ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑMANUEL CAMPOS SÁNCHEZ-BORDONAτης 6ης Απριλίου 2017 Υπόθεση C-348/16 (Διεθνής προστασία)
[αίτηση του Tribunale di Μιλάνο (πρωτοδικείο Μιλάνο, Ιταλία)
για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως]
«Προδικαστική παραπομπή – Άσυλο – Ερμηνεία των άρθρων 12, 14, 31 και 46 της οδηγίας 2013/32/ΕΕ – Δικαίωμα πραγματικής προσφυγής – Διοικητική απόφαση που, κατόπιν ακροάσεως του ενδιαφερομένου, απορρίπτει αίτηση περί χορηγήσεως του καθεστώτος του πρόσφυγα – Δυνατότητα απορρίψεως της ένδικης προσφυγής ως απαράδεκτης χωρίς ακρόαση του ενδιαφερομένου»
Πρόταση
72. Λαμβανομένων υπόψη των προεκτεθέντων, προτείνω στο Δικαστήριο να απαντήσει στο Tribunale di Milano (πρωτοδικείο Μιλάνο, Ιταλία) ως εξής:
«Η οδηγία 2013/32/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Ιουνίου 2013, σχετικά με κοινές διαδικασίες για τη χορήγηση και ανάκληση του καθεστώτος διεθνούς προστασίας, και ιδίως τα άρθρα της 12, 14, 31 και 46, πρέπει να ερμηνευθούν υπό την έννοια ότι η αρμόδια δικαστική αρχή έχει τη δυνατότητα να εκδώσει αμέσως απόφαση, χωρίς να απαιτείται προσωπική συνέντευξη του προσφεύγοντος, επί των προσφυγών που ασκούνται κατά της απορρίψεως αιτήσεων χορηγήσεως διεθνούς προστασίας όταν:
α) η προσφυγή είναι προδήλως αβάσιμη και, επομένως, δεν έχει πιθανότητες να ευδοκιμήσει, και
β) η εν λόγω απόφαση εκδίδεται κατόπιν πλήρους εξετάσεως των πραγματικών και νομικών περιστάσεων της καταστάσεως του αιτούντος, περιλαμβανομένων των πληροφοριών από την προσωπική συνέντευξη που διεξήχθη κατά το διοικητικό στάδιο, οι οποίες επαρκούν, κατά το δικαστήριο, για την έκδοση αποφάσεως επί της προσφυγής.»
ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΤOY ΓΕΝΙΚOY ΕΙΣΑΓΓΕΛΕA NILS WAHLτης 6ης Απριλίου 017 Υπόθεση C‑177/16 (Ανταγωνισμός)
[αίτηση του Augstākā tiesa (Ανωτάτου Δικαστηρίου, Λετονία)
για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως]
«Άρθρο 102 ΣΛΕΕ – Κατάχρηση δεσπόζουσας θέσεως – Συνέπειες για το εμπόριο μεταξύ κρατών μελών – Εταιρεία συλλογικής διαχειρίσεως – Μη δίκαιες τιμές –Κύκλος εργασιών που λαμβάνεται υπόψη για την επιβολή προστίμου»
Πρόταση
145. Εν κατακλείδι, προτείνω στο Δικαστήριο να απαντήσει στα ερωτήματα που υπέβαλε το Augstākā tiesa (Ανώτατο Δικαστήριο, Λετονία) ως εξής:
– η συμπεριφορά εταιρείας συλλογικής διαχειρίσεως που είναι επιφορτισμένη με τη συλλογή αμοιβών, μεταξύ άλλων αναφορικά με έργα αλλοδαπών δημιουργών, μπορεί να επηρεάσει το εμπόριο μεταξύ κρατών μελών κατά την έννοια του άρθρου 102 ΣΛΕΕ·
– σε περίπτωση όπως αυτή της κύριας δίκης, είναι, κατ’ αρχήν, κατάλληλη η σύγκριση μεταξύ των τιμών στην οικεία αγορά και των τιμών σε άλλες αγορές. Απόκειται, εντούτοις, στο εθνικό δικαστήριο να εξακριβώσει, υπό το πρίσμα όλων των συναφών περιστάσεων, κατά πόσον η σύγκριση, αφενός, εκτελέστηκε ορθά και, αφετέρου, ήταν επαρκής·
– κατά τη σύγκριση των τιμών που χρεώνουν οι διάφορες εταιρείες συλλογικής διαχειρίσεως, μπορεί να είναι κατάλληλη η χρήση δείκτη ισοτιμίας αγοραστικής δύναμης, όπως προκύπτει από το ακαθάριστο εγχώριο προϊόν· το κατά πόσον το εν λόγω μέσο είναι επαρκές εξαρτάται από το αν έχουν ληφθεί υπόψη και οι άλλοι παράγοντες που μπορούν να επηρεάσουν την τελική τιμή προϊόντος ή υπηρεσίας σε συγκεκριμένη χώρα·
– σύγκριση των τιμών που χρεώνουν οι διάφορες εταιρείες συλλογικής διαχειρίσεως πρέπει να γίνεται για κάθε συναφή αγορά·
– μόνον τιμές που υπερβαίνουν σημαντικά και διαρκώς την τιμή αναφοράς μπορεί να θεωρούνται υπερβολικές·
– δεσπόζουσα επιχείρηση μπορεί να αποδείξει τον δίκαιο χαρακτήρα των τιμών που εφαρμόζει επικαλούμενη, ιδίως, υψηλότερο κόστος παραγωγής και εμπορικής προωθήσεως ή, γενικότερα, υψηλότερη οικονομική αξία του παρεχόμενου προϊόντος ή υπηρεσίας·
– για τον καθορισμό του ύψους του προστίμου που πρέπει να επιβληθεί σε εταιρεία συλλογικής διαχειρίσεως για παραβίαση των κανόνων ανταγωνισμού της Ένωσης, δεν πρέπει να εξαιρεθεί από τον κύκλο εργασιών τού εν λόγω οργανισμού η αμοιβή που καταβάλλεται στους δημιουργούς.
Δείτε περισσότερα σε curia.europa.eu