Προδικαστική παραπομπή – Δικαίωμα πνευματικής ιδιοκτησίας και συγγενικά δικαιώματα – Δικαίωμα αναπαραγωγής – Αναπαραγωγή ελάχιστων αποσπασμάτων φωνογραφήματος (sampling) – Ελεύθερη χρήση έργου – Συνεκτίμηση των θεμελιωδών δικαιωμάτων του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης
ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ MACIEJ SZPUNAR της 12ης Δεκεμβρίου 2018 (1) Υπόθεση C-476/17 PelhamGmbH, Moses Pelham, Martin Haas κατά Ralf Hütter, Florian Schneider-Esleben
1) Το άρθρο 2, στοιχείο γʹ, της οδηγίας 2001/29/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 22ας Μαΐου 2001, για την εναρμόνιση ορισμένων πτυχών του δικαιώματος του δημιουργού και συγγενικών δικαιωμάτων στην κοινωνία της πληροφορίας, πρέπει να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι η λήψη αποσπάσματος από ένα φωνογράφημα προκειμένου να χρησιμοποιηθεί σε ένα άλλο φωνογράφημα (sampling) συνιστά προσβολή του αποκλειστικού δικαιώματος του παραγωγού του πρώτου φωνογραφήματος να επιτρέπει ή να απαγορεύει την αναπαραγωγή του φωνογραφήματός του κατά την έννοια της εν λόγω διατάξεως όταν αυτή πραγματοποιείται χωρίς την άδεια του τελευταίου.
2) Το άρθρο 9, παράγραφος 1, στοιχείο βʹ, της οδηγίας 2006/115/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 12ης Δεκεμβρίου 2006, σχετικά με το δικαίωμα εκμίσθωσης, το δικαίωμα δανεισμού και ορισμένα δικαιώματα συγγενικά προς την πνευματική ιδιοκτησία στον τομέα των προϊόντων της διανοίας, πρέπει να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι ένα φωνογράφημα που περιέχει αποσπάσματα που έχουν ενσωματωθεί από άλλο φωνογράφημα (samples), δεν συνιστά αντίγραφο του άλλου αυτού φωνογραφήματος κατά την έννοια της ως άνω διατάξεως.
3) Το άρθρο 2, στοιχείο γʹ, της οδηγίας 2001/29 πρέπει να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι απαγορεύει την εφαρμογή, στην περίπτωση των φωνογραφημάτων, διατάξεως του εσωτερικού δικαίου κράτους μέλους, όπως εκείνη του άρθρου 24, παράγραφος 1, του Gesetz über Urheberrecht und verwandte Schutzrechte – Urheberrechtsgesetz (νόμου περί του δικαιώματος του δημιουργού και συγγενικών δικαιωμάτων), της 9ης Σεπτεμβρίου 1965, σύμφωνα με την οποία ένα ανεξάρτητο έργο μπορεί να δημιουργηθεί με ελεύθερη χρήση άλλου έργου χωρίς την άδεια του δημιουργού του, στο μέτρο που η διάταξη αυτή υπερβαίνει το πλαίσιο των προβλεπόμενων στο άρθρο 5, παράγραφοι 2 και 3, της οδηγίας εξαιρέσεων και περιορισμών των αποκλειστικών δικαιωμάτων.
4) Η εξαίρεση της παράθεσης αποσπασμάτων που προβλέπεται στο άρθρο 5, παράγραφος 3, στοιχείο δʹ, της οδηγίας 2001/29 δεν έχει εφαρμογή στην περίπτωση όπου ένα απόσπασμα φωνογραφήματος ενσωματώθηκε σε άλλο φωνογράφημα χωρίς προφανή πρόθεση αλληλεπίδρασης με το πρώτο αυτό φωνογράφημα και κατά τέτοιο τρόπο ώστε να μην είναι δυνατό να διακριθεί από το δεύτερο αυτό φωνογράφημα.
5) Τα κράτη μέλη υποχρεούνται να εξασφαλίζουν στο εσωτερικό τους δίκαιο την προστασία των αποκλειστικών δικαιωμάτων που προβλέπονται στα άρθρα 2 έως 4 της οδηγίας 2001/29, τα δε δικαιώματα αυτά μπορούν να περιορίζονται μόνο στο πλαίσιο της εφαρμογής των εξαιρέσεων και περιορισμών που προβλέπονται εξαντλητικώς στο άρθρο 5 της οδηγίας αυτής. Ωστόσο, τα κράτη μέλη παραμένουν ελεύθερα όσον αφορά την επιλογή των μέσων που κρίνουν κατάλληλα να εφαρμόσουν προκειμένου να συμμορφωθούν με τη συγκεκριμένη υποχρέωση.
6) Το αποκλειστικό δικαίωμα των παραγωγών φωνογραφημάτων να επιτρέπουν ή να απαγορεύουν, δυνάμει του άρθρου 2, στοιχείο γʹ, της οδηγίας 2001/29, την εν μέρει αναπαραγωγή των φωνογραφημάτων τους σε περίπτωση χρήσης της για σκοπούς sampling δεν αντιβαίνει στην καλλιτεχνική ελευθερία, όπως αυτή κατοχυρώνεται στο άρθρο 13 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Βλ. τις προτάσεις του Γενικού Εισαγγελέα εδώ