ΔΕΑ2769/2020,Προσφυγή κατά πράξεων του Ε.Ο.Π.Υ.Υ. περί επιβολής αυτόματης επιστροφής (clawback) σε συμπληρώματα ειδικής διατροφής.

Διοικ. Εφ. Αθηνών, αριθ. αποφ. 2769/2020 (Τμήμα 18ο Τριμελές ) 
 
  Κρίση ότι είναι αντισυνταγματική η διάταξη του άρθρου 100 του ν.4172/2013, κατά το μέρος που υπολογίζει το ποσό του clawback για το σύνολο των συμπληρωμάτων διατροφής που διέθεσε η προσφεύγουσα στην αγορά, ως εισαγωγέας και όχι μόνο για αυτά που η ίδια, ως πάροχος υγείας, διέθεσε, δυνάμει σχετικών συμβάσεων, σε ασφαλισμένους του Ε.Ο.Π.Υ.Υ.. Ακυρώνει τις πράξεις – Διατάσσει τον Οργανισμό να επανυπολογίσει το ποσό του clawback.
 
 
Απόσπασμα
“…………….

9. Επειδή, κατά την έννοια των διατάξεων που προβλέπουν την επιβολή του μέτρου του claw back, που σκοπεύει στη συγκράτηση, εντός των ορίων του προϋπολογισμού του Ε.Ο.Π.Υ.Υ., της δαπάνης, για τις υπηρεσίες υγείας και τη διάθεση προϊόντων στους ασφαλισμένους του Οργανισμού, αυτό αφορά καταρχήν στους παρόχους υγείας ενεργούντες στα πλαίσια της εκτελέσεως διοικητικών συμβάσεων, που έχουν συνάψει με τον Ε.Ο.Π.Υ.Υ. και έχοντες απαίτηση κατ’αυτού ως αντισυμβαλλομένου τους. Περαιτέρω, το ως άνω μέτρο έχει μεν καταρχήν χαρακτήρα θεμιτού περιορισμού των χρηματικών απαιτήσεων κατά του Ε.Ο.Π.Υ.Υ. (ΣτΕ 3564/2015 7μ.), πλην ο περιορισμός αυτός δεν πρέπει να εξικνείται έως του σημείου της υπέρμετρης επιβαρύνσεως μιας κατηγορίας επαγγελματιών σε βάρος άλλης, έτσι ώστε αφενός να παραβιάζεται η αρχή της ισότητας των πολιτών, αφετέρου να πλήττεται ο πυρήνας της, κατά το άρθρο 5 παρ.1 του Συντάγματος, επιχειρηματικής ελευθερίας. Με βάση τα ανωτέρω οι προαναφερόμενες διατάξεις της παραγράφου 1 του άρθρου 100 του ν.4172/2013 και της κατ’εξουσιοδότηση αυτού εκδοθείσας Γ3γ/37400/19.5.2017 αποφάσεως του Αναπληρωτή Υπουργού Υγείας, καθόσον με αυτές θεσπίζεται η αναζήτηση από τον Ε.Ο.Π.Υ.Υ. του υπερβάλλοντος ποσού δαπάνης, εξαιτίας της παροχής ειδικώς των συμπληρωμάτων ειδικής διατροφής σε κάθε περίπτωση από τους εισαγωγείς και προμηθευτές/διανομείς τούτων ακόμα και εάν η διάθεση γίνεται στα πλαίσια της επιχειρηματικής δραστηριότητάς τους όχι προς ασφαλισμένους του Οργανισμού δυνάμει αντίστοιχων συμβάσεων με αυτόν, αλλά και προς τρίτους συμβεβλημένους με τον Ε.Ο.Π.Υ.Υ., οι οποίοι στη συνέχεια ως πάροχοι υγείας τα παρέχουν στους ασφαλισμένους, αποτελεί εξαιρετική ρύθμιση η οποία δημιουργεί άνιση μεταχείριση τούτων σε σχέση με τους ως άνω παρόχους, οι οποίοι καίτοι προκαλούν την υποκείμενη σε περιορισμό δαπάνη, δεν επιβαρύνονται, αντιστρατεύεται δε περαιτέρω και την επαγγελματική ελευθερία τους, δεδομένου ότι περιορίζει και μάλιστα αδικαιολόγητα το επιδιωκόμενο από την άσκηση του επαγγέλματός τους κέρδος. Εξάλλου, η ως άνω ρύθμιση υπερβαίνει κάθε όριο αναλογικότητος, κατά παράβαση του άρθρου 25 παρ.1 του Συντάγματος, αφού προκαλεί προδήλως δυσανάλογη οικονομική επιβάρυνση των εισαγωγέων, διανομέων/προμηθευτών σε σχέση με τον επιδιωκόμενο σκοπό, ο οποίος δεν θεωρείται ότι υπερακοντίζεται με τη μη εφαρμογή της (σχ.ΣτΕ 479/2017)……..


Total
0
Shares
Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *