Φορολογικός έλεγχος – Παραγραφή – Συμπληρωματικά στοιχεία
1) ΔEφΑθ 3820/2016, 3821/2016 (1ο Τριμελές)
Οι ένδικες πράξεις διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος, που αφορούν τις χρήσεις 2000 – 2007 και έκτακτης εισφοράς για τη χρήση 2007, εκδόθηκαν στις 11-5-2015 και κοινοποιήθηκαν στην προσφεύγουσα στις 13-5-2015, δηλαδή, μετά τη συμπλήρωση του χρόνου παραγραφής αυτών, που έληγε, στις 31-12-2008, 31-12-2008, 31-12-2009, 31-12-2010, 31- 12-2011, 31-12-2012, 31-12-2013 και 31-12-2013 αντίστοιχα. Τα στοιχεία των τραπεζικών καταθέσεων του φορολογουμένου στις ημεδαπές τράπεζες ευρίσκονταν ανά πάσα στιγμή στη διάθεση του φορολογικού ελέγχου ή, τουλάχιστον, ο φορολογικός έλεγχος μπορούσε ανά πάσα στιγμή να λάβει γνώση αυτών. Για τον λόγο αυτό, τα εν λόγω στοιχεία δεν μπορούν να θεωρηθούν «συμπληρωματικά» φορολογικά στοιχεία υπό την έννοια της διάταξης του άρθρου 68 παρ. 2 του Κ.Φ.Ε., προκειμένου να δικαιολογήσουν την έκδοση συμπληρωματικού φύλλου ελέγχου ή την παράταση της παραγραφής.
2) ΔEφΑθ 2912/2016 (4ο Τριμελές)
Συντρέχουν οι νόμιμες προϋποθέσεις διενέργειας επανελέγχου, σύμφωνα με το άρθρο 68 παρ.2 του ν.2238/1994, διότι μετά την περαίωση της υπόθεσης οικ. έτους 2003 (χρήση 2002) ως προς τη φορολογία εισοδήματος της προσφεύγουσας, περιήλθαν στο ΚΕ.ΦΟ.ΜΕ.Π. νέα στοιχεία, ήτοι το σύνολο των πρωτογενών καταθέσεων των προσφευγόντων, με πλήρη ανάλυση ανά τράπεζα, λογαριασμό, ημερομηνία, ποσό συναλλαγής και αιτιολογία, τα οποία η αρμόδια φορολογική αρχή δεν είχε υπόψη της κατά το χρόνο που η σχετική υπόθεση περαιώθηκε οριστικά (έτος 2005), εφόσον προέκυψαν μετά την άρση του τραπεζικού απορρήτου των προσφευγόντων και αφορούσαν εισόδημα που δεν είχε περιληφθεί στην πράξη περαίωσης.
Αίτηση αναστολής εκτελέσεως αποφάσεως του Μονομελούς Διοικητικού Πρωτοδικείου Αθηνών – Προδήλως εσφαλμένη η οριστική απόφαση του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου
ΔΕφ.Αθ. 38/2016 εν Συμβουλίω (7ο Τριμελές)
Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο ενώ δέχθηκε ότι μη νομίμως προσδιορίσθηκαν οι φορολογητέες εκροές της χρήσεως εξωλογιστικά με την πρόσθεση στις δηλωθείσες της συνολικής καθαρής αξίας 32 τιμολογίων (προσαυξηθέντων αμφοτέρων κατά 10%), εφ’ όσον η εκδοθείσα για αυτά (τιμολόγια) απόφαση επιβολής προστίμου ακυρώθηκε τελεσιδίκως, έκρινε με την προσβαλλόμενη απόφαση αφ’ ενός μεν ότι δεν γίνονται δεκτές οι δηλωθείσες εισροές της χρήσεως για τον προαναφερθέντα λόγο, αφ’ ετέρου όμως απεφάνθη ότι νομίμως με την εκδοθείσα πράξη Φ.Π.Α. καταλογίσθηκε ο ένδικος φόρος μετά προσθέτου και απέρριψε εν τέλει την ασκηθείσα προσφυγή. Συντρέχει λόγος χορηγήσεως της αιτούμενης αναστολής, διότι η προσβαλλομένη οριστική απόφαση του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου είναι προδήλως εσφαλμένη, λόγω προφανούς αντιφατικότητας του διατακτικού της προς οριστική κρίση του σκεπτικού της.
Συμβάσεις-Εκχώρηση απαίτησης – Ενστάσεις κατά του εκδοχέα
ΔΕφ.Αθ. 4023/2016 (18ο Τριμελές)
Νομίμως το δημόσιο αρνείται να καταβάλει στην ενάγουσα, εκδοχέα σχετικής απαίτησης της αναδόχου, το υπόλοιπο της συμβατικής αμοιβής, προβάλλοντας ένσταση μη εκπληρωθέντος συναλλάγματος. Η σχετική ένσταση εντάσσεται σε χρόνο πριν από εκείνο της αναγγελίας (άρθρο 463 ΑΚ), διότι η νομική βάση της υφίστατο ήδη κατά τον χρόνο της αναγγελίας της εκχώρησης, ενόψει του ότι η σχετική οφειλή, κατά τη σύμβαση, τελούσε υπό την αίρεση της μετά από τον τελικό έλεγχο διαπίστωσης της ορθής υλοποίησης του υποέργου και της καταβολής όλων των αναγκαίων δαπανών και μόνον οι πραγματικοί όροι της (διαπίστωση παραβάσεων και αθέτησης συμβατικών όρων) ανέκυψαν μεταγενέστερα. Ούτε άλλωστε πρόκειται για άσκηση διαπλαστικού δικαιώματος, που καλύπτει ολόκληρη την ενοχική σχέση (όπως υπαναχώρηση, καταγγελία κλπ.), ώστε να μπορεί να αντιταχθεί μόνο κατά της εκχωρήτριας.
http://www.adjustice.gr/webcenter/portal/defeteioath?_afrLoop