1. Υπόθεση C‑427/14. Προδικαστική παραπομπή – Κοινοτικός τελωνειακός κώδικας – Εκ των υστέρων έλεγχος των διασαφήσεων – Αρχή της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης – Περιορισμός από το εθνικό δίκαιο της επανεξετάσεως των πορισμάτων ενός εκ των υστέρων ελέγχου – Δυνατότητα – Απόφαση επί του αρχικού εκ των υστέρων ελέγχου – Ανακριβή ή ελλιπή στοιχεία τα οποία ήταν άγνωστα κατά το χρονικό σημείο της αποφάσεως.
Το άρθρο 78, παράγραφος 3, του κανονισμού (ΕΟΚ) 2913/92 του Συμβουλίου, της 12ης Οκτωβρίου 1992, περί θεσπίσεως κοινοτικού τελωνειακού κώδικα, όπως τροποποιήθηκε από τον κανονισμό (EK) 2700/2000 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Νοεμβρίου 2000, πρέπει να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι αντιτίθεται σε εθνική νομοθεσία όπως η επίδικη στην κύρια δίκη, η οποία περιορίζει τη δυνατότητα των τελωνειακών αρχών να επαναλάβουν την επανεξέταση ή τον εκ των υστέρων έλεγχο και να αντλήσουν εξ αυτού τα κατάλληλα συμπεράσματα προσδιορίζοντας νέα τελωνειακή οφειλή, στο μέτρο που ο περιορισμός αυτός αναφέρεται στην τριετία η οποία άρχεται από την ημερομηνία γένεσης της αρχικής τελωνειακής οφειλής, πράγμα το οποίο απόκειται στο εθνικό δικαστήριο να επαληθεύσει.
2. Υπόθεση C-603/14. Αίτηση αναιρέσεως – Κοινοτικό σήμα – Αίτηση καταχωρίσεως του λεκτικού σήματος “The English Cut” – Ανακοπή του δικαιούχου των εθνικών και κοινοτικών λεκτικών και εικονιστικών σημάτων που περιλαμβάνουν τα λεκτικά στοιχεία “El Corte Inglés” – Κανονισμός (ΕΚ) 207/2009 – Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β΄ – Κίνδυνος συγχύσεως – Άρθρο 8, παράγραφος 5 – Κίνδυνος συσχετίσεως εκ μέρους του ενδιαφερόμενου κοινού με σήμα το οποίο χαίρει φήμης – Αναγκαίος βαθμός ομοιότητας
Το Γενικό Δικαστήριο, επ’ ευκαιρία της εξετάσεως των προϋποθέσεων εφαρμογής του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β΄, του κανονισμού 207/2009, διαπίστωσε ότι μεταξύ των αντιπαρατιθέμενων σημείων υφίσταται μικρή εννοιολογική ομοιότητα. Εντούτοις, έκρινε ότι, δεδομένης της απουσίας οπτικής και φωνητικής ομοιότητας, ορθώς η επίδικη απόφαση κατέληξε στο συμπέρασμα ότι τα εν λόγω σημεία διέφεραν στο σύνολό τους. Κατά συνέπεια, το Γενικό Δικαστήριο απεφάνθη ότι, καθόσον δεν συνέτρεχε μία από τις σωρευτικές προϋποθέσεις εφαρμογής του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β΄, του κανονισμού 207/2009, δεν ήταν αναγκαίο να προβεί στην σφαιρική εκτίμηση του κινδύνου συγχύσεως. Όσον αφορά, ωστόσο, την εκτίμηση των προϋποθέσεων εφαρμογής του άρθρου 8, παράγραφος 5, του κανονισμού 207/2009, το Γενικό Δικαστήριο επισήμανε, ότι από την πραγματοποιηθείσα στο πλαίσιο της παραγράφου 1, στοιχείο β΄, του εν λόγω άρθρου σύγκριση των αντιπαρατιθέμενων σημείων, προέκυπτε ότι αυτά δεν ήταν ομοειδή και, επομένως, ότι οι προϋποθέσεις εφαρμογής της παραγράφου 5 του άρθρου αυτού δεν συνέτρεχαν. Αποφαινόμενο, εντούτοις, με τον τρόπο αυτό το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο. Συγκεκριμένα, το Γενικό Δικαστήριο δεν μπορούσε να αγνοήσει τη διαπίστωση, κατά την οποία μεταξύ των αντιπαρατιθέμενων σημείων υφίστατο εννοιολογική ομοιότητα. Υπό τις συνθήκες αυτές, το Γενικό Δικαστήριο όφειλε να εξετάσει εάν ενδεχομένως αυτός ο βαθμός ομοιότητας, μολονότι ασθενής, αρκούσε, λόγω της υπάρξεως και άλλων ασκούντων επιρροή παραγόντων, όπως το παγκοίνως γνωστό ή η φήμη του προγενέστερου σήματος, ώστε το ενδιαφερόμενο κοινό να θεωρήσει ότι υφίσταται σχέση μεταξύ των σημείων αυτών, κατά την έννοια του άρθρου 8, παράγραφος 5, του κανονισμού 207/2009. Οι περιπτώσεις προσβολών στις οποίες αναφέρεται το άρθρο 8, παράγραφος 5, του κανονισμού αυτού δεν απαιτούν η συσχέτιση των αντιπαρατιθέμενων σημείων, στην οποία ενδέχεται να προβούν οι καταναλωτές, να είναι άμεση. Αναιρείται η απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης της 15ης Οκτωβρίου 2014, El Corte Inglés κατά ΓΕΕΑ – English Cut (The English Cut) (T‑515/12, EU:T:2014:882).
Το πλήρες κείμενο των αποφάσεων σε: curia.europa.eu