ΔΕφΑθηνών 328/2020 , Αγωγικό αίτημα, προσδιορισμός χρονικού διαστήματος που αφορά στο διεκδικούμενο με την αγωγή ποσό και διόρθωσή του

 

[…]

 

2. Επειδή, ο Κώδικας Διοικητικής Δικονομίας (ΚΔΔ, ν. 2717/1999, Α97) ορίζει: Στο άρθρο 75 , ότι: «3. Μεταβολή του αιτήματος της αγωγής είναι απαράδεκτη. Κατ’ εξαίρεση, ο ενάγων μπορεί, ως το τέλος της πρώτης συζήτησης, να περιορίσει το αίτημα της αγωγής ή να το μετατρέψει από καταψηφιστικό σε αναγνωριστικό ή από αναγνωριστικό σε καταψηφιστικό». Και, στο άρθρο 138, ότι: «1. Υπομνήματα των διαδίκων, για την ανάπτυξη των ισχυρισμών τους, κατατίθενται στη γραμματεία το αργότερο τρεις (3) εργάσιμες ημέρες μετά τη συζήτηση. …».

3. Επειδή, στην προκείμενη περίπτωση, από τα στοιχεία της δικογραφίας προκύπτουν τα ακόλουθα: Με την αναφερόμενη στην πρώτη σκέψη αγωγή της (όπως αναπτύχθηκε με τα από 26-1-2017 και 6-2-2017 υπομνήματα), η εκκαλούσα, Αστυνόμος Β της Ελληνικής Αστυνομίας, ζήτησε να της καταβληθεί η επίδικη προσαύξηση λόγω στέγης του επιδόματος υπηρεσίας αλλοδαπής, κατά το χρονικό διάστημα από την 20-1-2007 έως  την 30-6-2007, κατά το οποίο,  συμφώνως με τους ισχυρισμούς της, είχε αποσπασθεί και υπηρέτησε ως […]. Όμως, από τα κατατεθέντα πρωτοδίκως αποδεικτικά στοιχεία, προέκυψε ότι η εκκαλούσα […] αποσπάσθηκε, ως Αστυνομικός Σύνδεσμος, στην Πρεσβεία της Ελλάδας […], όπου και υπηρέτησε από την 23-1-2009 έως την 22-1-2011, και έλαβε επίδομα υπηρεσίας αλλοδαπής, αντίστοιχο με το βαθμό που κατείχε (σε ποσοστό 60% στο αντίστοιχο επίδομα του οικείου Πρέσβη), χωρίς την προσαύξηση λόγω στέγης […]
4. Επειδή, με την εκκαλουμένη, αφού έγινε δεκτό ότι από τα στοιχεία του φακέλου προέκυπτε ότι η εκκαλούσα υπηρέτησε, ως αστυνομικός σύνδεσμος, στην ελληνική πρεσβεία […] κατά το χρονικό διάστημα από την 23-1-2009 έως την 22-1-2011, όχι όμως και κατά το αφορούν το επίδικο αγωγικό αίτημά της (βλ. στη σελίδα 14 της αγωγής) χρονικό διάστημα, δηλαδή από την 20-1-2007 έως την 30-6-2007, απορρίφθηκε η αγωγή αυτή, κατά το μέρος της που ασκήθηκε από την εκκαλούσα, ως ουσία αβάσιμη.

5. Επειδή, με την κρινόμενη έφεση, η εκκαλούσα αμφισβητεί την ορθότητα της εκκαλουμένης και ζητά την εξαφάνισή της.

6. Επειδή, μετά τα προεκτεθέντα, από τα αναφερόμενα στην τρίτη σκέψη κατατεθέντα πρωτοδίκως αποδεικτικά στοιχεία, προκύπτει ότι η εκκαλούσα πράγματι δεν υπηρέτησε στην αλλοδαπή, και, μάλιστα, ως αστυνομικός σύνδεσμος στην ελληνική πρεσβεία […] κατά το επίδικο χρονικό διάστημα από την 20-1-2007 έως την 30-6-2007 (βλ. στη σελίδα 14 της αγωγής), αλλά κατά το χρονικό διάστημα από την 23-1-2009 έως την 22-1-2011. Περαιτέρω, με τα υποβληθέντα από την εκκαλούσα πρωτοδίκως προαναφερθέντα δύο υπομνήματα (από 26-1-2017 και 6-2-2017) δεν έγινε διόρθωση του εν λόγω χρονικού διαστήματος (χωρίς μεταβολή του διεκδικούμενου ποσού), όπως ήταν δυνατό να γίνει παραδεκτώς κατά την έννοια του άρθρου 138 παρ. 1 του ΚΔΔ (ΣτΕ 1922/2016, 2833/2012), μη αρκούντως του γεγονότος ότι το αληθές χρονικό διάστημα της υπηρεσίας της εκκαλούσας στην αλλοδαπή που αφορούσε, πράγματι, το αγωγικό αίτημά της, προέκυπτε από τα στοιχεία του φακέλου καθώς και από το υποβληθέν πρωτοδίκως από το εφεσίβλητο υπόμνημα, αφού η κρίση του δικαστηρίου εκφέρεται με βάση τα ιστορούμενα στην αγωγή και αναπτυσσόμενα (ή και διορθούμενα κατά τα προαναφερθέντα) με το υπόμνημα, και όχι από τα εν γένει προκύπτοντα από τα στοιχεία του φακέλου, που αποτελούν αποκλειστικώς και μόνο αποδεικτικά στοιχεία του ιστορικού και των λόγων της αγωγής, μη δυνάμενα να την αναπληρώσουν ή να την διορθώσουν (ΚΔΔ, άρθρα 73, 138, 144 έως 149). Επομένως, η αγωγή αυτή ήταν απορριπτέα ως αβάσιμη, όπως νομίμως και ορθώς κρίθηκε με την εκκαλουμένη, απορριπτομένων ως αβασίμων όλων των αντιθέτως προβαλλομένων.


 

 

 

Total
0
Shares
Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *