Πηγή: http://www.ethemis.gr
Στο άρθρο 1 της κυρωθείσης με τον ν.2514/1997, Σύμβασης Εφαρμογής της Συμφωνίας Σένγκεν ορίζεται ότι, ως «αλλοδαπός» νοείται «το πρόσωπο, το οποίο δεν είναι υπήκοος Κράτους Μέλους των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων», ενώ στο άρθρο 5, όπως αρχικώς ίσχυε, ότι «1. Μπορεί να επιτραπεί η είσοδος στα εδάφη των Συμβαλλόμενων Μερών, για διαμονή που δεν υπερβαίνει τους τρεις μήνες, στον αλλοδαπό που εκπληρώνει τις ακόλουθες προϋποθέσεις: α) Είναι κάτοχος έγκυρου εγγράφου ή εγγράφων, επιτρεπόντων τη διέλευση των συνόρων , β) Είναι κάτοχος έγκυρης θεωρήσεως, αν αυτή απαιτείται και στο άρθρο 26 ότι «τα Συμβαλλόμενα Μέρη αναλαμβάνουν την υποχρέωση να εισαγάγουν στην εθνική τους νομοθεσία τους ακόλουθους κανόνες: Ο μεταφορέας υποχρεούται να λάβει όλα τα απαραίτητα μέτρα για να βεβαιωθεί ότι ο αλλοδαπός που μεταφέρεται με εναέρια ή θαλάσσια συγκοινωνία είναι κάτοχος των ταξιδιωτικών εγγράφων που απαιτούνται για την είσοδό του στην επικράτεια των Συμβαλλομένων Μερών .Τα Συμβαλλόμενα Μέρη υποχρεούνται να εισαγάγουν κυρώσεις κατά των μεταφορέων που προωθούν από ένα τρίτο κράτος προς το έδαφός τους με εναέρια ή θαλάσσια συγκοινωνία αλλοδαπούς που δεν είναι κάτοχοι των απαιτούμενων ταξιδιωτικών εγγράφων. Περαιτέρω, ορίζονται τα εξής: «Για παραμονή μικρότερη του τριμήνου ανά εξάμηνο, οι υπήκοοι τρίτων χωρών οφείλουν να πληρούν τις ακόλουθες προϋποθέσεις εισόδου: α) να διαθέτουν έγκυρο ταξιδιωτικό έγγραφο ή έγγραφα που επιτρέπουν τη διέλευση των συνόρων. β) να διαθέτουν έγκυρη θεώρηση, εφόσον απαιτείται σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 539/2001 του Συμβουλίου, της 15ης Μαρτίου 2001», ενώ στο άρθρο 13 του ιδίου Κανονισμού ορίζεται ότι «1. Η είσοδος στην επικράτεια των κρατών μελών απαγορεύεται στους υπηκόους τρίτων χωρών που δεν πληρούν το σύνολο των προϋποθέσεων εισόδου, όπως καθορίζονται στο άρθρο 5 παράγραφος 1». Μεταξύ των Κρατών, οι υπήκοοι των οποίων πρέπει να διαθέτουν θεώρηση εισόδου για τη διέλευση των εξωτερικών συνόρων των κρατών μελών, συγκαταλέγεται, σύμφωνα με το Παράρτημα Ι του Κανονισμού 539/2001 του Συμβουλίου (L 81), η Ρωσία. Περαιτέρω, στο άρθρο 6 του ν.3386/2005) ορίζεται ότι « Υπήκοος τρίτης χώρας, ο οποίος εισέρχεται στο ελληνικό έδαφος οφείλει να έχει διαβατήριο ή άλλο ταξιδιωτικό έγγραφο που αναγνωρίζεται από διεθνείς συμβάσεις .Τα έγγραφα δε αυτά πρέπει να φέρουν, εφόσον αυτό απαιτείται από τις ισχύουσες διεθνείς συμβάσεις, το κοινοτικό δίκαιο και τις εθνικές ρυθμίσεις, θεώρηση εισόδου (VISA).
Περαιτέρω με το άρθρο 11 παρ.2 του ν.2898/2001 προσετέθη παράγραφος 7 στο τέλος του άρθρου δέκατου τρίτου του ν.2338/1995, η οποία, όπως ίσχυε κατά το κρίσιμο χρόνο, ορίζει ότι : «.Με προεδρικό διάταγμα, που εκδίδεται με πρόταση των Υπουργών Μεταφορών και Επικοινωνιών, Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης και Οικονομικών, συνιστάται περιφερειακή μονάδα της Υ.Π.Α. Με το ίδιο διάταγμα καθορίζεται το επίπεδο οργάνωσης της Μονάδας, οι αρμοδιότητες αυτής, η διάρθρωση και η στελέχωσή της, καθώς και ο τρόπος σύνδεσής της με την Κεντρική Υπηρεσία της Υ.Π.Α. Η Μονάδα είναι η εποπτική και ρυθμιστική Αρχή σε θέματα σχετικά με την εφαρμογή των κανόνων του αεροπορικού δικαίου και τη συστηματική διενέργεια επιτόπιων επιθεωρήσεων ασφαλείας και προστασίας των πτήσεων και του Αερολιμένα. Επιπλέον κατά τη διάταξη του άρθρου 88 παρ. 3 του ν. 3386/2005, αρμόδιος να επιβάλει το προβλεπόμενο από την τελευταία αυτή διάταξη πρόστιμο είναι ο υπάλληλος της Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας, ο οποίος ορίζεται εκάστοτε ως Προϊστάμενος των υπαλλήλων της εν λόγω Υπηρεσίας, που ασκούν, έως την σύσταση της ως άνω νέας περιφερειακής μονάδας στο νέο αερολιμένα, τις σχετικές με τη λειτουργία των αερολιμένων κρατικές αρμοδιότητες στον αερολιμένα αυτόν.
Εν προκειμένω , κατά τον χρόνο που έλαβε χώρα η αποδοθείσα στην εφεσίβλητη – αιτούσα αεροπορική εταιρεία παράβαση (25.9.2006), η είσοδος στη χώρα επιτρεπόταν σε όσους αλλοδαπούς διέθεταν, πέραν των άλλων ταξιδιωτικών εγγράφων, και έγκυρη θεώρηση εισόδου, εφόσον αυτή απαιτείτο. Υπό τα δεδομένα αυτά, νομίμως επεβλήθη η επίδικη κύρωση στην αιτούσα-εφεσίβλητη εταιρεία, εφόσον δεν ασκεί επιρροή στη νομιμότητα της προσβαλλομένης, όπως αυτή ισχυρίζεται, το γεγονός ότι οι επιβάτιδες διέθεταν θεώρηση εισόδου με ημερομηνία μεταγενέστερη της ημέρας του αεροπορικού ταξιδιού τους και το ότι επέστρεψαν οικειοθελώς στη Ρωσία, όπως είχαν, άλλωστε, υποχρέωση, εφ’ όσον δεν διέθεταν άδεια παραμονής στην Ελλάδα.
Επιμέλεια: Αγγελική Μπουρσινού/Επιστημονική Συνεργάτης e-Θέμις