Αποφάσεις ΕΔΔΑ

ΕΔΔΑ 1.12.2015, Cengiz and others v. Turkey (48226/10, 14027/11)
Ελευθερία έκφρασης (άρ. 10 ΕΣΔΑ) – Δικαίωμα λήψης και μετάδοσης πληροφοριών μέσω του Ίντερνετ – Δικαστική απόφαση με την οποία διατάχθηκε (γενικό) μπλοκάρισμα της πρόσβασης στο youtube, λόγω του ότι περιείχε κάποια βίντεο που προσέβαλαν τη μνήμη του Ατατούρκ
Απόρριψη της σχετικής ένστασης των αιτούντων – καθηγητών της Νομικής, ως ενεργών χρηστών του youtube (τόσο για να παρακολουθούν όσο και για να φορτώνουν βίντεο, ιδίως σχετικά με την ακαδημαϊκή τους δραστηριότητα και την επιστήμη τους) – Οι αιτούντες έχουν την ιδιότητα του “θύματος”, κατά την έννοια του άρ. 34 ΕΣΔΑ και βλάπτονται από το επίδικο μέτρο, που ενέχει επέμβαση στο δικαίωμά τους να λαμβάνουν και να μεταδίδουν ιδέες και πληροφορίες – Το μέτρο δεν είχε έρεισμα στο νόμο, δεδομένου ότι η νομοθετική διάταξη βάσει της οποίας επιβλήθηκε επιτρέπει το μπλοκάρισμα της πρόσβασης όχι στο σύνολο ορισμένου site, λόγω του περιεχομένου κάποιας σελίδας του, αλλά μόνο σε ορισμένο δημοσίευμα/περιεχόμενο ιστοσελίδας που αντίκειται στο νόμο – Διαπιστώνεται παραβίαση του άρθρου 10 ΕΣΔΑ

