Απόφαση της 21ης Ιανουαρίου 2016 (πρώτο τμήμα) Στην υπόθεση C‑515/14 Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Κυπριακής Δημοκρατίας
Παράβαση κράτους μέλους — Ελεύθερη κυκλοφορία των προσώπων — Εργαζόμενοι — Άρθρα 45 ΣΛΕΕ και 48 ΣΛΕΕ — Παροχές γήρατος — Διαφορετική μεταχείριση λόγω ηλικίας — Υπάλληλοι κράτους μέλους κάτω των 45 ετών οι οποίοι αποχωρούν από το εν λόγω κράτος μέλος για να ασκήσουν επαγγελματική δραστηριότητα σε άλλο κράτος μέλος ή σε θεσμικό όργανο της Ευρωπαϊκής Ένωσης
Η Κυπριακή Δημοκρατία, εφόσον δεν κατάργησε με αναδρομική ισχύ από την 1η Μαΐου 2004 τη σχετική με την ηλικία προϋπόθεση του άρθρου 27 του νόμου 97 (Ι)/1997 περί συντάξεων, η οποία αποθαρρύνει τους εργαζομένους να αποχωρήσουν από το κράτος μέλος καταγωγής τους για να ασκήσουν επαγγελματική δραστηριότητα σε άλλο κράτος μέλος ή σε θεσμικό όργανο της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή σε άλλο διεθνή οργανισμό και έχει ως αποτέλεσμα την άνιση μεταχείριση μεταξύ των διακινούμενων εργαζομένων, συμπεριλαμβανομένων αυτών οι οποίοι εργάζονται σε θεσμικά όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή σε άλλον διεθνή οργανισμό, αφενός, και των υπαλλήλων οι οποίοι άσκησαν τη δραστηριότητά τους στην Κύπρο, αφετέρου, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από τα άρθρα 45 ΣΛΕΕ και 48 ΣΛΕΕ, καθώς και από άρθρο 4, παράγραφος 3, ΣΕΕ.
Απόφαση της 21ης Ιανουαρίου 2016 (δεύτερο τμήμα) Στην υπόθεση C‑75/15
Προδικαστική παραπομπή — Προστασία γεωγραφικών ενδείξεων οινοπνευματωδών ποτών — Κανονισμός (EK) 110/2008 — Άρθρο 16, στοιχείο β΄ — Υπαινιγμός — Απόσταγμα μηλίτη που παράγεται στη Φινλανδία και διατίθεται στο εμπόριο υπό την ονομασία “Verlados” — Προστατευόμενη γεωγραφική ένδειξη “Calvados”
1) Το άρθρο 16, στοιχείο β΄, του κανονισμού (EK) 110/2008 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 15ης Ιανουαρίου 2008 σχετικά με τον ορισμό, την περιγραφή, την παρουσίαση, την επισήμανση και την προστασία των γεωγραφικών ενδείξεων των αλκοολούχων ποτών και την κατάργηση του κανονισμού (ΕΟΚ) 1576/89 του Συμβουλίου, έχει την έννοια ότι, προκειμένου να προσδιοριστεί αν υφίσταται «υπαινιγμός» υπό την έννοια της διατάξεως αυτής, εναπόκειται στο εθνικό δικαστήριο να λάβει ως βάση αναφοράς την αντίληψη του μέσου καταναλωτή που έχει τη συνήθη πληροφόρηση και είναι ευλόγως προσεκτικός και ενημερωμένος, η δε τελευταία αυτή έννοια πρέπει να νοείται ως αφορώσα τον Ευρωπαίο καταναλωτή και όχι μόνον τον καταναλωτή του κράτους μέλους εντός του οποίου παρασκευάζεται το προϊόν που φέρεται ότι προκαλεί υπαινιγμό της προστατευόμενης γεωγραφικής ενδείξεως.
2) Το άρθρο 16, στοιχείο β΄, του κανονισμού 110/2008 έχει την έννοια ότι, προς εκτίμηση του αν η ονομασία «Verlados» συνιστά «υπαινιγμό», υπό την έννοια της διατάξεως αυτής, της προστατευόμενης γεωγραφικής ενδείξεως «Calvados», για παρεμφερή προϊόντα, το αιτούν δικαστήριο πρέπει να λάβει υπόψη τη φωνητική και οπτική ομοιότητα μεταξύ των ονομασιών αυτών, καθώς και ενδεχόμενα στοιχεία συνηγορούντα υπέρ του ότι η ομοιότητα αυτή δεν είναι τυχαία, ώστε να εξακριβώσει αν ο μέσος Ευρωπαίος καταναλωτής, που έχει τη συνήθη πληροφόρηση και είναι ευλόγως προσεκτικός και ενημερωμένος, έχοντας προ οφθαλμών την ονομασία του προϊόντος, ανακαλεί στη μνήμη του, ως εικόνα αναφοράς, το εμπόρευμα το οποίο νομίμως φέρει την προστατευόμενη γεωγραφική ένδειξη.
3) Το άρθρο 16, στοιχείο β΄, του κανονισμού 110/2008 έχει την έννοια ότι η χαρακτηριζόμενη ως «υπαινιγμός», υπό την έννοια της διατάξεως αυτής, χρησιμοποίηση γεωγραφικής ενδείξεως περί της οποίας γίνεται λόγος στο παράρτημα III του κανονισμού αυτού δεν μπορεί να επιτρέπεται ακόμα και αν δεν υφίσταται κανένας κίνδυνος συγχύσεως.
Απόφαση της 21ης Ιανουαρίου 2016 (τέταρτο τμήμα) Στην υπόθεσηC‑453/14
Προδικαστική παραπομπή — Κανονισμός (ΕΚ) 883/2004 — Άρθρο 5 — Έννοια των “ισοδύναμων παροχώνˮ — Εξομοίωση των παροχών γήρατος δύο κρατών μελών του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου — Εθνική κανονιστική διάταξη η οποία, για τον υπολογισμό του ποσού των εισφορών κοινωνικής ασφαλίσεως, λαμβάνει υπόψη τις παροχές γήρατος που λαμβάνονται σε άλλα κράτη μέλη
Το άρθρο 5, στοιχείο α΄, του κανονισμού (ΕΚ) 883/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2004, για τον συντονισμό των συστημάτων κοινωνικής ασφάλειας έχει την έννοια ότι, υπό περιστάσεις όπως αυτές της κύριας δίκης, παροχές γήρατος που χορηγούνται βάσει επαγγελματικού συνταξιοδοτικού συστήματος κράτους μέλους και παροχές γήρατος που χορηγούνται βάσει εκ του νόμου συνταξιοδοτικού συστήματος άλλου κράτους μέλους, τα οποία αμφότερα υπάγονται στο πεδίο εφαρμογής του κανονισμού αυτού, συνιστούν ισοδύναμες παροχές κατά την έννοια της ανωτέρω διατάξεως, στο μέτρο που αμφότερες οι εν λόγω κατηγορίες παροχών επιδιώκουν τον ίδιο σκοπό, ήτοι να επιτρέψουν στους δικαιούχους τους να διατηρήσουν ένα βιοτικό επίπεδο ανάλογο εκείνου του οποίου απολάμβαναν πριν τη συνταξιοδότησή τους.