοια της παροχής υλικού στοιχείου, έτοιμου εκ των προτέρων, το οποίο έχει αυτοτελή οικονομική αξία και είναι ίδιο με εκείνο που προσφέρεται σε όμοιες επιχειρήσεις και όχι τα ποσά, τα οποία καταβάλλονται για την προσφορά πρωτογενούς εργασίας, με βάση τις συγκεκριμένες συνθήκες ορισμένης επιχείρησης, χωρίς ο δικαιούχος της αμοιβής να εγγυάται το αποτέλεσμα και να συμμετέχει στην εφαρμογή των οδηγιών (πρβλ. ΣτΕ 266/2007, 2706 – 2709/2003, 2504/1986). Επομένως, τα “δικαιώματα” συνιστούν ειδική κατηγορία εισοδήματος μίας επιχείρησης, μη εμπίπτουσα στο γενικό όρο “εμπορικά και βιομηχανικά κέρδη”, στην έννοια των οποίων εντάσσεται, ανεξαιρέτως αν δεν ορίζεται ειδικώς κάτι διαφορετικό, οποιοδήποτε εισόδημα αποκτάται από την άσκηση της συνήθους εμπορικής δραστηριότητας. Ο, δε, όρος “δικαιώματα”, ως εκ της φύσης του, πρέπει να ερμηνεύεται στενά και αναφέρεται αποκλειστικώς στο ποσό που εισπράττεται, ως αντάλλαγμα, από την εκμίσθωση άυλου περιουσιακού στοιχείου πνευματικής ή εμπορικής / βιομηχανικής ιδιοκτησίας, ανεξαρτήτως αν το στοιχείο αυτό έχει καταχωρηθεί σε δημόσιο μητρώο.
8. Επειδή, περαιτέρω, ο αυτός ως άνω Κώδικας, προβλέπει, στο άρθρο 47 ότι: “1. Το κέρδος από επιχειρηματική δραστηριότητα προσδιορίζεται σύμφωνα με τις διατάξεις του Κεφαλαίου Γ, του Μέρους Δεύτερου («Φόρος Εισοδήματος Φυσικών Προσώπων») του Κ.Φ.Ε., εκτός από τις περιπτώσεις όπου ορίζεται διαφορετικά στο παρόν κεφάλαιο. Σε περίπτωση κεφαλαιοποίησης ή διανομής κερδών για τα οποία δεν έχει καταβληθεί φόρος εισοδήματος νομικών προσώπων ή νομικών οντοτήτων, το ποσό που διανέμεται ή κεφαλαιοποιείται φορολογείται σε κάθε περίπτωση ως κέρδος από επιχειρηματική δραστηριότητα, ανεξάρτητα από την ύπαρξη φορολογικών ζημιών. 2. Όλα τα έσοδα που αποκτούν τα νομικά πρόσωπα και οι νομικές οντότητες που αναφέρονται στις περιπτώσεις του άρθρου 45 θεωρούνται έσοδα από επιχειρηματική δραστηριότητα. […]”, στο άρθρο 61 ότι: “Κάθε νομικό πρόσωπο ή νομική οντότητα ή φυσικό πρόσωπο που ασκεί επιχειρηματική δραστηριότητα και έχει τη φορολογική κατοικία του στην Ελλάδα, οι φορείς γενικής κυβέρνησης ή κάθε φορολογούμενος που δεν έχει τη φορολογική κατοικία του στην Ελλάδα, αλλά δραστηριοποιείται μέσω μόνιμης εγκατάστασης στην Ελλάδα, και προβαίνει σε πληρωμές σύμφωνα με τα αναφερόμενα στο άρθρο 62, καθώς και οι συμβολαιογράφοι για τις συναλλαγές της περίπτωσης στ` του άρθρου 62 υποχρεούται σε παρακράτηση φόρου όπως ορίζεται στο άρθρο 64. […]”, στο άρθρο 62 ότι: “1. Οι ακόλουθες πληρωμές υπόκειται σε παρακράτηση φόρου: α) μερίσματα, β) τόκοι, γ) δικαιώματα (royalties), δ) αμοιβές για τεχνικές υπηρεσίες, αμοιβές διοίκησης, αμοιβές για συμβουλευτικές υπηρεσίες και άλλες αμοιβές για παρόμοιες υπηρεσίες, ανεξαρτήτως εάν έχουν παρασχεθεί στην Ελλάδα, όταν ο λήπτης της αμοιβής είναι φυσικό πρόσωπο, … 5. Τα νομικά πρόσωπα ή οι νομικές οντότητες που είναι φορολογικοί κάτοικοι Ελλάδας ή έχουν μόνιμη εγκατάσταση στην Ελλάδα και λαμβάνουν αμοιβές για δικαιώματα (royalties) σύμφωνα με την περίπτωση γ’ της παραγράφου 1 δεν υπόκεινται σε παρακράτηση φόρου σύμφωνα με το άρθρο 64.” και στο άρθρο 64 ότι: “1. Οι συντελεστές παρακράτησης φόρου είναι οι εξής: α) για μερίσματα πέντε τοις εκατό (5%), β) για τόκους δεκαπέντε τοις εκατό (15%), γ) για δικαιώματα (royalties) και λοιπές πληρωμές είκοσι τοις εκατό (20%), δ) για αμοιβές για τεχνικά έργα, αμοιβές διοίκησης, αμοιβές για συμβουλευτικές ή παρόμοιες υπηρεσίες είκοσι τοις εκατό (20%) … 3. Η παρακράτηση φόρου εξαντλεί τη φορολογική υποχρέωση της παραγράφου 1 σε περίπτωση που αυτός που λαμβάνει την πληρωμή, εκτός από τις αμοιβές που αναφέρονται στην περίπτωση δ’ της παραγράφου 1, η οποία υπόκειται σε παρακράτηση φόρου είναι φυσικό πρόσωπο τη ή νομικό πρόσωπο ή νομική οντότητα που λαμβάνει αμοιβές για υπηρεσίες σύμφωνα με την περίπτωση δ’ και που δεν έχει τη φορολογική κατοικία του και δεν διατηρεί μόνιμη εγκατάσταση στην Ελλάδα. […]”.
9. Επειδή, εκ των ανωτέρω διατάξεων συνάγεται ότι ο υπόχρεος σε παρακράτηση φόρου έχει δική του αυτοτελή υποχρέωση να προβεί στην παρακράτηση αυτή και να αποδώσει το ποσό που παρακράτησε στο Ελληνικό Δημόσιο, υποβάλλοντας σχετική δήλωση. Σε περίπτωση παρακράτησης και καταβολής στο Δημόσιο ποσού, μεγαλύτερου από εκείνο που έπρεπε να παρακρατηθεί και ν’ αποδοθεί, ο υπόχρεος σε παρακράτηση έχει δικαίωμα, ανακαλώντας τη δήλωσή του, να ζητήσει από το Δημόσιο το ποσό που καταβλήθηκε αχρεωστήτως. Σε περίπτωση, δε, άρνησης επιστροφής του αναζητούμενου ποσού από το Δημόσιο, ο υπόχρεος σε παρακράτηση δικαιούται να ασκήσει τα συναφή ένδικα μέσα κατά της αρνητικής πράξης του Δημοσίου. Ενεργώντας με τον τρόπο αυτό ο υπόχρεος σε παρακράτηση κινείται μέσα στα πλαίσια της φορολογικής ενοχής που τον συνδέει με το Δημόσιο και δεν μπορεί να αποκρουσθεί από το λόγο ότι ο πιο πάνω παρακρατούμενος φόρος εισοδήματος καταβάλλεται για την εξόφληση φορολογικής υποχρέωσης τρίτου προσώπου (πρβλ. ΣτΕ 3263/1989). Συναφώς, όταν με την παρακράτηση και απόδοση φόρου για λογαριασμό τρίτου από τον υπόχρεο εξαντλείται η φορολογική υποχρέωση, τότε και ο υπόχρεος και ο τρίτος μπορούν να αναζητήσουν το ποσό αυτό, ως αχρεωστήτως καταβληθέν, ενώ, στην αντίθετη περίπτωση, όταν, δηλαδή, με την παρακράτηση δεν εξαντλείται η φορολογική υποχρέωση, τότε το τυχόν αχρεωστήτως καταβληθέν ποσό μπορεί να το αναζητήσει μόνον ο τρίτος, για λογαριασμό του οποίου έγινε η παρακράτηση από τον υπόχρεο (πρβλ. ΣτΕ 2849/2007 7μ., ΔΕφΑθηνών 5047/2017, 2374/2013).
10. Επειδή, τέλος, στην ΠΟΛ. 1042/26.01.2015 (“Φορολογική μεταχείριση του εισοδήματος από μερίσματα, τόκους και δικαιώματα μετά την έναρξη ισχύος των διατάξεων του νέου Κ.Φ.Ε. (ν. 4172/2013)” διαλαμβάνονται, μεταξύ άλλων, τα εξής: “1. … 13. Περαιτέρω, με τις διατάξεις της παρ. 1 του άρθρου 38 του Ν.4172/2013, δίνεται ο ορισμός της έννοιας των δικαιωμάτων. Συγκεκριμένα, ο όρος «δικαιώματα» σημαίνει: Ι. Το εισόδημα που αποκτάται: α. ως αντάλλαγμα για τη χρήση ή το δικαίωμα χρήσης, i) των δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας επί λογοτεχνικού, καλλιτεχνικού ή επιστημονικού έργου, συμπεριλαμβανομένων των κινηματογραφικών και τηλεοπτικών ταινιών, μαγνητοταινιών για ραδιοφωνικές εκπομπές και αναπαραγωγής βιντεοκασετών, λογισμικού για εμπορική εκμετάλλευση ή προσωπική χρήση, ii) διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας, iii) εμπορικών σημάτων, iv) προνομίων, v) σχεδίων ή υποδειγμάτων, vi) σχεδιαγραμμάτων, vii) απόρρητων χημικών τύπων ή μεθόδων κατεργασίας ή β. σε αντάλλαγμα πληροφοριών που αφορούν βιομηχανική, εμπορική ή επιστημονική πείρα, ΙΙ. Οι πληρωμές: α. για τη χρήση βιομηχανικού, εμπορικού ή επιστημονικού εξοπλισμού, β. για τη χρήση τεχνικών μεθόδων παραγωγής, τεχνικής ή τεχνολογικής βοήθειας, τεχνογνωσίας (knowhow), αποτελεσμάτων ερευνών, αναδημοσίευσης άρθρων και μελετών, καθώς και ΙΙΙ. Οι πληρωμές για: α. συμβουλευτικές υπηρεσίες που παρέχονται ηλεκτρονικά μέσω δικτύων πληροφορικής σε βάση δεδομένων επίλυσης προβλημάτων, β. την ηλεκτρονική λήψη (downloading) λογισμικού ηλεκτρονικού υπολογιστή, ακόμα και στην περίπτωση που τα εν λόγω προϊόντα αποκτώνται για προσωπική ή επαγγελματική χρήση του αγοραστή, γ. την εκμίσθωση βιομηχανικού, εμπορικού ή επιστημονικού εξοπλισμού και εμπορευματοκιβωτίων και ΙV. Πληρωμές λοιπών συναφών δικαιωμάτων. Επισημαίνεται ότι στην έννοια του όρου «δικαιώματα» εμπίπτει κάθε εισόδημα, ημεδαπής ή αλλοδαπής προέλευσης, για τη χρήση ή το δικαίωμα χρήσης των ανωτέρω δικαιωμάτων, ανεξάρτητα εάν αυτά έχουν επίσημα καταχωρηθεί ως πιστοποιημένα δικαιώματα (πατέντες). Προκειμένου τα εισοδήματα και οι πληρωμές του άρθρου αυτού να θεωρηθούν ότι ενέχουν τα χαρακτηριστικά του «δικαιώματος» θα πρέπει το υπόψη άυλο περιουσιακό στοιχείο να προϋπάρχει, και να υφίσταται μεταξύ των αντισυμβαλλομένων ρήτρα εμπιστευτικότητας (παράγραφοι 8 και 8.5 των σχολίων του άρθρου 12 του Προτύπου Σύμβασης (Π.Σ.) του Ο.Ο.Σ.Α. 2010). Ειδικότερα, δικαίωμα αποτελούν και οι πληρωμές που καταβάλλονται με σκοπό την περαιτέρω παραχώρηση της αρχικής άδειας χρήσης του άυλου στοιχείου (δικαιώματος). Στην περίπτωση αυτή άυλο περιουσιακό στοιχείο εμφανίζει τόσο ο αρχικός κάτοχός του όσο και εκείνος που διατηρεί το δικαίωμα παραχώρησης είτε του συνόλου είτε μέρους της άδειας χρήσης (relicence/sublicence). Ειδικά οι πληρωμές που πραγματοποιούνται για την κάθε είδους εκμίσθωση βιομηχανικού, εμπορικού ή επιστημονικού εξοπλισμού (π.χ. ο εξοπλισμός για τη μεταφορά ηλεκτρικής ενέργειας ή τηλεπικοινωνιών, μεταφοράς αερίου ή πετρελαίου, κ.λπ.) και εμπορευματοκιβωτίων, εμπίπτουν στην έννοια των δικαιωμάτων. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι δεν εμπίπτουν στην ανωτέρω έννοια η εκμίσθωση αυτοκινήτων επιβατικών Ι.Χ. από επιχειρήσεις εκμίσθωσης αυτοκινήτων προς πελάτες τους, η εκμίσθωση στολών από επιχειρήσεις με τη δραστηριότητα αυτή προς πελάτες τους. Περαιτέρω, οι διατάξεις αυτές δεν καταλαμβάνουν τις περιπτώσεις που μεταβιβάζεται η κυριότητα του άυλου στοιχείου και επέρχεται η πλήρης αποξένωση του ιδιοκτήτη από αυτό αλλά μόνο τις περιπτώσεις που παρέχεται η χρήση ή το δικαίωμα χρήσης του άυλου στοιχείου. Επίσης, δεν περιλαμβάνονται οι πληρωμές που πραγματοποιούνται σε τρίτους οι οποίοι δεν είναι κύριοι του υπόψη δικαιώματος ή δεν διατηρούν το δικαίωμα χρήσης αυτού (π.χ. αποκλειστικοί αντιπρόσωποι στην Ελλάδα, μεταπωλητές, διαμεσολαβητές κ.λπ.). Τέτοια περίπτωση αποτελεί και η πώληση τυποποιημένου λογισμικού. Ειδικότερα, στην περίπτωση λογισμικού που αναπτύσσεται για τις ανάγκες συγκεκριμένης επιχείρησης (κατά παραγγελία προϊόν) εάν με τις πληρωμές που καταβάλλονται για το υπόψη αγαθό επέρχεται πλήρης αποξένωση της επιχείρησης ανάπτυξης λογισμικού από το προϊόν, τότε αυτές δεν συνιστούν δικαιώματα. Αντίθετα, εάν με τις πληρωμές αυτές δεν επέρχεται αποξένωση της επιχείρησης ανάπτυξης λογισμικού από το κατά παραγγελία προϊόν, τότε αυτές συνιστούν δικαιώματα με εξαίρεση την περίπτωση που οι πληρωμές αφορούν στην χρήση λογισμικού με δυνατότητα παραμετροποίησής του. Ομοίως, δεν υπόκειται στην έννοια των δικαιωμάτων η συντήρηση του λογισμικού που ανατίθεται στην πωλήτρια επιχείρηση βάσει συμβολαίου συντήρησης. … Επισημαίνεται ότι τα ανωτέρω αφορούν γενικές αρχές και ως εκ τούτου κάθε ενδεχόμενη περίπτωση καταβολής δικαιωμάτων, θα πρέπει να εξετάζεται ξεχωριστά με βάση τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά αυτής. 14. Με τις διατάξεις της παρ. 3 του άρθρου 40 του Ν. 4172/2013 ορίζεται, ότι το εισόδημα από δικαιώματα που αποκτάται από φυσικά πρόσωπα φορολογείται με συντελεστή 20% και με τις διατάξεις του άρθρου 61 και της περ. γ’ των παρ. 1 των άρθρων 62 και 64 του Ν. 4172/2013 , ορίζεται, μεταξύ άλλων, ότι στα δικαιώματα που καταβάλλουν φυσικά πρόσωπα που ασκούν επιχειρηματική δραστηριότητα, νομικά πρόσωπα ή νομικές οντότητες που έχουν τη φορολογική κατοικία τους στην Ελλάδα, ενεργείται παρακράτηση φόρου με συντελεστή 20%. Η παρακράτηση φόρου ενεργείται κατά την πίστωση ή καταβολή με βάση τα οριζόμενα στην αριθ. ΠΟΛ. 1011/2014 Απόφαση του Γενικού Γραμματέα Δημοσίων Εσόδων και με αυτή εξαντλείται η φορολογική υποχρέωση του ημεδαπού φυσικού προσώπου ή φυσικού ή νομικού προσώπου ή νομικής οντότητας που δεν έχει τη φορολογική κατοικία του και δεν διατηρεί μόνιμη εγκατάσταση στην Ελλάδα (παρ. 4 άρθρου 37 και παρ. 3 άρθρου 64 Ν. 4172/2013). Στα ως άνω νομικά πρόσωπα ή νομικές οντότητες που δεν διατηρούν μόνιμη εγκατάσταση στην Ελλάδα εμπίπτουν, με βάση τα αναφερόμενα και πιο πάνω, και τα νομικά πρόσωπα ή νομικές οντότητες μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα που δεν ασκούν δραστηριότητα στην Ελλάδα μέσω γραφείου, παραρτήματος, κ.λπ. Διευκρινίζεται ότι, για τα εισοδήματα από δικαιώματα (royalties) φυσικών προσώπων δεν ισχύει η εξάντληση της φορολογικής υποχρέωσης στις περιπτώσεις που ασκείται επιχειρηματική δραστηριότητα εξαιτίας των δικαιωμάτων που κατέχουν, δηλαδή ο φορολογούμενος – φυσικό πρόσωπο έχει κάνει έναρξη επιτηδεύματος, ως ελεύθερος επαγγελματίας ή εμπορική επιχείρηση, με δραστηριότητα σχετική με την είσπραξη δικαιωμάτων, όπως π.χ. συγγραφείς για τα συγγραφικά δικαιώματα, καλλιτέχνες για καλλιτεχνικά δικαιώματα, υπηρεσίες ηλεκτρονικής λήψης (downloading) λογισμικού ηλεκτρονικού υπολογιστή που παρέχονται στα πλαίσια άσκησης ατομικής επιχείρησης κ.λπ. Για τα πρόσωπα αυτά τα παραπάνω εισοδήματα φορολογούνται ως εισόδημα από επιχειρηματική δραστηριότητα, είτε είναι ημεδαπής είτε αλλοδαπής προέλευσης. Όταν τα πιο πάνω εισοδήματα αποκτώνται από ημεδαπό φυσικό πρόσωπο που δεν ασκεί επιχειρηματική δραστηριότητα εξαιτίας των δικαιωμάτων που κατέχει, ακόμη και αν έχει πραγματοποιήσει έναρξη εργασιών για άλλη δραστηριότητα, με την παρακράτηση εξαντλείται η φορολογική του υποχρέωση, όπως αναφέρθηκε παραπάνω. Επίσης, όταν τα εισοδήματα αυτά προέρχονται από την αλλοδαπή, επιβάλλεται ο φόρος 20% με τη δήλωση φορολογίας εισοδήματος του φυσικού προσώπου (Ε1). 15. Περαιτέρω, με την παρ. 5 του άρθρου 62 του Ν. 4172/2013, η οποία προστέθηκε με την υποπερ. β’ της περ. 14 της υποπαρ. Δ1 της παρ. Δ του άρθρου 1 του Ν. 4254/2014, ορίζεται ότι τα νομικά πρόσωπα ή οι νομικές οντότητες που είναι φορολογικοί κάτοικοι Ελλάδας ή έχουν μόνιμη εγκατάσταση στην Ελλάδα και λαμβάνουν αμοιβές για δικαιώματα (royalties) σύμφωνα με την περίπτωση γ’ της παραγράφου 1 του ίδιου άρθρου και νόμου δεν υπόκεινται σε παρακράτηση φόρου σύμφωνα με το άρθρο 64 του ίδιου νόμου. Σε περίπτωση που τα πιο πάνω νομικά πρόσωπα αποκτούν δικαιώματα από την αλλοδαπή, τα εισοδήματα αυτά φορολογούνται μαζί με τα λοιπά εισοδήματά τους ως εισόδημα από επιχειρηματική δραστηριότητα. 16. Ειδικότερα, όταν τα πιο πάνω εισοδήματα (μερίσματα, τόκοι, δικαιώματα) αποκτώνται από φυσικά ή νομικά πρόσωπα που δεν έχουν τη φορολογική τους κατοικία στην Ελλάδα και δεν διατηρούν, προκειμένου για τα νομικά πρόσωπα, μόνιμη εγκατάσταση στη χώρα μας, σας γνωρίζουμε τα ακόλουθα: α) Από το συνδυασμό των διατάξεων της περ. ε’ του άρθρου 5 και της παρ. 2 του άρθρου 47 του Ν. 4172/2013 συνάγεται ότι τα νομικά πρόσωπα ή οι νομικές οντότητες που δεν έχουν τη φορολογική κατοικία τους και δεν διατηρούν μόνιμη εγκατάσταση στην Ελλάδα κατ’ αρχήν δεν υπόκεινται σε φόρο στην Ελλάδα για τα εισοδήματα που αποκτούν από πηγές Ελλάδος. Κατά παρέκκλιση των ανωτέρω και με βάση τις διατάξεις της παρ. 3 του άρθρου 64 και από τη συστηματική ερμηνεία του άρθρου 63 συνάγεται ότι τα εισοδήματα από μερίσματα, τόκους και δικαιώματα που αποκτούν τα πρόσωπα αυτά υπόκεινται σε φόρο στην Ελλάδα, με την επιφύλαξη των διατάξεων του άρθρου 63. Ειδικότερα, για τη φορολόγησή τους με βάση την παρ.3 του άρθρου 64 ενεργείται παρακράτηση στα ανωτέρω εισοδήματα με την οποία επέρχεται εξάντληση της φορολογικής τους υποχρέωσης. β) Για το εισόδημα που αποκτούν τα φυσικά πρόσωπα που δεν έχουν τη φορολογική τους κατοικία στην ημεδαπή από τις ίδιες ως άνω πηγές, ενεργείται παρακράτηση φόρου με τους οικείους κάθε φορά συντελεστές που ορίζονται στο άρθρο 64 του Ν. 4172/2013, επιφυλασσομένων των διατάξεων των παρ. 2 και 3 του άρθρου 37. Με την παρακράτηση του φόρου αυτού εξαντλείται η φορολογική υποχρέωση των αλλοδαπών δικαιούχων για τα συγκεκριμένα εισοδήματα. γ) Σε περίπτωση που οι δικαιούχοι των εισοδημάτων από μερίσματα, τόκους και δικαιώματα, οι οποίοι είναι είτε φυσικά πρόσωπα που δεν έχουν τη φορολογική τους κατοικία στην ημεδαπή είτε νομικά πρόσωπα ή νομικές οντότητες που δεν έχουν τη φορολογική τους κατοικία και δεν διατηρούν μόνιμη εγκατάσταση στην Ελλάδα, είναι κάτοικοι κράτους με το οποίο υπάρχει Σύμβαση Αποφυγής Διπλής Φορολογίας (Σ.Α.Δ.Φ.), θα έχουν εφαρμογή τα οριζόμενα από τη διμερή σύμβαση, λόγω αυξημένης τυπικής ισχύος. Στην ανωτέρω περίπτωση με την υποβολή της δήλωσης για την απόδοση του παρακρατούμενου φόρου, όπως ορίζεται στην ΠΟΛ. 1011/2.1.2014 απόφαση του Γενικού Γραμματέα Δημοσίων Εσόδων, ο καταβάλλων το εισόδημα (υπόχρεος σε παρακράτηση) θα συνυποβάλλει με την υπόψη δήλωση το πιστοποιητικό φορολογικής κατοικίας του δικαιούχου του εισοδήματος. Τα ανωτέρω εφαρμόζονται ανάλογα και όταν από τις διατάξεις της οικείας Σ.Α.Δ.Φ. προβλέπεται μηδενικός συντελεστής παρακράτησης (και στην περίπτωση αυτή δηλαδή θα πρέπει να υποβληθεί μηδενική δήλωση). Στις περιπτώσεις που δεν ενεργείται παρακράτηση φόρου με βάση τις διατάξεις τις εσωτερικής νομοθεσίας, όπως προκύπτει από τα οριζόμενα στην παρούσα, για παράδειγμα στα δικαιώματα που εισπράττει ημεδαπό νομικό πρόσωπο, τόκοι ομολογιακών δανείων του Ελληνικού Δημοσίου που αποκτούν τα αλλοδαπά νομικά πρόσωπα κ.λπ., δεν απαιτείται η υποβολή μηδενικής δήλωσης απόδοσης παρακρατούμενου φόρου. …”.
11. Επειδή, στην προκειμένη περίπτωση, από τα στοιχεία της δικογραφίας προκύπτουν τα εξής: Η προσφεύγουσα αποτελεί ιδιωτική εταιρεία περιορισμένης ευθύνης με έδρα το Λουξεμβούργο και σκοπό την απόκτηση συμμετοχών στο Κράτος αυτό ή στο εξωτερικό, σε εταιρείες ή επιχειρήσεις οποιασδήποτε μορφής και τη διαχείριση των συμμετοχών αυτών [βλ. και το ……. Καταστατικό στην αγγλική γλώσσα, φέρον Επισημείωση της Σύμβασης της Χάγης (Apostille) και νομίμως μεταφρασμένο στα Ελληνικά]. Στις 18.07.2022 η προσφεύγουσα υπέβαλε, ενώπιον της Διεύθυνσης Διεθνών Οικονομικών Σχέσεων, το ……. αίτημά της. Με την αίτησή της αυτή ζήτησε την επιστροφή των φόρων που παρακρατήθηκαν από τη μονοπρόσωπη ανώνυμη εταιρεία με την επωνυμία “…..” επί καταβολής δικαιωμάτων (royalties), κατά τα φορολογικά έτη 2017, 2018 και 2019. Ειδικότερα, το προσφεύγον νομικό πρόσωπο υποστήριξε ότι η παραπάνω εταιρεία τιμολόγησε, κατά τα ανωτέρω έτη, την προσφεύγουσα για δικαιώματα, ύψους ….. και …… ευρώ, αντιστοίχως, επί των οποίων και πραγματοποιήθηκε παρακράτηση φόρου, με συντελεστή 20%, ήτοι ποσού ………. ευρώ, αντιστοίχως. Με την ως άνω αίτησή της η προσφεύγουσα προέβαλε ότι η παρακράτηση έπρεπε να λάβει χώρα, σύμφωνα με το διαλαμβανόμενο στη διάταξη του άρθρου 12 παρ. 2 περ. β’ της Σ.Α.Δ.Φ. μεταξύ της Ελληνικής Δημοκρατίας και του Μεγάλου Δουκάτου του Λουξεμβούργου φορολογικό συντελεστή 7% και όχι με τον κατά το άρθρο 64 παρ. 1 περ. γ’ του Κ.Φ.Ε. συντελεστή 20%. Με την αίτηση αυτή – με την οποία συνυπέβαλε τις από ….2022 αιτήσεις της περί επιστροφής του παρακρατηθέντος φόρου επί των σχετικών δικαιωμάτων της, για τα συγκεκριμένα φορολογικά έτη – η προσφεύγουσα ζήτησε, αφενός μεν, την εφαρμογή του ως άνω χαμηλότερου φορολογικού συντελεστή παρακράτησης, ποσοστού 7%, αφετέρου δε, την επιστροφή της προκύψασας διαφοράς, ήτοι των ποσών ……… ευρώ, για τα φορολογικά έτη 2017, 2018 και 2019, αντιστοίχως. Ακολούθως, με το ΔΟΣ Α …… έγγραφο του Τμήματος Α’ – Φορολογικών Θεμάτων της Διεύθυνσης Διεθνών Οικονομικών Σχέσεων της Α.Α.Δ.Ε. οι ως άνω αιτήσεις διαβιβάστηκαν, λόγω αρμοδιότητας, στη Φορολογία Ανωνύμων Εταιρειών (Φ.Α.Ε.) Πειραιά (βλ. και το ……. έγγραφο της παραπάνω Διεύθυνσης προς την προσφεύγουσα). Κατόπιν τούτου – και σε συνέχεια της …../10.10.2022, καθώς και της (σε αντικατάστασή της) ……/19.10.2022 Εντολής Μερικού Ελέγχου του Προϊσταμένου του 4ου ΕΛ.ΚΕ. Αττικής (βλ. και το από ………Υπηρεσιακό Σημείωμα για Έκδοση Εντολής Ελέγχου του Διευθυντή του αυτού ως άνω ΕΛ.ΚΕ.) – διενεργήθηκε, από τους Ελεγκτές της ανωτέρω Φορολογικής Αρχής, …., έλεγχος παρακρατηθέντος φόρου επί εισοδήματος από δικαιώματα (άρθρο 64 παρ. 1 του Κ.Φ.Ε.) στη μονοπρόσωπη ανώνυμη εταιρεία με την επωνυμία “……Α.Ε.”, με ελεγχόμενη φορολογική περίοδο από την 01.01.2017 έως τις 31.12.2019. Περαιτέρω, με τη, με ημερομηνία θεώρησης ……..2023, Έκθεση Μερικού Ελέγχου των παραπάνω Ελεγκτών του 4ου ΕΛ.ΚΕ. Αττικής (και αφού προηγήθηκε σχετική ενημέρωση της ελεγχόμενης οντότητας με το …………/27.10.2022 έγγραφο της ιδίας Φορολογικής Αρχής), διαπιστώθηκε ότι η παραπάνω ανώνυμη εταιρεία παρακράτησε στην Ελλάδα, σε πληρωμές δικαιωμάτων επί των πωλήσεων, που κατέβαλε, τα εξής ποσά: i. Φορολογικό έτος 01.01-31.12.2017: Ακαθάριστο ποσό δικαιωμάτων: ……. ευρώ – Παρακρατηθείς Φόρος: ….. ευρώ, ii. Φορολογικό έτος 01.01-31.12.2018: Ακαθάριστο ποσό δικαιωμάτων: ……… ευρώ – Παρακρατηθείς Φόρος: ………. ευρώ και iii. Φορολογικό έτος 01.01-31.12.2019: Ακαθάριστο ποσό δικαιωμάτων: ……. ευρώ – Παρακρατηθείς Φόρος: …….. ευρώ. Κατά το πόρισμα, δε, του παραπάνω ελέγχου η προσφεύγουσα, ως εταιρεία επενδύσεων, δεν εμπίπτει στο κανονιστικό πλαίσιο του άρθρου 12 της Σ.Α.Δ.Φ., οπότε η εν λόγω παρακράτηση ορθώς έλαβε χώρα με φορολογικό συντελεστή 20% και όχι με συντελεστή 7%. Κατόπιν τούτου, η προσφεύγουσα άσκησε, κατά της τεκμαιρόμενης σιωπηρής απόρριψης της ……….ΕΜΠ/18.07.2022 αίτησής της, τη …… 2022/15.12.2022 ενδικοφανή προσφυγή της ενώπιον της Δ.Ε.Δ.. Με αυτήν προέβαλε ότι εσφαλμένως απερρίφθη η ανωτέρω αίτησή της, καθώς υπάγεται στις ρυθμίσεις της Σ.Α.Δ.Φ. και ότι, συνεπώς, έπρεπε να είχε εφαρμοστεί, κατά την παρακράτηση, φορολογικός συντελεστής, ποσοστού 7%, οπότε και πρέπει να της επιστραφούν, ως αχρεωστήτως καταβληθέντα, τα ποσά της προκύψασας διαφοράς, ήτοι ………. ευρώ, για τα φορολογικά έτη 2017, 2018 και 2019, αντιστοίχως. Περαιτέρω, η προσφεύγουσα υπέβαλε, ενώπιον της Δ.Ε.Δ., το από …..2023 υπόμνημά της, με το οποίο επανέλαβε τους προβαλλόμενους με την ενδικοφανή προσφυγή της ισχυρισμούς, ενώ, περαιτέρω, υποστήριξε ότι η οριζόμενη στο άρθρο 28 της Σ.Α.Δ.Φ. νομοθεσία του Νόμου της 31ης Ιουλίου 1929 και του Διατάγματος της 17ης Δεκεμβρίου 1983 (με την οποία εξαιρούνται της εφαρμογής της συγκεκριμένης Σ.Α.Δ.Φ. εταιρείες επενδύσεων) έχει καταργηθεί, ήδη από τις 31.12.2010, δεδομένης, δε, της σύστασής της, ως νομικού προσώπου, το έτος 2012, δεν δύναται να φέρει, σύμφωνα με τη νομοθεσία του Μεγάλου Δουκάτου του Λουξεμβούργου, τη μορφή εταιρείας επενδύσεων, όπως αυτή διαλαμβάνεται στην ως άνω διάταξη. Συνεπώς, κατά τους ισχυρισμούς της, δεν εξαιρείται της εφαρμογής της ως άνω Σ.Α.Δ.Φ. και, ως εκ τούτου, η παρακράτηση έπρεπε να είχε πραγματοποιηθεί με το χαμηλότερο φορολογικό συντελεστή 7%. Ωσαύτως, με την ………../…….2023 προσβαλλόμενη απόφαση του Προϊσταμένου της Δ.Ε.Δ., η οποία υπογράφεται, κατόπιν εντολής του, από την Προϊσταμένη της Υποδιεύθυνσης Επανεξέτασης της Δ.Ε.Δ., απερρίφθη η ……../……2022 ενδικοφανής προσφυγή, καθόσον, ως κρίθηκε, η νομική μορφή της προσφεύγουσας, ως εταιρείας επενδύσεων (Holding) την εντάσσει στο κανονιστικό πλαίσιο του άρθρου 28 της Σ.Α.Δ.Φ., με την οποία εξαιρείται της εφαρμογής της δεδομένης Σ.Α.Δ.Φ. ο συγκεκριμένος εταιρικός τύπος (βλ. και την από 16.12.2022 Έκθεση του Προϊσταμένου του 4ου ΕΛ.ΚΕ. Αττικής). Ήδη, με την υπό κρίση προσφυγή, ως αυτή αναπτύσσεται με το νομίμως, από ……., υποβληθέν υπόμνημά της, η προσφεύγουσα ζητεί την ακύρωση της προσβαλλόμενης απόφασης, καθόσον, ως προβάλλει, εκδόθηκε κατ’ εσφαλμένη ερμηνεία των σχετικών διατάξεων. Προς επίρρωση των ισχυρισμών της επικαλείται και προσκομίζει, μεταξύ άλλων, τα κάτωθι έγγραφα: 1. Το ………../22.10.2012 (Μητρώο Εμπορίου και Εταιρειών ……..) Καταστατικό της προσφεύγουσας, στην αγγλική γλώσσα, φέρον Επισημείωση της Σύμβασης της Χάγης (Apostille) και νομίμως μεταφρασμένο στην ελληνική γλώσσα. Εκ του Καταστατικού αυτού προκύπτει ότι η επωνυμία της προσφεύγουσας είναι “…..S.à.r.l.”, αποτελεί ιδιωτική εταιρεία περιορισμένης ευθύνης (Société à responsabilité limitée) και διέπεται από τη νομοθεσία του Μεγάλου Δουκάτου του Λουξεμβούργου, όπου και εδρεύει, ενώ σκοπό της αποτελεί, μεταξύ άλλων, η απόκτηση συμμετοχών στο Λουξεμβούργο ή στο εξωτερικό, σε εταιρείες ή επιχειρήσεις οποιασδήποτε μορφής και η διαχείριση των συμμετοχών αυτών, καθώς και η συμμετοχή στη δημιουργία, ανάπτυξη, διαχείριση και έλεγχο οποιασδήποτε εταιρείας ή επιχείρησης και η επένδυση στην απόκτηση και διαχείριση χαρτοφυλακίου διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας ή άλλων δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας οποιασδήποτε φύσης ή προέλευσης, 2. Το από ….2023 Πιστοποιητικό Μη Καταχώρησης Δικαστικής Απόφασης ή Διοικητικής Λύσης Χωρίς Εκκαθάριση του Εμπορικού Μητρώου και Εταιρειών του Λουξεμβούργου, στη γαλλική γλώσσα, με Επισημείωση της Σύμβασης της Χάγης και νομίμως μεταφρασμένο στην ελληνική γλώσσα, περί μη υπαγωγής του προσφεύγοντος νομικού προσώπου σε κάποια εκ των παραπάνω διαδικασιών, 3. Το από …..2023 Απόσπασμα του Εμπορικού Μητρώου και Εταιρειών του Λουξεμβούργου, στη γαλλική γλώσσα, με Επισημείωση της Σύμβασης της Χάγης και νομίμως μεταφρασμένο στην ελληνική γλώσσα, σχετικά με το εταιρικό αντικείμενο της προσφεύγουσας, ήτοι την ανάληψη συμμετοχών τόσο στο Λουξεμβούργο, όσο και στο εξωτερικό, σε οποιεσδήποτε εταιρείες ή επιχειρήσεις, υπό οιαδήποτε μορφή, τη διαχείριση των συμμετοχών αυτών, την επένδυση στην απόκτηση και τη διαχείριση χαρτοφυλακίου διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας ή άλλων δικαιωμάτων διανοητικής ιδιοκτησίας, καθώς και το δανεισμό κεφαλαίων στις συνδεδεμένες με αυτήν, καθώς και σε άλλες εταιρείες, 4. Πιστοποιητικά Κατοικίας της Κυβέρνησης του Μεγάλου Δουκάτου του Λουξεμβούργου, στην αγγλική γλώσσα και νομίμως μεταφρασμένα στα Ελληνικά, ως εξής: i. Το από …..2024 Πιστοποιητικό, στο οποίο αναγράφεται ότι η προσφεύγουσα, από τη σύστασή της, στις …..2012, είναι κάτοικος Λουξεμβούργου, κατά την έννοια του άρθρου 4 της Σ.Α.Δ.Φ. μεταξύ της Ελληνικής Δημοκρατίας και του Μεγάλου Δουκάτου του Λουξεμβούργου και ii. Το από …..2024 Πιστοποιητικό, στο οποίο αναφέρεται ότι η προσφεύγουσα, από την ίδρυσή της, στις …..2012, είναι κάτοικος Λουξεμβούργου και υπόκειται στον εταιρικό φόρο εισοδήματος, 5. Το από ….2024 Υπόμνημα της εταιρείας “… S.à.r.l.”, με θέμα το φορολογικό καθεστώς, στο οποίο υπόκειται η προσφεύγουσα. Στο υπόμνημα αυτό αναφέρεται ότι το προσφεύγον νομικό πρόσωπο είναι φορολογικός κάτοικος Λουξεμβούργου, κατά την έννοια του άρθρου 4 της Σ.Α.Δ.Φ. μεταξύ της Ελληνικής Δημοκρατίας και του Μεγάλου Δουκάτου του Λουξεμβούργου και υπόκειται πλήρως σε φόρο εισοδήματος εταιρειών, δημοτικό φόρο επιχειρήσεων και φόρο καθαρής περιουσίας στο Λουξεμβούργο, άνευ δυνατότητας απαλλαγής του από τη φορολογία αυτή, με αποτέλεσμα η προσφεύγουσα να δικαιούται τα οφέλη της ως άνω Σ.Α.Δ.Φ., 6. Δύο Παραρτήματα του παραπάνω υπομνήματος, το πρώτο εκ των οποίων (στη γαλλική γλώσσα και νομίμως μεταφρασμένο στα Ελληνικά) αναφέρεται στο Νόμο της 22ας Δεκεμβρίου 2006, ο οποίος καταργεί τόσο το Νόμο της 31ης Ιουλίου 1929, όσο και το Διάταγμα της 17ης Δεκεμβρίου 1983 και 7. Το Τεύχος 75/14.05.2007 της Επίσημης Εφημερίδας του Μεγάλου Δουκάτου του Λουξεμβούργου, σχετικά με τις εταιρείες διαχείρισης οικογενειακής περιουσίας / ιδιωτικού πλούτου (“SPF”), στη γαλλική γλώσσα, νομίμως μεταφρασμένο στα Ελληνικά. Αντιθέτως, το καθ’ ου, με την από ….2024 έκθεση απόψεών του, ζητεί την απόρριψη της προσφυγής, ως νόμω και ουσία αβάσιμης.
12. Επειδή, ειδικότερα, η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι η επίδικη πράξη πρέπει να ακυρωθεί, καθόσον, τόσο η με ημερομηνία θεώρησης …..2023 Έκθεση Μερικού Ελέγχου Παρακρατηθέντος Φόρου Εισοδήματος από Δικαιώματα (άρθρο 64 παρ. 1 του Κ.Φ.Ε.) των Ελεγκτών του 4ου ΕΛ.ΚΕ. Αττικής (φορολογική περίοδος: 01.01.2017 – 31.12.2019), όσο και το ΔΟΣ Α …..ΕΞ 2022/….2022 έγγραφο της Διεύθυνσης Διεθνών Οικονομικών Σχέσεων, αναφορικά με τη διαβίβαση, από την ως άνω Διεύθυνση προς τη Φ.Α.Ε. Πειραιά, των αιτήσεών της, δεν της κοινοποιήθηκαν, ούτε κλήθηκε η ίδια, προκειμένου, πριν από τη σύνταξη της προσβαλλόμενης απόφασης και εν όψει των ανωτέρω – νέων, ως διατείνεται – στοιχείων, να εκθέσει τις απόψεις της, προσκομίζοντας, προς τούτο, αποδεικτικά στοιχεία. Ο ισχυρισμός αυτός πρέπει να απορριφθεί, ως αβάσιμος, δεδομένου ότι η προαναφερθείσα Έκθεση Μερικού Ελέγχου Παρακρατηθέντος Φόρου Εισοδήματος από Δικαιώματα – η οποία εκδόθηκε σε συνέχεια υποβολής, εκ μέρους του προσφεύγοντος νομικού προσώπου, της ……./….2022 αίτησής του – αναφέρεται στον έλεγχο της μονοπρόσωπης ανώνυμης εταιρείας με την επωνυμία “…. Α.Ε.”, ήτοι στην υπόχρεη προς παρακράτηση ημεδαπή νομική οντότητα και όχι στην ίδια την προσφεύγουσα. Επιπροσθέτως, το ΔΟΣ Α …. ΕΞ 2022/….2022 έγγραφο της Διεύθυνσης Διεθνών Οικονομικών Σχέσεων, με το οποίο διαβιβάστηκε η ανωτέρω αίτηση της προσφεύγουσας προς τη Φ.Α.Ε. Πειραιά, λόγω αρμοδιότητας και προκειμένου για την ενδεχόμενη διατύπωση απόψεων εκ μέρους της ως άνω Φορολογικής Αρχής δεν αποτελεί, ως εσφαλμένως υπολαμβάνει η προσφεύγουσα, νέο στοιχείο – εξαιτίας του οποίου θα έπρεπε να είχε κληθεί, προηγουμένως της έκδοσης της προσβαλλόμενης πράξης, προκειμένου να εκθέσει τις απόψεις της – αλλά διαβιβαστικό έγγραφο μεταξύ των οικείων Υπηρεσιών. Σε κάθε, δε, περίπτωση, εν προκειμένω, η προσφεύγουσα, πριν από την έκδοση της …. προσβαλλόμενης απόφασης του Προϊσταμένου της Δ.Ε.Δ., υπέβαλε το από 28.02.2023 υπόμνημά της, με το οποίο επανέλαβε τους προβαλλόμενους και με τη …. ΕΙ 2022/….2022 ενδικοφανή προσφυγή της ισχυρισμούς και εξέθεσε τις απόψεις της, αναφορικά με το διενεργηθέντα έλεγχο,
13. Επειδή, περαιτέρω, η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι η Φορολογική Αρχή, με την προσβαλλόμενη απόφασή της, εσφαλμένως ερμήνευσε το νόμο, εντάσσοντάς τη στο άρθρο 28 της Σ.Α.Δ.Φ.. Ως συγκεκριμένα διατείνεται, η μη εφαρμογή της ανωτέρω Σ.Α.Δ.Φ. στις εταιρείες επενδύσεων, ως αυτές προβλέπονται στην ειδική νομοθεσία του Λουξεμβούργου, του Νόμου της 31ης Ιουλίου 1929 και του Διατάγματος της 17ης Δεκεμβρίου 1983, δεν δύναται να ισχύσει στην προκειμένη περίπτωση, καθόσον η ειδική αυτή νομοθεσία έχει ήδη καταργηθεί στο Μεγάλο Δουκάτο του Λουξεμβούργου από τις 31.12.2010. Και τούτο διότι, τα ως άνω νομοθετήματα θεωρήθηκαν ότι εισάγουν ειδική ευνοϊκή φορολογική μεταχείριση (απαλλαγή από εταιρικό φόρο εισοδήματος και φόρο περιουσίας, ειδική ετήσια φορολογία 0,2% επί της αξίας των μετοχών – συμμετοχών) έναντι νομικών προσώπων με μία δεδομένη εταιρική μορφή (Holding 29 – State Aid). Ως εκ τούτου, κατά τους ισχυρισμούς της, η προσφεύγουσα, συσταθείσα στις 22.10.2012, δεν έφερε τη νομική μορφή της εταιρείας επενδύσεων, η οποία θα απέκλειε την εφαρμογή της συγκεκριμένης Σ.Α.Δ.Φ. και, κατ’ επέκταση, και χαμηλότερου φορολογικού συντελεστή 7% και στην περίπτωσή της. Προς απόδειξη των ισχυρισμών της επικαλείται και προσκομίζει, μεταξύ άλλων, τα κάτωθι έγγραφα: Α. Φορολογικό έτος 2017: i. Τιμολόγιο IL …., μεικτού ποσού … ευρώ, καθώς και την από ….2017 ηλεκτρονική απόδειξη της ….BANK Α.Ε., περί καταβολής ποσού … ευρώ, ii. Τιμολόγιο IL …….2017, μεικτού ποσού …. ευρώ, iii. Τιμολόγιο IL ….2017, μεικτού ποσού … ευρώ, iv. Τη …./2017 Προσωρινή Δήλωση Παρακρατούμενων και Προκαταβλητέων Φόρων από Μισθωτή Εργασία και Συντάξεις καθώς και από Αμοιβές Επιχειρηματικής Δραστηριότητας της εταιρείας με το διακριτικό τίτλο “….Α.Ε.”, χρονικής περιόδου 01.04.2017 – 30.04.2017, ποσού …. ευρώ, καθώς και την από …2017 ηλεκτρονική απόδειξη της ….BANK Α.Ε., περί καταβολής του ποσού αυτού, v. Τιμολόγιο IL ……/…2017, μεικτού ποσού …. ευρώ, vi. Τιμολόγιο IL …./….2017, μεικτού ποσού …. ευρώ, vii. Τη …./2017 Προσωρινή Δήλωση Παρακρατούμενων και Προκαταβλητέων Φόρων από Μισθωτή Εργασία και Συντάξεις καθώς και από Αμοιβές Επιχειρηματικής Δραστηριότητας της εταιρείας με το διακριτικό τίτλο “…. Α.Ε.”, χρονικής περιόδου 01.05.2017 – 31.05.2017, ποσού …. ευρώ, καθώς και την από ….2017 ηλεκτρονική απόδειξη της Τράπεζας … A.E., περί καταβολής του ποσού αυτού, viii. Τιμολόγιο IL …./….2017, μεικτού ποσού …. ευρώ, ix. Τη …/2017 Προσωρινή Δήλωση Παρακρατούμενων και Προκαταβλητέων Φόρων από Μισθωτή Εργασία και Συντάξεις καθώς και από Αμοιβές Επιχειρηματικής Δραστηριότητας της εταιρείας με το διακριτικό τίτλο “…. Α.Ε.”, χρονικής περιόδου 01.06.2017 – 30.06.2017, ποσού …. ευρώ, καθώς και την από 31.08.2017 ηλεκτρονική απόδειξη της ….BANK A.E., περί καταβολής του ποσού αυτού, x. Τιμολόγιο IL …./…2017, μεικτού ποσού …. ευρώ, xi. Τιμολόγιο IL …../….2017, μεικτού ποσού ….. ευρώ, xii. Τη …./2017 Προσωρινή Δήλωση Παρακρατούμενων και Προκαταβλητέων Φόρων από Μισθωτή Εργασία και Συντάξεις καθώς και από Αμοιβές Επιχειρηματικής Δραστηριότητας της εταιρείας με το διακριτικό τίτλο “…. Α.Ε.”, χρονικής περιόδου 01.07.2017 – 31.07.2017, ποσού ….. ευρώ, καθώς και την από 29.09.2017 ηλεκτρονική απόδειξη της ….BANK A.E., περί καταβολής του ποσού αυτού, xiii. Τιμολόγιο IL …../….2017, μεικτού ποσού ….. ευρώ, xiv. Τιμολόγιο IL …../….2017, μεικτού ποσού ….. ευρώ, xv. Τιμολόγιο IL …../….2017, μεικτού ποσού ….. ευρώ, xvi. Την 4032/25.10.2017 Δήλωση Απόδοσης Παρακρατούμενου Φόρου εισοδημάτων από δικαιώματα με βάση τις διατάξεις της περ. γ’ της παρ. 1 του άρθρου 64 του Ν. 4172/2013 της εταιρείας με το διακριτικό τίτλο “…. Α.Ε.”, χρονικής περιόδου Ιουνίου, Ιουλίου και Αυγούστου 2017, ποσού ….. ευρώ, xvii. Την από 29.11.2017 ηλεκτρονική απόδειξη της …..BANK A.E., περί καταβολής ποσού ….. ευρώ, xviii. Την από 29.11.2017 ηλεκτρονική απόδειξη της ….Τράπεζας … A.E., περί καταβολής ποσού …. ευρώ, xix. Τιμολόγιο IL …../….2017, μεικτού ποσού …. ευρώ, xx. Τιμολόγιο IL …./….2017, μεικτού ποσού …. ευρώ και xxi. Την …./19.12.2017 Δήλωση Απόδοσης Παρακρατούμενου Φόρου εισοδημάτων από δικαιώματα με βάση τις διατάξεις της περ. γ’ της παρ. 1 του άρθρου 64 του Ν. 4172/2013 της εταιρείας με το διακριτικό τίτλο “…. Α.Ε.”, χρονικής περιόδου Σεπτεμβρίου και Οκτωβρίου 2017, ποσού ….. ευρώ, καθώς και την από 28.12.2017 ηλεκτρονική απόδειξη της Τράπεζας …. A.E., περί καταβολής του ποσού αυτού. Β. Φορολογικό έτος 2018: i. Τιμολόγιο IL …../…..2018, μεικτού ποσού ….. ευρώ, ii. Τιμολόγιο IL …../…..2018, μεικτού ποσού ….. ευρώ, iii. Τιμολόγιο IL …../….2018, μεικτού ποσού ….. ευρώ, iv. Τη …../…..2018 Δήλωση Απόδοσης Παρακρατούμενου Φόρου εισοδημάτων από δικαιώματα με βάση τις διατάξεις της περ. γ’ της παρ. 1 του άρθρου 64 του Ν. 4172/2013 της εταιρείας με το διακριτικό τίτλο “…. Α.Ε.”, χρονικής περιόδου Δεκεμβρίου 2018 και Ιανουαρίου 2019, ποσού ….. ευρώ, καθώς και την από 28.03.2018 ηλεκτρονική απόδειξη της ….BANK A.E., περί καταβολής του ποσού αυτού, v. Τιμολόγιο IL …./….2018, μεικτού ποσού …. ευρώ, vi. Τη …../….2018 Δήλωση Απόδοσης Παρακρατούμενου Φόρου εισοδημάτων από δικαιώματα με βάση τις διατάξεις της περ. γ’ της παρ. 1 του άρθρου 64 του Ν. 4172/2013 της εταιρείας με το διακριτικό τίτλο “…. Α.Ε.”, χρονικής περιόδου Φεβρουαρίου 2018, ποσού 1.100,02 ευρώ, καθώς και την από 04.05.2018 ηλεκτρονική απόδειξη της Τράπεζας ….. A.E., περί καταβολής του ποσού αυτού, vii. Τιμολόγιο IL ……/…..2018, μεικτού ποσού ….. ευρώ, viii. Την από 14.05.2018 ηλεκτρονική απόδειξη της …..BANK A.E., ποσού ….. ευρώ, ix. Τιμολόγιο IL …../…..2018, μεικτού ποσού ….. ευρώ, x. Τη …../…..2018 Δήλωση Απόδοσης Παρακρατούμενου Φόρου εισοδημάτων από δικαιώματα με βάση τις διατάξεις της περ. γ’ της παρ. 1 του άρθρου 64 του Ν. 4172/2013 της εταιρείας με το διακριτικό τίτλο “….. Α.Ε.”, χρονικής περιόδου Μαρτίου 2018, ποσού …. ευρώ, xi. Την από 27.08.2018 ηλεκτρονική απόδειξη της …..BANK A.E., περί καταβολής ποσού …. ευρώ, xii. Τιμολόγιο IL …./….2018, μεικτού ποσού ……… ευρώ, xiii. Την …./2018 (πλήρους ημερομηνίας μη ευανάγνωστης) Δήλωση Απόδοσης Παρακρατούμενου Φόρου εισοδημάτων από δικαιώματα με βάση τις διατάξεις της περ. γ’ της παρ. 1 του άρθρου 64 του Ν. 4172/2013 της εταιρείας με το διακριτικό τίτλο “…… Α.Ε.”, χρονικής περιόδου Απριλίου 2018, ποσού ……. ευρώ, καθώς και την από 21.08.2018 ηλεκτρονική απόδειξη της ….Τράπεζας … A.E., περί καταβολής του ποσού αυτού, xiv. Τιμολόγιο IL …./…..2018, μεικτού ποσού …… ευρώ, xv. Τη …./……..2018 Δήλωση Απόδοσης Παρακρατούμενου Φόρου εισοδημάτων από δικαιώματα με βάση τις διατάξεις της περ. γ’ της παρ. 1 του άρθρου 64 του Ν. 4172/2013 της εταιρείας με το διακριτικό τίτλο “…. Α.Ε.”, χρονικής περιόδου Ιουνίου και Ιουλίου 2018, ποσού …… ευρώ, καθώς και την από 29.08.2018 ηλεκτρονική απόδειξη της ……BANK A.E., περί καταβολής του ποσού αυτού, xvi. Τιμολόγιο IL …../……2018, μεικτού ποσού ……… ευρώ, xvii. Τη ……../…..2018 Δήλωση Απόδοσης Παρακρατούμενου Φόρου εισοδημάτων από δικαιώματα με βάση τις διατάξεις της περ. γ’ της παρ. 1 του άρθρου 64 του Ν. 4172/2013 της εταιρείας με το διακριτικό τίτλο “…….. Α.Ε.”, χρονικής περιόδου Μαΐου 2018, ποσού …….. ευρώ, καθώς και την από 21.08.2018 ηλεκτρονική απόδειξη της ……Τράπεζας …… A.E., περί καταβολής του ποσού αυτού, xviii. Τιμολόγιο IL ……./…..2018, μεικτού ποσού ….. ευρώ, xix. Την …../……….2018 Δήλωση Απόδοσης Παρακρατούμενου Φόρου εισοδημάτων από δικαιώματα της εταιρείας με το διακριτικό τίτλο “………..Α.Ε.”, χρονικής περιόδου Ιουνίου 2018, ποσού ……. ευρώ, καθώς και την από 21.08.2018 ηλεκτρονική απόδειξη της ……Τράπεζας ……….A.E., περί καταβολής του ποσού αυτού, xx. Τιμολόγιο IL ………/……….2018, μεικτού ποσού …… ευρώ, xxi. Την ……/………2018 Δήλωση Απόδοσης Παρακρατούμενου Φόρου εισοδημάτων από δικαιώματα με βάση τις διατάξεις της περ. γ’ της παρ. 1 του άρθρου 64 του Ν. 4172/2013 της εταιρείας με το διακριτικό τίτλο “…….Α.Ε.”, χρονικής περιόδου Απριλίου και Ιουνίου 2018, ποσού ……… ευρώ, καθώς και την από 25.09.2018 ηλεκτρονική απόδειξη της ……BANK A.E., περί καταβολής του ποσού αυτού, xxii. Τιμολόγιο IL ……./……..2018, μεικτού ποσού …….. ευρώ, xxiii. Τιμολόγιο IL ………/………2018, μεικτού ποσού ………… ευρώ, xxiv. Την ………./……..2018 Δήλωση Απόδοσης Παρακρατούμενου Φόρου εισοδημάτων από δικαιώματα με βάση τις διατάξεις της περ. γ’ της παρ. 1 του άρθρου 64 του Ν. 4172/2013 της εταιρείας με το διακριτικό τίτλο “…… Α.Ε.”, χρονικής περιόδου Ιουλίου και Αυγούστου 2018, ποσού ……. ευρώ, καθώς και την από 27.11.2018 ηλεκτρονική απόδειξη της …..BANK A.E., περί καταβολής του ποσού αυτού, xxv. Τιμολόγιο IL ……./……….2018, μεικτού ποσού ……….. ευρώ, xxvi. Τιμολόγιο IL ……../……….2018, μεικτού ποσού ………. ευρώ, xxvii. Την ………/2018 (πλήρους ημερομηνίας μη ευανάγνωστης) Δήλωση Απόδοσης Παρακρατούμενου Φόρου εισοδημάτων από δικαιώματα με βάση τις διατάξεις της περ. γ’ της παρ. 1 του άρθρου 64 του Ν. 4172/2013 της εταιρείας με το διακριτικό τίτλο “…….. Α.Ε.”, χρονικής περιόδου Ιουλίου – Σεπτεμβρίου 2018, ποσού ….. ευρώ, xxviii. Τιμολόγιο IL ……./………2018, μεικτού ποσού ……… ευρώ, xxix. Την …………/2018 (πλήρους ημερομηνίας μη ευανάγνωστης) Δήλωση Απόδοσης Παρακρατούμενου Φόρου εισοδημάτων από δικαιώματα με βάση τις διατάξεις της περ. γ’ της παρ. 1 του άρθρου 64 του Ν. 4172/2013 της εταιρείας με το διακριτικό τίτλο “……. Α.Ε.”, χρονικής περιόδου Οκτωβρίου 2018, ποσού ………. ευρώ, καθώς και την από 30.01.2019 ηλεκτρονική απόδειξη της ……….BANK A.E., περί καταβολής του ποσού αυτού, xxx. Τιμολόγιο IL ………../……….2018, μεικτού ποσού ………… ευρώ και xxxi. Την ………../2018 (πλήρους ημερομηνίας μη ευανάγνωστης) Δήλωση Απόδοσης Παρακρατούμενου Φόρου εισοδημάτων από δικαιώματα με βάση τις διατάξεις της περ. γ’ της παρ. 1 του άρθρου 64 του Ν. 4172/2013 της εταιρείας με το διακριτικό τίτλο “………. Α.Ε.”, χρονικής περιόδου Νοεμβρίου 2018, ποσού ……….. ευρώ, καθώς και την από 26.02.2019 ηλεκτρονική απόδειξη της ………Τράπεζας ………. A.E., περί καταβολής του ποσού αυτού. Γ. Φορολογικό έτος 2019: i. Τιμολόγιο IL ………/……….2019, μεικτού ποσού ………. ευρώ, ii. Την ……../………2019 Δήλωση Απόδοσης Παρακρατούμενου Φόρου εισοδημάτων από δικαιώματα με βάση τις διατάξεις της περ. γ’ της παρ. 1 του άρθρου 64 του Ν. 4172/2013 της εταιρείας με το διακριτικό τίτλο “…….. Α.Ε.”, χρονικής περιόδου Δεκεμβρίου 2018, ποσού ……. ευρώ, καθώς και την από 15.04.2019 ηλεκτρονική απόδειξη της …..BANK A.E., περί καταβολής ποσού ……. ευρώ, iii. Τιμολόγιο IL ……./……2019, μεικτού ποσού ….. ευρώ, iv. Την ……/……..2019 Δήλωση Απόδοσης Παρακρατούμενου Φόρου εισοδημάτων από δικαιώματα με βάση τις διατάξεις της περ. γ’ της παρ. 1 του άρθρου 64 του Ν. 4172/2013 της εταιρείας με το διακριτικό τίτλο “…….. Α.Ε.”, χρονικής περιόδου Οκτωβρίου, Νοεμβρίου και Δεκεμβρίου 2018, ποσού ……… ευρώ, καθώς και την από 15.04.2019 ηλεκτρονική απόδειξη της ……….BANK A.E., περί καταβολής ποσού ………… ευρώ, v. Τιμολόγιο IL …………/………….2019, μεικτού ποσού ….. ευρώ, vi. Τη …./……2019 Δήλωση Απόδοσης Παρακρατούμενου Φόρου εισοδημάτων από δικαιώματα με βάση τις διατάξεις της περ. γ’ της παρ. 1 του άρθρου 64 του Ν. 4172/2013 της εταιρείας με το διακριτικό τίτλο “…….. Α.Ε.”, χρονικής περιόδου Ιανουαρίου 2019, ποσού ………… ευρώ, καθώς και την από 22.05.2019 ηλεκτρονική απόδειξη της Τράπεζας ……….. A.E., περί καταβολής ποσού ………… ευρώ, vii. Τιμολόγιο IL …………./………….2019, μεικτού ποσού ……… ευρώ, viii. Τιμολόγιο IL ……../……….2019, μεικτού ποσού ………. ευρώ, ix. Τη ………../………..2019 Δήλωση Απόδοσης Παρακρατούμενου Φόρου εισοδημάτων από δικαιώματα με βάση τις διατάξεις της περ. γ’ της παρ. 1 του άρθρου 64 του Ν. 4172/2013 της εταιρείας με το διακριτικό τίτλο “………….. Α.