ΕΔΔΑ 8.12.2015, Ζ.Η. and R.H. v. Switzerland (60119/12)
Σεβασμός του ιδιωτικού βίου και δικαίωμα γάμου (άρ. 8 και 12 ΕΣΔΑ) – Απέλαση το 2012 από την Ελβετία στην Ιταλία ενήλικου αλλοδαπού (Αφγανού – δεύτερου των αιτούντων), που έχει συνάψει το 2010 στο Ιράν θρησκευτικό γάμο με ανήλικη (14χρονη τότε) ομοεθνή εξαδέλφη του (πρώτη των αιτούντων), επίσης διαμένουσα στην Ελβετία, κατόπιν της απόρριψης από τις ελβετικές αρχές του αιτήματός του για παροχή ασύλου και ενώ εκκρεμούσε η επανεξέταση της αίτησης της συντρόφου του
(Α) Όποτε κράτος μέλος ανέχεται την παρουσία αλλοδαπού στο έδαφός του, χωρίς να του έχει χορηγήσει άδεια (μακροχρόνιας) διαμονής και εγκατάστασης στη χώρα, λ.χ. κατά την περίοδο που εκκρεμεί αίτησή του για έκδοση τέτοιας άδειας, του δίνει μεν τη δυνατότητα να να δημιουργήσει δεσμούς, ακόμα και οικογενειακούς, στην κοινωνία του εν λόγω κράτους, αλλά τούτο δεν σημαίνει καταρχήν ότι γεννάται, με βάση το άρ. 8 ΕΣΔΑ, δικαίωμα του αλλοδαπού να εγκατασταθεί στη χώρα (βλ. ιδίως ΕΔΔΑ μειζ. συνθ. 3.10.2014 Jeunesse v. the Netherlands) – Το ίδιο ισχύει και για τους αιτούντες άσυλο, των οποίων η παρουσία στη χώρα γίνεται ανεκτή από τις αρχές εθελούσια ή σε συμμόρφωση προς τις διεθνείς υποχρεώσεις τους (βλ. ΕΔΔΑ 30.6.2015, A.S. v. Switzerland) – Συνεπώς, η πραγματική και νομική κατάσταση ενός τέτοιου αλλοδαπού διαφοροποιείται ουσιωδώς από εκείνη του νομίμως εγκατεστημένου αλλοδαπού, το δικαίωμα ιδιωτικού/οικογενειακού βίου του οποίου θίγεται από την ανάκληση της άδειας παραμονής του ή/και την απέλασή του – Σε υπόθεση όπως η παρούσα, που αφορά όχι μόνο το δικαίωμα οικογενειακής ζωής αλλά και το ζήτημα της μετανάστευσης, το ΕΔΔΑ εξετάζει αν, ενόψει του συνόλου των συνθηκών της υπόθεσης, οι εθνικές αρχές είχαν θετική υποχρέωση, από το άρ. 8 ΕΣΔΑ, να χορηγήσουν στον αλλοδαπό άδεια παραμονής στη χώρα – Στο πλαίσιο αυτό, η έκταση των υποχρεώσεων του κράτους μέλους ποικίλλει ανάλογα με τις ιδιαίτερες συνθήκες των ενδιαφερόμενων προσώπων και το γενικό συμφέρον, ιδίως δε εκτιμάται ο βαθμός της διάρρηξης στην πράξη της οικογενειακής τους ζωής, η έκταση των δεσμών τους στο κράτος μέλος, αν υπάρχουν ανυπέρβλητα εμπόδια στη ζωή τους στη χώρα καταγωγής τους και αν συντρέχουν λόγοι αναγόμενοι στον έλεγχο της μετανάστευσης (π.χ. παραβιάσεις της μεταναστευτικής νομοθεσίας) ή στη δημόσια τάξη που κατατείνουν στον αποκλεισμό του αλλοδαπού από το κράτος μέλος
(Β) Η έννοια της οικογενειακής ζωής, κατά το άρ. 8 ΕΣΔΑ, δεν περιορίζεται στις οικογένειες που βασίζονται σε γάμο, αλλά περιλαμβάνει και άλλες de facto σχέσεις, κατ’ εφαρμογή κριτηρίων όπως η συμβίωση του ζεύγους, η διάρκεια της σχέσης και η απόδειξη της μεταξύ τους δέσμευσης, μέσω της απόκτησης τέκνων ή με άλλους τρόπους
(Γ) Ούτε το άρ. 8 ούτε το άρ. 12 της ΕΣΔΑ επιβάλλει σε κράτος μέλος της υποχρέωση αναγνώρισης γάμου (θρησκευτικού ή άλλου τύπου) που σύναψε παιδί 14 ετών – Εύλογη η κρίση των ελβετικών αρχών ότι οι αιτούντες δεν μπορούσαν να θεωρηθούν παντρεμένοι, διότι ο γάμος τους ήταν άκυρος κατά το δίκαιο του Αφγανιστάν και, σε κάθε περίπτωση, ασύμβατος με την ελβετική δημόσια τάξη, λόγω του νεαρού της ηλικίας της πρώτης εκ των αιτούντων – Εξάλλου, ακόμα κι αν η σχέση μεταξύ των αιτούντων μπορεί να χαρακτηρισθεί ως “οικογενειακή ζωή”, κατά την έννοια του άρ. 8 ΕΣΔΑ, (α) ο δεύτερος των αιτούντων επέστρεψε στην Ελβετία μόλις τρεις ημέρες μετά την απέλασή του στην Ιταλία και δεν απελάθηκε εκ νέου, μολονότι η διαμονή του στη χώρα ήταν παράνομη, αλλά του επετράπη εν τοις πράγμασι να παραμείνει στην Ελβετία και να ζητήσει επανεξέταση της αίτησής του για παροχή ασύλου, η οποία και τελικά έγινε δεκτή και (β) δεν προβάλλεται ότι η πρώτη των αιτούντων, η οποία διέμενε στην Ελβετία με την ανοχή των αρχών, απετράπη από το να πάει να βρει το σύντροφό της στην Ιταλία – Υπό τα ανωτέρω δεδομένα και ενόψει του περιθωρίου εκτίμησης που διαθέτουν τα κράτη μέλη στο πεδίο του ελέγχου της μετανάστευσης, κρίνεται ότι δεν παραβιάσθηκε το άρ. 8 ΕΣΔΑ

Πηγή:  http://www.humanrightscaselaw.gr/epsilondeltadeltaalpha.html

 

Total
0
Shares
Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *