Α)Στην Yπόθεση C‑291/15 (έκτο τμήμα)
«Προδικαστική παραπομπή — Τελωνειακή ένωση — Κοινό Δασμολόγιο — Δασμολογητέα αξία — Προσδιορισμός της δασμολογητέας αξίας — Συναλλακτική αξία — Πράγματι καταβληθείσα τιμή — Αμφιβολίες ως προς την ακρίβεια της δηλωθείσας τιμής — Δηλωθείσα τιμή χαμηλότερη της καταβληθείσας στο πλαίσιο άλλων συναλλαγών σχετικά με ομοειδή εμπορεύματα τιμής»
Το άρθρο 181α του κανονισμού (ΕΟΚ) 2454/93 της Επιτροπής, της 2ας Ιουλίου 1993, για τον καθορισμό ορισμένων διατάξεων εφαρμογής του κανονισμού (ΕΟΚ) 2913/92 του Συμβουλίου για τη θέσπιση του κοινοτικού τελωνειακού κώδικα, όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό (ΕΚ) 3254/94 της Επιτροπής, της 19ης Δεκεμβρίου 1994, έχει την έννοια ότι δεν αντιτίθεται σε πρακτική των τελωνειακών αρχών, όπως αυτή στην υπόθεση της κύριας δίκης, η οποία συνίσταται στον καθορισμό της δασμολογητέας αξίας των εισαγομένων εμπορευμάτων βάσει της συναλλακτικής αξίας ομοειδών εμπορευμάτων, μέθοδο προβλεπόμενη στο άρθρο 30 του κανονισμού (ΕΟΚ) 2913/92 του Συμβουλίου, της 12ης Οκτωβρίου 1992, για τη θέσπιση κοινοτικού τελωνειακού κώδικα, όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό (ΕΚ) 82/97 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 19ης Δεκεμβρίου 1996, όταν η δηλωθείσα συναλλακτική αξία θεωρείται αδικαιολόγητα χαμηλή σε σχέση με τις μέσες στατιστικές τιμές αγοράς κατά την εισαγωγή ομοειδών εμπορευμάτων, και τούτο μολονότι οι τελωνειακές αρχές δεν αντικρούουν ούτε αμφισβητούν άλλως τη γνησιότητα του τιμολογίου και της βεβαιώσεως εμβάσματος που προσκομίσθηκαν προς απόδειξη της πράγματι καταβληθείσας για τα εισαγόμενα εμπορεύματα τιμής, πλην όμως ο εισαγωγέας δεν προσκόμισε, απαντώντας σε συναφές αίτημα της τελωνειακής αρχής, πρόσθετα στοιχεία ή πληροφορίες προς απόδειξη της ακρίβειας της δηλωθείσας συναλλακτικής αξίας των εμπορευμάτων αυτών.
Β) Στην υπόθεση C‑229/15 (δέκατο τμήμα)
«Προδικαστική παραπομπή — Φορολογία — Φόρος προστιθεμένης αξίας — Οδηγία 2006/112/ΕΚ — Άρθρα 18, στοιχείο γ΄, 184 και 187 — Πράξεις υποκείμενες στον φόρο — Παύση της φορολογητέας οικονομικής δραστηριότητας — Κατοχή αγαθών ως προς τα οποία εξέπεσε ο ΦΠΑ — Διακανονισμός των εκπτώσεων — Περίοδος διακανονισμού — Φορολόγηση βάσει του άρθρου 18, στοιχείο γ΄, της οδηγίας 2006/112, μετά τη λήξη της περιόδου διακανονισμού»
Το άρθρο 18, στοιχείο γ΄, της οδηγίας 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας, όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 2009/162/ΕΕ του Συμβουλίου, της 22ας Δεκεμβρίου 2009, έχει την έννοια ότι, σε περίπτωση παύσεως της φορολογητέας οικονομικής δραστηριότητας ενός υποκειμένου στον φόρο, η εκ μέρους του κατοχή αγαθών, όταν τα αγαθά αυτά έχουν παράσχει δικαίωμα εκπτώσεως του φόρου προστιθεμένης αξίας κατά την απόκτησή τους, μπορεί να εξομοιωθεί προς παράδοση αγαθών εξ επαχθούς αιτίας, υποκείμενη στον φόρο προστιθεμένης αξίας, αν η περίοδος διακανονισμού την οποία προβλέπει το άρθρο 187 της οδηγίας 2006/112, όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 2009/162, έχει λήξει.
Γ) Στην υπόθεση C‑186/15 (όγδοο τμήμα)
«Προδικαστική παραπομπή — Φορολογία — Φόρος προστιθέμενης αξίας — Οδηγία 2006/112/ΕΚ — Έκπτωση του καταβληθέντος φόρου εισροών — Άρθρο 173, παράγραφος 1 — Αγαθά και υπηρεσίες που χρησιμοποιούνται τόσο για φορολογητέες πράξεις όσο και για απαλλασσόμενες πράξεις (αγαθά και υπηρεσίες μικτής χρήσεως) — Καθορισμός του ποσού εκπτώσεως του φόρου προστιθέμενης αξίας — Αναλογία εκπτώσεως — Άρθρο 174 — Υπολογισμός της αναλογίας εκπτώσεως με βάση κλείδα κατανομής συνδεόμενη με τον κύκλο εργασιών — Άρθρο 173, παράγραφος 2 — Κατά παρέκκλιση ισχύον καθεστώς — Άρθρο 175 — Κανόνας στρογγυλοποιήσεως της αναλογίας εκπτώσεως — Άρθρα 184 και 185 — Διακανονισμός εκπτώσεων»
1) Το άρθρο 175, παράγραφος 1, της οδηγίας 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας, έχει την έννοια ότι τα κράτη μέλη δεν υποχρεούνται να εφαρμόζουν τον προβλεπόμενο από τη διάταξη αυτή κανόνα στρογγυλοποιήσεως, όταν η αναλογία εκπτώσεως υπολογίζεται με βάση μία από τις κατά παρέκκλιση προβλεπόμενες μεθόδους του άρθρου 173, παράγραφος 2, της οδηγίας αυτής.
2) Τα άρθρα 184 επ. της οδηγίας 2006/112 έχουν την έννοια ότι τα κράτη μέλη υποχρεούνται να εφαρμόζουν επί διακανονισμού τον κανόνα στρογγυλοποιήσεως κατά το άρθρο 175, παράγραφος 1, της οδηγίας αυτής, όταν, δυνάμει της εθνικής τους νομοθεσίας, η αναλογία εκπτώσεως έχει υπολογιστεί με βάση μία από τις μεθόδους που προβλέπει το άρθρο 173, παράγραφος 2, της εν λόγω οδηγίας ή το άρθρο 17, παράγραφος 5, τρίτο εδάφιο, της έκτης οδηγίας 77/388/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 17ης Μαΐου 1977, περί εναρμονίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών, των σχετικών με τους φόρους κύκλου εργασιών – Κοινό σύστημα φόρου προστιθεμένης αξίας: ομοιόμορφη φορολογική βάση, μόνο στην περίπτωση κατά την οποία ο κανόνας αυτός έχει εφαρμοστεί για τον καθορισμό του αρχικού ποσού της εκπτώσεως.
Δείτε τα κείμενα των αποφάσεων σε curia.europa.eu