Ε.”, χρονικής περιόδου Απριλίου 2019, ποσού ……… ευρώ, το από 15.05.2019 Αποδεικτικό Υποβολής της παραπάνω Δήλωσης από την Α.Α.Δ.Ε., καθώς και την από 16.07.2019 ηλεκτρονική απόδειξη της ……….BANK A.E., περί καταβολής ποσού ……….. ευρώ, x. Τιμολόγιο IL ……../……..2019, μεικτού ποσού ………. ευρώ, xi. Τη ………/………2019 Δήλωση Απόδοσης Παρακρατούμενου Φόρου εισοδημάτων από δικαιώματα με βάση τις διατάξεις της περ. γ’ της παρ. 1 του άρθρου 64 του Ν. 4172/2013 της εταιρείας με το διακριτικό τίτλο “………. Α.Ε.”, χρονικής περιόδου Μαΐου 2019, ποσού ………… ευρώ, το από 11.06.2019 Αποδεικτικό Υποβολής της παραπάνω Δήλωσης από την Α.Α.Δ.Ε., καθώς και την από 28.06.2019 ηλεκτρονική απόδειξη της …………..BANK A.E., περί καταβολής του παραπάνω ποσού, xii. Τιμολόγιο IL ………./………….2019, μεικτού ποσού ……….. ευρώ, xiii. Τη ………./………..2019 Δήλωση Απόδοσης Παρακρατούμενου Φόρου εισοδημάτων από δικαιώματα της εταιρείας με το διακριτικό τίτλο “……….. Α.Ε.”, χρονικής περιόδου Ιουνίου 2019, ποσού ………. ευρώ, xiv. Τιμολόγιο IL ……../………..2019, μεικτού ποσού …… ευρώ, xv. Τιμολόγιο IL ………/……..2019, μεικτού ποσού ………. ευρώ, xvi. Τη ………./………….2019 Δήλωση Απόδοσης Παρακρατούμενου Φόρου εισοδημάτων από δικαιώματα με βάση τις διατάξεις της περ. γ’ της παρ. 1 του άρθρου 64 του Ν. 4172/2013 της εταιρείας με το διακριτικό τίτλο “……….. Α.Ε.”, χρονικής περιόδου Ιουλίου 2019, ποσού …………. ευρώ, xvii. Τιμολόγιο IL ………/………….2019, μεικτού ποσού ………… ευρώ, xviii. Τη ………../…….2019 Δήλωση Απόδοσης Παρακρατούμενου Φόρου εισοδημάτων από δικαιώματα με βάση τις διατάξεις της περ. γ’ της παρ. 1 του άρθρου 64 του Ν. 4172/2013 της εταιρείας με το διακριτικό τίτλο “…….. Α.Ε.”, χρονικής περιόδου Αυγούστου 2019, ποσού ……………. ευρώ, xix. Τιμολόγιο IL ………./…….2019, μεικτού ποσού ….. ευρώ, xx. Τη ……/………2019 Δήλωση Απόδοσης Παρακρατούμενου Φόρου εισοδημάτων από δικαιώματα με βάση τις διατάξεις της περ. γ’ της παρ. 1 του άρθρου 64 του Ν. 4172/2013 της εταιρείας με το διακριτικό τίτλο “…….. Α.Ε.”, χρονικής περιόδου Σεπτεμβρίου 2019, ποσού ………. ευρώ, xxi. Τιμολόγιο IL ……/…….2019, μεικτού ποσού ……… ευρώ, xxii. Τιμολόγιο IL ……./…………2019, μεικτού ποσού ……….. ευρώ και xxiii. Τη ……………./……..2019 Δήλωση Απόδοσης Παρακρατούμενου Φόρου εισοδημάτων από δικαιώματα με βάση τις διατάξεις της περ. γ’ της παρ. 1 του άρθρου 64 του Ν. 4172/2013 της εταιρείας με το διακριτικό τίτλο “……… Α.Ε.”, χρονικής περιόδου Νοεμβρίου 2019, ποσού ……… ευρώ.
14. Επειδή, εν όψει των ανωτέρω, το Δικαστήριο, λαμβάνοντας υπόψη, ότι: α. κατά τον κρίσιμο χρόνο υποβολής των φορολογικών δηλώσεων από τη μονοπρόσωπη ανώνυμη εταιρεία με την επωνυμία “……..Α.Ε.” υφίστατο υποχρέωσή της, προς παρακράτηση φόρου επί εισοδημάτων από δικαιώματα (royalties) της προσφεύγουσας και με την παρακράτηση αυτή, ως αναφέρθηκε στη μείζονα σκέψη της παρούσας, εξαντλήθηκε και η φορολογική της υποχρέωση, β. η προσφεύγουσα προβάλλει μεν ισχυρισμό, περί κατάργησης των διατάξεων του Νόμου της 31ης Ιουλίου 1929 και του Διατάγματος της 17ης Δεκεμβρίου 1983, ως αυτοί ρυθμίζουν την εξαίρεση εφαρμογής της Σ.Α.Δ.Φ. επί νομικών προσώπων εταιρειών επενδύσεων (Holding Companies), πλην, όμως, ο ισχυρισμός αυτός αναφέρεται στην εφαρμοσθείσα, στο Μεγάλο Δουκάτο του Λουξεμβούργου, νομοθεσία, χωρίς να προκύπτει ότι έχει πραγματοποιηθεί η, διαλαμβανόμενη στο άρθρο 2 παρ. 4 εδ. β’ της δεδομένης Σ.Α.Δ.Φ., γνωστοποίηση στην Ελλάδα, περί αντίστοιχης μεταβολής της φορολογικής νομοθεσίας του παραπάνω Κράτους, γ. η προσφεύγουσα (ως προκύπτει, αφενός μεν, από το διοικητικό φάκελο, αφετέρου δε, από τα έγγραφα που η ίδια προσκομίζει) φέρει, ως μέρος της επωνυμίας της, με την οποία εμφανίζεται στον εταιρικό και εν γένει επαγγελματικό κόσμο, καθώς και στις συναλλακτικές της σχέσεις, το προσδιοριστικό στοιχείο “Holding”, ήτοι συμμετοχική εταιρεία επενδύσεων (με καταστατικό σκοπό την απόκτηση συμμετοχών τόσο στο Λουξεμβούργο, όσο και στο εξωτερικό, σε οποιεσδήποτε εταιρείες ή επιχειρήσεις υπό οιαδήποτε μορφή και τη διαχείριση των συμμετοχών αυτών) και δ. σύμφωνα με το Παράρτημα της Οδηγίας 2003/49/ΕΚ, στην ανωτέρω εμπίπτουν οι εταιρείες του δικαίου του Λουξεμβούργου με την επωνυμία “société anonyme”, “société en commandite par actions” και “société à responsabiliité limitée”, κρίνει ότι η προσφεύγουσα έχει, ως ορθώς κρίθηκε με την προσβαλλόμενη απόφαση, τη μορφή εταιρείας επενδύσεων και, ως εκ τούτου, δεν εμπίπτει στην εφαρμογή της Σύμβασης Αποφυγής Διπλής Φορολογίας μεταξύ της Ελληνικής Δημοκρατίας και του Μεγάλου Δουκάτου του Λουξεμβούργου. Επομένως, ορθώς και νομίμως, με την προσβαλλόμενη ……../………2023 απόφαση του Προϊσταμένου της Δ.Ε.Δ., απερρίφθη η ……… ΕΙ 2022/…….2022 ενδικοφανής προσφυγή της προσφεύγουσας και, συνεπώς, νομίμως παρακρατήθηκε φόρος εισοδήματος, υπολογιζόμενος με συντελεστή 20% επί των δικαιωμάτων (royalties) που κατέβαλε στην προσφεύγουσα η ανώνυμη εταιρεία με την επωνυμία “……….. Α.Ε.”, για τα φορολογικά έτη 2017, 2018 και 2019, απορριπτομένων, ως αβασίμων, των περί του αντιθέτου προβαλλομένων με την υπό κρίση προσφυγή.
15. Επειδή, κατ’ ακολουθίαν, η προσφυγή πρέπει να απορριφθεί, να καταπέσει το καταβληθέν παράβολο υπέρ του Ελληνικού Δημοσίου (άρθρο 277 παρ. 9 εδ. α’ του Κ.Δ.Δ.), ενώ, κατ’ εκτίμηση των περιστάσεων, η προσφεύγουσα πρέπει να απαλλαγεί από τα δικαστικά έξοδα του καθ’ ου (άρθρο 275 παρ. 1 εδ. ε’ του Κ.Δ.Δ.).
Δ Ι Α Τ Α Υ Τ Α
Απορρίπτει την προσφυγή.
Διατάσσει την κατάπτωση του παραβόλου υπέρ του Ελληνικού Δημοσίου.
Απαλλάσσει την προσφεύγουσα από τα δικαστικά έξοδα του καθ’ ου.
Η διάσκεψη έγινε στις 06.12.2024 και η απόφαση δημοσιεύθηκε στο ακροατήριο του Δικαστηρίου κατά την έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στις 25.02.2025.
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΕΙΣΗΓΗΤΡΙΑ
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΣΚΟΥΡΛΗΣ ΔΙΑΜΑΝΤΑ ΚΑΛΛΙΓΕΡΟΥ
Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ ΠΕΡΛΙΔΟΥ