Απόφαση 2790/2015 Διοικητικού Πρωτοδικείου Αθηνών (Τμήμα 9ο Μονομελές – Μεταβατική έδρα Ελευσίνας)

Παράταση χρόνου παραγραφής σε φορολογικές υποθέσεις. Κατά γενική ερμηνευτική αρχή, ο νομοθέτης μπορεί, κατ’ αρχήν, να παρατείνει τον χρόνο παραγραφής, μη δεσμευόμενος προς τούτο από το Σύνταγμα. Η δυνατότητα όμως αυτή ισχύει μόνον για εκείνες τις αξιώσεις, για τις οποίες ο μνημονευόμενος χρόνος δεν είχε συμπληρωθεί κατά την έναρξη ισχύος του νεότερου νόμου που αφορά στην παράταση. Και αυτό γιατί, υπό διαφορετική ερμηνευτική εκδοχή, η παράταση του χρόνου παραγραφής αξιώσεων ήδη παραγεγραμμένων κατά την έναρξη ισχύος της νέας διάταξης που την εισάγει, δηλαδή, η θέσπιση νόμου που ρυθμίζει, αναδρομικώς και κατά τρόπο επαχθή, περατωθείσες πια βιοτικές σχέσεις θα αντέβαινε όχι μόνον στη συνταγματική αρχή της ισότητας αλλά κυρίως στις εκπορευόμενες από τη βασική αρχή του κράτους δικαίου επιμέρους συνταγματικές αρχές της νομικής ασφάλειας και της προστατευόμενης εμπιστοσύνης (ιδίως στα άρθρα 2 παρ. 1 και 5 παρ. 1 του Συντάγματος). Τέτοια αναδρομική ρύθμιση είναι θεμιτή μόνον όταν η εμπιστοσύνη του πολίτη προς τη σταθερότητα ορισμένης νομικής κατάστασης μπορεί να θεωρηθεί από τα πράγματα δικαιολογημένη, οπότε και δεν απολαμβάνει δικαστικής προστασίας (πρβλ ΣτΕ 1508/2002). Συναφώς πρέπει να επισημανθεί ότι η επιμήκυνση του χρόνου παραγραφής για αξιώσεις μη παραγεγραμμένες δεν αποτελεί αναδρομική επιβολή φόρου, ώστε να προσκρούει στη συνταγματική διάταξη της παρ. 2 του άρθρου 78 (πρβλ ΣτΕ 523/2000). Εξάλλου, ως μη παραγεγραμμένες αξιώσεις, για τις οποίες είναι δυνατή η παράταση του χρόνου παραγραφής, κατά τα ανωτέρω διαλαμβανόμενα, νοούνται όχι μόνον οι αξιώσεις που δεν έχει συμπληρωθεί ο χρόνος παραγραφής, βάσει των πάγιων περί παραγραφής διατάξεων, αλλά και οι αξιώσεις των οποίων ο χρόνος παραγραφής έχει ήδη παραταθεί με προηγούμενα νομοθετήματα και δεν έχει ακόμη συμπληρωθεί. Και τούτο διότι και οι τελευταίες ως άνω περιπτώσεις αναφέρονται σε μη περατωθείσες βιοτικές σχέσεις με αποτέλεσμα η εκ νέου παράταση του χρόνου παραγραφής να μην συνιστά αναδρομική ρύθμιση των βιοτικών αυτών σχέσεων κατά τρόπο επαχθή, αντιβαίνον προς το Σύνταγμα (contra Δ.Εφ.Χαν. 24/2013). Βλ. όμως και 631/2014 Δ.Εφ.Αθηνών (αναρτ.23-5-2015).

Total
0
Shares
Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *