Αποφάσεις Δικαστηρίου Ευρωπαϊκής Ένωσης

ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ της 6ης Οκτωβρίου 2015 (πέμπτο τμήμα) υπόθεση C‑61/14 Προδικαστική παραπομπή — Οδηγία 89/665/ΕΟΚ — Δημόσιες συμβάσεις — Εθνική νομοθεσία — Τέλη για την πρόσβαση στη διοικητική δικαιοσύνη στον τομέα των δημοσίων συμβάσεων — Δικαίωμα αποτελεσματικής ένδικης προστασίας — Αποτρεπτικά δικαστικά τέλη — Δικαστικός έλεγχος των διοικητικών πράξεων — Αρχές της αποτελεσματικότητας και της ισοδυναμίας — Πρακτική αποτελεσματικότητα

1) Το άρθρο 1 της οδηγίας 89/665/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 21ης Δεκεμβρίου 1989, για τον συντονισμό των νομοθετικών, κανονιστικών και διοικητικών διατάξεων περί της εφαρμογής των διαδικασιών προσφυγής στον τομέα της συνάψεως συμβάσεων κρατικών προμηθειών και δημοσίων έργων, όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 2007/66/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Δεκεμβρίου 2007, και οι αρχές της ισοδυναμίας και της αποτελεσματικότητας έχουν την έννοια ότι δεν αντιβαίνει στη διάταξη και τις αρχές αυτές εθνική ρύθμιση η οποία επιβάλλει την καταβολή δικαστικών τελών, όπως είναι το επίμαχο στην υπόθεση της κύριας δίκης ενιαίο παράβολο, κατά την άσκηση, ενώπιον των διοικητικών δικαστηρίων, προσφυγής σχετικής με δημόσιες συμβάσεις.

2) Το άρθρο 1 της οδηγίας 89/665 και οι αρχές της ισοδυναμίας και της αποτελεσματικότητας δεν αποκλείουν ούτε την πολλαπλή καταβολή δικαστικών τελών από διάδικο που ασκεί πλείονα ένδικα βοηθήματα απτόμενα της ιδίας διαδικασίας για τη σύναψη δημοσίας συμβάσεως ούτε το ενδεχόμενο ο διάδικος αυτός να υποχρεωθεί να καταβάλει επιπλέον δικαστικά τέλη για να προβάλει πρόσθετους λόγους που αφορούν την ίδια διαδικασία για τη σύναψη δημοσίας συμβάσεως, στο πλαίσιο της εκκρεμούσας ένδικης διαδικασίας. Εντούτοις, σε περίπτωση αμφισβητήσεως από ενδιαφερόμενο, απόκειται στο εθνικό δικαστήριο να εξετάσει το αντικείμενο των προσφυγών που έχει ασκήσει ο διάδικος ή των δικογράφων προσθήκης που αυτός έχει καταθέσει στο πλαίσιο της ίδιας ένδικης διαδικασίας. Εφόσον το εθνικό δικαστήριο διαπιστώσει ότι τα εν λόγω αντικείμενα δεν διαφέρουν μεταξύ τους στην πράξη ή δεν συνιστούν ουσιώδη διεύρυνση του αντικειμένου της ήδη εκκρεμούσας διαφοράς, οφείλει να απαλλάξει τον διάδικο αυτό από την υποχρέωση καταβολής σωρευτικώς υπολογιζόμενων δικαστικών τελών.

ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ της 19ης Νοεμβρίου 2015 (έκτο τμήμα) υπόθεση C‑632/13 Προδικαστική παραπομπή — Ελεύθερη κυκλοφορία των προσώπων — Ίση μεταχείριση — Φόρος εισοδήματος — Εισοδήματα φορολογουμένων κατοίκων εξωτερικού στους οποίους επιβάλλεται παρακράτηση στην πηγή — Αποκλεισμός από κάθε φορολογική έκπτωση που συνδέεται με την προσωπική κατάσταση του φορολογουμένου — Δικαιολόγηση — Δυνατότητα των φορολογουμένων κατοίκων εξωτερικού να υπαχθούν στο καθεστώς που ισχύει για τους φορολογουμένους κατοίκους ημεδαπής και να τύχουν των εν λόγω εκπτώσεων

Tο γεγονός ότι, στο πλαίσιο της φορολογήσεως των εισοδημάτων, εθνική ρύθμιση δεν παρέχει σε φορολογουμένους κατοίκους εξωτερικού που εισπράττουν το μεγαλύτερο μέρος των εισοδημάτων τους από άλλο κράτος και οι οποίοι έχουν επιλέξει να υπαχθούν στο σύστημα φορολογήσεως στην πηγή τις ίδιες προσωπικές εκπτώσεις με εκείνες που αναγνωρίζονται υπέρ των κατοίκων ημεδαπής στο πλαίσιο του συνήθους συστήματος φορολογήσεως δεν αποτελεί δυσμενή διάκριση αντίθετη προς το άρθρο 21 ΣΛΕΕ εφόσον οι φορολογούμενοι κάτοικοι εξωτερικού δεν έχουν φορολογική επιβάρυνση συνολικά υψηλότερη από εκείνη των φορολογουμένων κατοίκων ημεδαπής και των εξομοιωνόμενων προς αυτούς προσώπων που βρίσκονται σε κατάσταση συγκρίσιμη με τη δική τους.

Ολόκληρο το κείμενο των αποφάσεων σε: curia.europa.eu

Total
0
Shares
Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *