ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (δέκατο τμήμα) της 24ης Σεπτεμβρίου 2020, υπόθεση C‑516/19,με αντικείμενο αίτηση προδικαστικής αποφάσεως δυνάμει του άρθρου 267 ΣΛΕΕ, που υπέβαλε το Verwaltungsgericht Berlin (διοικητικό πρωτοδικείο Βερολίνου, Γερμανία) με απόφαση της 17ης Ιουνίου 2019, η οποία περιήλθε στο Δικαστήριο στις 9 Ιουλίου 2019, στο πλαίσιο της δίκης NMI Technologietransfer GmbH κατά EuroNorm GmbH
«Προδικαστική παραπομπή – Κρατικές ενισχύσεις – Άρθρα 107 και 108 ΣΛΕΕ – Κανονισμός (ΕΕ) 651/2014 – Απαλλαγή ορισμένων συμβατών με την εσωτερική αγορά κρατικών ενισχύσεων – Παράρτημα I – Μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις (ΜΜΕ) – Ορισμός – Κριτήριο ανεξαρτησίας – Άρθρο 3, παράγραφος 1 – Ανεξάρτητη επιχείρηση – Άρθρο 3, παράγραφος 4 – Αποκλεισμός – Έμμεσος έλεγχος του 25 % του κεφαλαίου ή των δικαιωμάτων ψήφου από δημόσιους φορείς – Έννοιες των όρων “έλεγχος” και “δημόσιοι φορείς”»
Το άρθρο 3, παράγραφος 4, του παραρτήματος I του κανονισμού (ΕΕ) 651/2014 της Επιτροπής, της 17ης Ιουνίου 2014, για την κήρυξη ορισμένων κατηγοριών ενισχύσεων ως συμβατών με την εσωτερική αγορά κατ’ εφαρμογή των άρθρων 107 και 108 [ΣΛΕΕ], έχει την έννοια ότι δεν αντιβαίνει σε αυτό εθνική ρύθμιση η οποία αποκλείει να μπορεί μια επιχείρηση να θεωρηθεί μικρή και μεσαία επιχείρηση (ΜΜΕ), σε περίπτωση που το όργανο της επιχείρησης η οποία κατέχει το μεγαλύτερο μέρος του κεφαλαίου της, μολονότι δεν είναι επιφορτισμένο με την καθημερινή διαχείρισή της, αποτελείται εντούτοις ως επί το πλείστον από μέλη τα οποία εκπροσωπούν δημόσιους φορείς, κατά την έννοια της διάταξης αυτής, με αποτέλεσμα οι τελευταίοι αυτοί να ασκούν από κοινού, εκ του γεγονότος αυτού και μόνον, έμμεσο έλεγχο, κατά την έννοια της εν λόγω διάταξης, επί της πρώτης επιχείρησης, εφόσον:
– αφενός, η έννοια του όρου «δημόσιος φορέας» που απαντά στη διάταξη αυτή καλύπτει φορείς όπως πανεπιστήμια και ανώτατες σχολές, καθώς και εμπορικά και βιομηχανικά επιμελητήρια, εφόσον οι φορείς αυτοί έχουν ιδρυθεί για την ικανοποίηση συγκεκριμένων αναγκών γενικού συμφέροντος, διαθέτουν νομική προσωπικότητα και είτε χρηματοδοτούνται κατά το μεγαλύτερο μέρος είτε ελέγχονται άμεσα ή έμμεσα από το κράτος, από αυτοδιοικητικές αρχές ή από άλλους δημόσιους φορείς, χωρίς να έχει σημασία συναφώς ότι τα πρόσωπα που διορίζονται μέλη του προαναφερθέντος οργάνου κατόπιν πρότασης των εν λόγω φορέων ασκούν αμισθί τα καθήκοντά τους στο πλαίσιο της οικείας επιχείρησης, αφ’ ης στιγμής τα πρόσωπα αυτά προτείνονται και διορίζονται υπό την ιδιότητά τους ως μελών των φορέων αυτών, και,
– αφετέρου, για να υφίσταται τέτοιος έλεγχος, αρκεί δημόσιοι φορείς να κατέχουν από κοινού, ακόμη και έμμεσα, τουλάχιστον το 25 % του κεφαλαίου ή των δικαιωμάτων ψήφου της οικείας επιχείρησης, βάσει του καταστατικού της επιχείρησης που ασκεί άμεσο έλεγχο επ’ αυτής, χωρίς να είναι αναγκαίο να εξεταστεί περαιτέρω αν οι φορείς αυτοί είναι σε θέση να επηρεάζουν και να συντονίζουν την πραγματική άσκηση από τους εκπροσώπους τους των δικαιωμάτων ψήφου τα οποία αυτοί διαθέτουν ή αν οι εκπρόσωποι αυτοί λαμβάνουν πράγματι υπόψη τα συμφέροντα των εν λόγω φορέων.